We Draw A: wolność, metafizyka suwaków i potrzeba dyscypliny

Kilka tygodni temu We Draw A świętowali jubileusz pięciolecia artystycznej działalności. Duet powołany został do życia we Wrocławiu w lipcu 2012 roku, a w jego skład weszli muzycy mający doświadczenie z grania w innych projektach - Piotrek Lewandowski występował m.in. w Indigo Tree i Mifune, zaś Radek Krzyżanowski w Kamp! Od tego czasu panowie wydali dwa albumy, które urzekły słuchaczy swoim klimatem, otwartością i wielowymiarowym brzmieniem. Postanowiliśmy na bazie kilku terminów znaleźć klucz do zrozumienia We Draw A, zostawiając zarazem panom pełną swobodę interpretacji.

P: Bardzo oklepane i wyświechtane słowo. Cóż począć, kiedy nie można znaleźć trafniejszego na opisanie muzyki, czerpiącej z wielu źródeł? Może trzeba poszperać w słownikach i poszerzyć zasób słownictwa albo grać prościej żeby nie musieć używać tego, mimo wszystko ekstrawaganckiego terminu.

R: Połączyć sprzeczne tendencje, godzić różne formy, mieć i zjeść ciastko. Wszystko super, jeśli tylko udaje się utrzymać dyscyplinę i nie dać się za daleko ponieść euforii wyobrażonego rezultatu. My, chcąc nie chcąc, jesteśmy skazani na mydło i powidło - nasz background muzyczny jest tak różny, w tym momencie słuchamy zupełnie innych rzeczy, a jednak godzimy w studio to wszystko. Myślę że porozumienie osiągamy gdzieś dużo głębiej niż na poziomie formy i w tym tkwi nasz klucz do okiełznania tych różnic.

P: Słucham dużo muzyki, która pobudza moje zmysły. Naturalne jest zatem to, że chcę też taką muzykę wypuszczać z siebie. Wtedy staje się ona platformą do przekazania emocji, a nie tylko produkcyjnym przezroczystym czymś.

R: Dźwięk i ruch - tak. Dźwięk i dotyk czy doznania płynące z ciała - też. Dźwięk i wzrok - zupełnie nie. Działa to w obie strony. Kiedy muzyka mnie pochłania, zamykam oczy. I nie wejdę głębiej w emocje z niej płynące, dopóki nie zacznę się ruszać.

P: Brzmi kiczowato, kojarzy mi się z rockiem progresywnym. Rock malowany fantazją.

R: Forma, barwa, nasycenie, temperatura i kształty - wiem, że tego wszystkiego używamy do opisu zarówno obrazów jak i muzyki. Ale ja nie nazwę się malarzem, m.in. z powodów o których pisałem akapit wyżej.

P: Doznanie mistyczne, które może wywołać u mnie tylko muzyka. Nie potrzeba żadnych wspomagaczy. Porcja odpowiedniej muzyki potrafi wywrócić mózg do góry nogami.

R: Sama nas znajdowała i spowijała naszą muzykę chmurą dymu, mgłą, które rozmywały ostrość i oczywistość. Zagubieni w czasie, zagubieni w przestrzeni, płakaliśmy że nie potrafimy już zrobić normalnej, prostej piosenki.

P: Inspiracje są wszędzie, całość doznań zmysłowych potrafi kosmicznie połączyć się w coś co ubieramy w formę naszych piosenek i wypuszczamy je w świat.

R: Bez muzyki innych nie wiem, czy mógłbym robić swoją muzykę. Nie ludzie, nie wydarzenia, nie krajobrazy, nawet nie konkretne emocje, ale właśnie dźwięki popychają mnie do pracy twórczej.

P: Uwielbiam jednoosobowe projekty. Chaz ma przeogromny potencjał i talent do zajebistych piosenek.

R: W głosie Lewego pobrzmiewa jakaś nutka Chaza - od pierwszego odsłuchu "Indigo Tree" miałem to skojarzenie i nie jest to tylko i wyłącznie kwestia używania falsetu.

P: Jeśli człowiek czuje swoją duszę to jego muzyka też ją będzie miała. Niezależnie czy produkujesz w abletonie, czy kręcisz gałkami od modularów.

R: Metafizyka suwaków? Jak w każdym gatunku muzyki, jak w każdej dziedzinie sztuki nie forma, nie narzędzia, a człowiek decyduje o zawartości. A czy jest łatwiej niż gdzie indziej? Być może - współczesny człowiek dobrze ogarnia komputer.

P: Kolejny ważny składnik w kuchni pełnej niespodzianek. Nie lubię muzyki, która jest klaustrofobiczna. To jak przebywanie w małym pokoju, w którym kończy się tlen.

R: Im więcej tym lepiej, ale w praktyce muzycznej nie jest to takie proste do zrealizowania. Jak coś jest smaczne, to jemy więcej niż trzeba, a potem płacz, że ciężko się ruszyć. Czyli znowu - bez dyscypliny ani rusz.

P: To dla mnie odskocznia od codzienności. Ale też płaszczyzna, na której z drugim człowiekiem porozumiewam się dźwiękami. Ogromnie się cieszę że dzieje się to w moim życiu. To wolność.

R: Powoli, ale konsekwentnie dochodziliśmy do swojego #romantictechno i ta formuła jest mi bardzo bliska. Co dalej? Lada moment ukaże się nasz nowy numer, będzie i mocno i transowo i romantycznie, jeszcze bardziej precyzyjnie i niemiecko. Ale nie będę specjalnie zdziwiony jak za chwil kilka znowu gdzieś nas poniesie w nowe nieznane.

P: Oby zawsze było kilka fajnych projektów, które można zobaczyć na żywo w swoim mieście.

R: Świat pędzi szybko, coraz szybciej. 10 lat temu nie przewidywałem jak to będzie wyglądać w 2017, tym bardziej teraz nie będę strzelać ślepakami. Na pewno będzie ciekawie.

T-Mobile Electronic Beats jest wszędzie tam, gdzie dobre emocje łączą ludzi. To projekt, który odkrywa i promuje ciekawe, wartościowe wydarzenia w świecie kultury i mediów. Electronic Beats jest blisko muzyki, technologii i sztuki, bo właśnie tam kryją się inspiracje warte wspólnego przeżywania.