Tytuł książki "Damn Son Where Did You Find This?" pochodzi od frazy spopularyzowanej w latach dwutysięcznych przez Gucci Mane'a i OJ da Juicemana. Wydawnictwo samo w sobie zawiera ponad 500 okładek mikstejpów wykonanych przez najlepszych grafików w tej dziedzinie (KidEight, Miami Kaos, Mike Rev, Skrilla i Tansta).Zawartość wyselekcjonowana przez mieszkającego w Paryżu designera Michaela Thorsby'ego i szwedzkiego guru mediów Tobiasa Hanssona to nie tylko zdjęcia, ale także wywiady o procesie powstawania okładek i historii stojącej za amerykańskimi mikstejpami.
Reklama
Porozmawialiśmy z Michaelem o książce i designie.Noisey: Skąd pomysł na książkę?
Michael Thorsby: Zawsze fascynowały mnie okładki mikstejpów, maksymalistyczny, dziwny styl i wizualne koncepcje, których nigdy nie zobaczysz na oficjalnych wydaniach. Zaczęliśmy rozmawiać z Tobiasem, zrobiliśmy szkice i bibliotekę z okładkami, by zobaczyć czy mamy wystarczająco dużo materiału. Potem polecieliśmy do Stanów Zjednoczonych i przepytywaliśmy ludzi.Czyli robiliście wszystko sami?
Tak. To powód dlaczego nie ma wielu książek takich jak nasza. Trudno było skontaktować się z ludźmi i uzyskać potrzebne prawa itp. Wydajemy ją własnym sumptem, więc wszystko zaczyna się i kończy się na nas. No i oczywiście designerzy i artyści o których piszemy, bez nich nie byłoby tej książki.To prawie jak osobny segment w sztuce.
Dokładnie - bardzo zaściankowy, wizualny świat. Zabawne, dociera tak szeroko, ale jest trochę poza radarem przez naturę mikstejpów. Sądzę, że poza światem mikstejpów niezrozumiałe jest, jak dobrzy są ci autorzy. Pracuję jako grafik od 15 lat i rzeczy, które widziałem sprawiły, że opadła mi szczęka. Zwłaszcza, że wiem, jak szybko potrafią je zmieniać.
Michael Thorsby: Zawsze fascynowały mnie okładki mikstejpów, maksymalistyczny, dziwny styl i wizualne koncepcje, których nigdy nie zobaczysz na oficjalnych wydaniach. Zaczęliśmy rozmawiać z Tobiasem, zrobiliśmy szkice i bibliotekę z okładkami, by zobaczyć czy mamy wystarczająco dużo materiału. Potem polecieliśmy do Stanów Zjednoczonych i przepytywaliśmy ludzi.Czyli robiliście wszystko sami?
Tak. To powód dlaczego nie ma wielu książek takich jak nasza. Trudno było skontaktować się z ludźmi i uzyskać potrzebne prawa itp. Wydajemy ją własnym sumptem, więc wszystko zaczyna się i kończy się na nas. No i oczywiście designerzy i artyści o których piszemy, bez nich nie byłoby tej książki.To prawie jak osobny segment w sztuce.
Dokładnie - bardzo zaściankowy, wizualny świat. Zabawne, dociera tak szeroko, ale jest trochę poza radarem przez naturę mikstejpów. Sądzę, że poza światem mikstejpów niezrozumiałe jest, jak dobrzy są ci autorzy. Pracuję jako grafik od 15 lat i rzeczy, które widziałem sprawiły, że opadła mi szczęka. Zwłaszcza, że wiem, jak szybko potrafią je zmieniać.
Myślę, że ludzie nie zdają sobie sprawy ile potrzeba wysiłku i to dużo ponad wklejanie rzeczy z obrazków z Google.
To naprawdę jest rzemiosło. W książce mówi się o tym sporo. Na przykład, kiedy zaczynali nie było światła, nie przypasowywali kolorów do wszystkich elementów i dopiero co budowali swoje umiejętności w miarę upływu czasu. To widać u dobrze zapowiadających się artystów, ale potem patrzysz na kogoś takiego jak KidEight, który używa cały czas tych samych fragmentów, ale to spójny, perfekcyjnie skomponowany, hiperrealistyczny obraz.
