Co się stało z polskim jazz rapem?

Poniższy fragment pochodzi z artykułu Noisey Polska

Poszukiwania może warto rozpocząć od… Michała Urbaniaka, który przecierał szlaki polskim hiphopowcom, dzięki swojej serii "Urbanator". Był to jeden z kluczowych momentów, a może nawet ten najbardziej kluczowy, w polskich koneksjach jazzu z rapem.

Każda część "Urbanatora" była szeroko komentowana w mediach i zdobyła olbrzymie grono wiernych fanów. Niespodzianką jest więc fakt, że Urbaniak po wielu latach ciszy od ostatniego projektu potwierdził prace nad nowym przedsięwzięciem. Jakie są szanse na dobry materiał? Wydaje się, że całkiem spore, tym bardziej że jest duża szansa na to, że kilku graczy z tego felietonu znajdzie się ostatecznie na trackliście. Którzy? O tym nie wypada jeszcze pisać, więc póki co niech to pozostanie tajemnicą.

Już nie przedłużając i przechodząc do sedna… Warto odświeżyć sobie kilka pozycji, które swego czasu mocno namieszały na polskim rynku muzycznym. Kilka płyt, kilku wykonawców, kolejność chronologiczna. Tak będzie najlepiej i chyba najbardziej sprawiedliwie.

O dwóch legendarnych albumach Starego Miasta powiedziano w zasadzie wszystko. Jedną z największych porażek całego polskiego hip-hopu jest to, że ten nigdy nie doczekał się kolejnego albumu Dizkreta i spółki. A szkoda, bo zarówno "Stare Miasto" jak i "Minuty" to niezaprzeczalne klasyki polskiego rapu. Dwie płyty, które skutecznie pokazywały, że w ówczesnej Warszawie zdominowanej przez uliczne brzmienia można robić ciekawy i pozytywny hip-hop czerpiący z dokonań The Pharcyde i A Tribe Called Quest.