We schreven al eerder over de aardverschuiving die Beyoncés single Formation teweegbracht. Over hoe het liedje eigenschappen waar zwarte mensen over de hele wereld voor bespot werden omtovert in eigenschappen waar ze trots op mogen zijn.We zagen hoe politie en politici gek werden na het zien van de video voor Formation, met zijn empowering boodschap, een zinkende politieauto, en een zwarte jongen dansend voor de M.E. Volgens hen zou de video, en het daaropvolgende optreden tijdens de Super Bowl te anti-politie en te anti-blank zijn.
Advertentie
Ook schreven we over de videoclip voor Rihanna’s Work, en hoe zowel de muziek als de video met trots de Caribische afkomst van de Barbadiaanse zangeres toont.Vandaag willen we het graag hebben over een van de randverschijnselen: witte mensen die op een klungelige manier die liedjes coveren, en daarmee de proud blackness van de liedjes bagatelliseren door zonder ironie "I like my Negro nose and Jackson 5 nostrils" te zingen, of het accent van Rihanna proberen na te bootsen. Alsjeblieft, witte mensen, stop hiermee. Niemand zal zeggen dat je vanwege je huidskleur niet van muziek mag genieten die door mensen met een andere huidskleur is gemaakt, of dat je bepaalde woorden niet mag gebruiken, of bepaalde accenten niet mag nadoen omdat je wit bent. We leven in een vrij land, dus doe wat je wil.Maar denk wel langer dan tien seconden na voordat je naar de microfoon grijpt. Stel je zelf enkele relevante vragen voordat je je covervideo op YouTube plaatst. Zet ik mezelf hiermee voor lul? Haal ik niet alle pit en karakter uit dit prachtige stukje black pride met mijn slappe gitaarspel? Zal ik op Twitter als koning worden gekroond, of door de stront worden gehaald? Is dit het allemaal waard? Doe niet zoals de mensen hieronder. Maar kijk gerust naar al die covers, als je hartje het aankan.
We schreven al eerder over de aardverschuiving die Beyoncés single Formation teweegbracht. Over hoe het liedje eigenschappen waar zwarte mensen over de hele wereld voor bespot werden omtovert in eigenschappen waar ze trots op mogen zijn.
We zagen hoe politie en politici gek werden na het zien van de video voor Formation, met zijn empowering boodschap, een zinkende politieauto, en een zwarte jongen dansend voor de M.E. Volgens hen zou de video, en het daaropvolgende optreden tijdens de Super Bowl te anti-politie en te anti-blank zijn.
Ook schreven we over de videoclip voor Rihanna’s Work, en hoe zowel de muziek als de video met trots de Caribische afkomst van de Barbadiaanse zangeres toont.
Vandaag willen we het graag hebben over een van de randverschijnselen: witte mensen die op een klungelige manier die liedjes coveren, en daarmee de proud blackness van de liedjes bagatelliseren door zonder ironie "I like my Negro nose and Jackson 5 nostrils" te zingen, of het accent van Rihanna proberen na te bootsen. Alsjeblieft, witte mensen, stop hiermee. Niemand zal zeggen dat je vanwege je huidskleur niet van muziek mag genieten die door mensen met een andere huidskleur is gemaakt, of dat je bepaalde woorden niet mag gebruiken, of bepaalde accenten niet mag nadoen omdat je wit bent. We leven in een vrij land, dus doe wat je wil.
Maar denk wel langer dan tien seconden na voordat je naar de microfoon grijpt. Stel je zelf enkele relevante vragen voordat je je covervideo op YouTube plaatst. Zet ik mezelf hiermee voor lul? Haal ik niet alle pit en karakter uit dit prachtige stukje black pride met mijn slappe gitaarspel? Zal ik op Twitter als koning worden gekroond, of door de stront worden gehaald? Is dit het allemaal waard? Doe niet zoals de mensen hieronder. Maar kijk gerust naar al die covers, als je hartje het aankan.