To naprawdę jest rzemiosło. W książce mówi się o tym sporo. Na przykład, kiedy zaczynali nie było światła, nie przypasowywali kolorów do wszystkich elementów i dopiero co budowali swoje umiejętności w miarę upływu czasu. To widać u dobrze zapowiadających się artystów, ale potem patrzysz na kogoś takiego jak KidEight, który używa cały czas tych samych fragmentów, ale to spójny, perfekcyjnie skomponowany, hiperrealistyczny obraz.
Reklama
Czy masz ulubioną okładkę?
Jest jedna, która zawsze mnie rozśmiesza i podsumowuje o czym jest książka; to "Trap Story" - remake z "Toy Story", gdzie Gucci Mane ukazany jest jako Buzz Astral, a Plies jako Woody. Wszyscy wiemy jak fanatyczny jest Disney w ściganiu naruszenia praw autorskich. To podsumowuje całą kulturę, humor i jak bardzo jest to nieuregulowane.
Jest jedna, która zawsze mnie rozśmiesza i podsumowuje o czym jest książka; to "Trap Story" - remake z "Toy Story", gdzie Gucci Mane ukazany jest jako Buzz Astral, a Plies jako Woody. Wszyscy wiemy jak fanatyczny jest Disney w ściganiu naruszenia praw autorskich. To podsumowuje całą kulturę, humor i jak bardzo jest to nieuregulowane.
Czy istnieje europejski odpowiednik kultury mikstejpów?
Niezupełnie, ale to zabawne, bo wybraliśmy pięciu designerów, myśląc, że są najwięksi, najlepsi i najbardziej interesujący, a dwójka z nich - KidEight i Skrilla - mieszka w Wielkiej Brytanii. Kiedy rozmawialiśmy z KidEightem jeszcze nigdy nie był w Stanach, a zrobił ponad 4000 okładek.Jak bardzo sztuka mikstejpów wpłynęła na twoją pracę jako grafika?
Myślę, że mój styl był bardziej intensywny i podobny do mikstejów kilka lat temu, ale już tak nie jest. W przypadku książki designerskiej, wszystko jest czarne i białe, bardzo minimalistyczne. Celowo nie umieszczaliśmy nic więcej, ponieważ kłóciłoby się z zawartością książki.Okładki są tak żywe, że czegokolwiek byś nie umieścił, będzie przeszkadzać.
Dokładnie - jeśli umieścisz cokolwiek pośród to, co robią ci graficy, a są w tym mistrzami, będzie wyglądało jak cień. Niestety to coś, co robią ludzie związani z książkami hiphopowymi - próbują przemawiać tym samym językiem. Weźmy na przykład książkę o graffitii, gdzie próbują i stosują ten styl rysunków od ręki, co wygląda po prostu źle. Myślę że dopóki nie jesteś częścią tej sceny i naprawdę nie mówisz tym językiem, wpadasz w ten dziwny konflikt. Okładki są intensywne, ale utrzymaliśmy minimalistyczny design, jak tylko się dało.
Niezupełnie, ale to zabawne, bo wybraliśmy pięciu designerów, myśląc, że są najwięksi, najlepsi i najbardziej interesujący, a dwójka z nich - KidEight i Skrilla - mieszka w Wielkiej Brytanii. Kiedy rozmawialiśmy z KidEightem jeszcze nigdy nie był w Stanach, a zrobił ponad 4000 okładek.Jak bardzo sztuka mikstejpów wpłynęła na twoją pracę jako grafika?
Myślę, że mój styl był bardziej intensywny i podobny do mikstejów kilka lat temu, ale już tak nie jest. W przypadku książki designerskiej, wszystko jest czarne i białe, bardzo minimalistyczne. Celowo nie umieszczaliśmy nic więcej, ponieważ kłóciłoby się z zawartością książki.Okładki są tak żywe, że czegokolwiek byś nie umieścił, będzie przeszkadzać.
Dokładnie - jeśli umieścisz cokolwiek pośród to, co robią ci graficy, a są w tym mistrzami, będzie wyglądało jak cień. Niestety to coś, co robią ludzie związani z książkami hiphopowymi - próbują przemawiać tym samym językiem. Weźmy na przykład książkę o graffitii, gdzie próbują i stosują ten styl rysunków od ręki, co wygląda po prostu źle. Myślę że dopóki nie jesteś częścią tej sceny i naprawdę nie mówisz tym językiem, wpadasz w ten dziwny konflikt. Okładki są intensywne, ale utrzymaliśmy minimalistyczny design, jak tylko się dało.
Książka "Damn Son Where Did You Find This" dostępna jest pod tym adresem.