Powrót do brutalnych, krwawych filmów klasy B z lat 80.

Lata osiemdziesiąte były wspaniałym okresem dla indonezyjskiej kinematografii. W tamtym czasie powstawało mnóstwo filmów kipiących przemocą, okrucieństwem i seksualnymi aluzjami, przez co ludzie zaczęli tłumnie chodzić do kin. Przez prawie dwie dekady rynek zalewały filmy eksploatacyjne (czyli tanie produkcje, które epatowały wątkami powszechnie uważanymi za prymitywne i niemoralne), lecz w latach 90. kryzys gospodarczy mocno uderzył w tę branżę, tym samym skutecznie uśmiercając gatunek.

W tym odcinku VICE's Foreign Film Club spotkaliśmy się z reżyserami, producentami i scenarzystami największych indonezyjskich filmów klasy B z lat 70. i 80., aby dowiedzieć się, dlaczego właściwie ich filmy zdobyły taką popularność, a także usłyszeć, jak dokładnie wyglądała ich produkcja. Potem usiedliśmy z Joko Anwarem, współczesnym filmowcem, który ma nadzieję zainteresować indonezyjskim kinem szerszą publiczność. Składa on również hołd mistrzom filmu eksploatacyjnego, którzy tworzyli przed nim.