We schreven al eerder over de aardverschuiving die Beyoncés single Formation teweegbracht. Over hoe het liedje eigenschappen waar zwarte mensen over de hele wereld voor bespot werden omtovert in eigenschappen waar ze trots op mogen zijn.
We zagen hoe politie en politici gek werden na het zien van de video voor Formation, met zijn empowering boodschap, een zinkende politieauto, en een zwarte jongen dansend voor de M.E. Volgens hen zou de video, en het daaropvolgende optreden tijdens de Super Bowl te anti-politie en te anti-blank zijn.
Ook schreven we over de videoclip voor Rihanna’s Work, en hoe zowel de muziek als de video met trots de Caribische afkomst van de Barbadiaanse zangeres toont.
Vandaag willen we het graag hebben over een van de randverschijnselen: witte mensen die op een klungelige manier die liedjes coveren, en daarmee de proud blackness van de liedjes bagatelliseren door zonder ironie "I like my Negro nose and Jackson 5 nostrils" te zingen, of het accent van Rihanna proberen na te bootsen. Alsjeblieft, witte mensen, stop hiermee. Niemand zal zeggen dat je vanwege je huidskleur niet van muziek mag genieten die door mensen met een andere huidskleur is gemaakt, of dat je bepaalde woorden niet mag gebruiken, of bepaalde accenten niet mag nadoen omdat je wit bent. We leven in een vrij land, dus doe wat je wil.
Maar denk wel langer dan tien seconden na voordat je naar de microfoon grijpt. Stel je zelf enkele relevante vragen voordat je je covervideo op YouTube plaatst. Zet ik mezelf hiermee voor lul? Haal ik niet alle pit en karakter uit dit prachtige stukje black pride met mijn slappe gitaarspel? Zal ik op Twitter als koning worden gekroond, of door de stront worden gehaald? Is dit het allemaal waard? Doe niet zoals de mensen hieronder. Maar kijk gerust naar al die covers, als je hartje het aankan.
We schreven al eerder over de aardverschuiving die Beyoncés single Formation teweegbracht. Over hoe het liedje eigenschappen waar zwarte mensen over de hele wereld voor bespot werden omtovert in eigenschappen waar ze trots op mogen zijn.
We zagen hoe politie en politici gek werden na het zien van de video voor Formation, met zijn empowering boodschap, een zinkende politieauto, en een zwarte jongen dansend voor de M.E. Volgens hen zou de video, en het daaropvolgende optreden tijdens de Super Bowl te anti-politie en te anti-blank zijn.
Ook schreven we over de videoclip voor Rihanna’s Work, en hoe zowel de muziek als de video met trots de Caribische afkomst van de Barbadiaanse zangeres toont.
Vandaag willen we het graag hebben over een van de randverschijnselen: witte mensen die op een klungelige manier die liedjes coveren, en daarmee de proud blackness van de liedjes bagatelliseren door zonder ironie "I like my Negro nose and Jackson 5 nostrils" te zingen, of het accent van Rihanna proberen na te bootsen. Alsjeblieft, witte mensen, stop hiermee. Niemand zal zeggen dat je vanwege je huidskleur niet van muziek mag genieten die door mensen met een andere huidskleur is gemaakt, of dat je bepaalde woorden niet mag gebruiken, of bepaalde accenten niet mag nadoen omdat je wit bent. We leven in een vrij land, dus doe wat je wil.
Maar denk wel langer dan tien seconden na voordat je naar de microfoon grijpt. Stel je zelf enkele relevante vragen voordat je je covervideo op YouTube plaatst. Zet ik mezelf hiermee voor lul? Haal ik niet alle pit en karakter uit dit prachtige stukje black pride met mijn slappe gitaarspel? Zal ik op Twitter als koning worden gekroond, of door de stront worden gehaald? Is dit het allemaal waard? Doe niet zoals de mensen hieronder. Maar kijk gerust naar al die covers, als je hartje het aankan.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
