Sam de Jong kan het met niemand zo goed vinden als met etters zoals Vieze Freddy

VICE maakte samen met 100% Halal de film Prins. Het is de eerste film die we ooit gemaakt hebben en we zijn er buitenzinnig trots op. Bijna niemand die meewerkte aan Prins had ooit eerder een lange film gemaakt. De hoofdrolspeler niet, de regisseur niet en zelfs Vieze Freddy niet. Dat is een goed ding, blijkt uit het eindresultaat. Vanaf 25 juni kun je dat met je eigen oogballen in de bios gaan verifiëren, maar gisteren was alvast de grote voorpremière. We spraken Freddy Tratlehner, die voor zijn eerste rol de paarse-lambourghini-rijdende, cokesnuivende bad guy Kalpa speelde, en Sam de Jong, de onverschrokken debuterende regisseur van het geheel.

VICE: Zijn jullie hyped voor de première?
FreddyTratlehner: Voor Sam is het wel echt een grote gebeurtenis. Ik heb voor de rol van Kalpa alleen maar zes dagen lijp gedaan – dat doe ik wel vaker.
Sam de Jong: Het is wel spannend, maar op een première is toch iedereen goed gestemd. Ik ben meer gespannen over het weer. Als er een hittegolf is wanneer hij in de bios komt ben je gewoon weg. Dan gaat echt niemand naar de film.

Hoe komt Freddy eigenlijk aan zo'n grote rol?
Sam: Freddy's rol is ontstaan omdat we op de Noordermarkt in Amsterdam koffie aan het drinken waren en Freddy riep: "Laat mij ook meedoen!"
Freddy: Dat is gelijk ook wel echt het sicke van die film: dat je aan de ene kant ziet dat we maar een beetje aankloten, maar dat het wel heel goed gelukt is. Er is heel veel ruimte geweest voor ideeën.
Sam: We hadden alle vrijheid en geen angst. We hebben het gewoon gedaan.

Ik heb gehoord dat Kalpa echt bestaat. Klopt dat?
Sam: Niet echt, maar ik had een vriend die in Amsterdam-Noord woonde en altijd op kruispunten poepte en zo, en Freddy kwam ook met zo'n verhaal. Toen was er een soort match, een gedeelde herinnering.
Freddy: Ja die van mij had ook op school gepoept. Ik kom dus zelf uit Amsterdam-Noord, en dat soort etterfiguren heb je daar in groten getale. We hebben allemaal zelf ook wel eens geëtterd. Ik kon me daarom ook goed met die verveling van die jongens identificeren; dingen opblazen, stukken dijk in de fik steken, stenen op de snelweg leggen.

Jullie hebben eerder samengewerkt voor de video van Sterrenstof, hoe was dat?
Freddy: Toen hebben we Sam met de Jeugd proberen gek te maken, maar je krijgt hem gewoon niet gek. Dat is het mooie van Sam, ook bij de film. Je kan hem eindeloos testen maar alles glijdt er gewoon met een glimlach vanaf.
Sam: Dat doe ik niet bewust, ik zet op dat soort momenten gewoon mijn ego aan de kant.

Sam, in Prins spelen jonge, onhandelbare acteurtjes en dan heb je dus ook nog eens Freddy erbij – ook niet de makkelijkste. Ga je graag met dat soort mensen om?
Sam: Ik vind het tof dat ze karakter hebben. Als je met acteurs werkt die nog niet echt iemand zijn moet je alles opbouwen. Ik werk liever met mensen die al een duidelijk karakter hebben. Dat soort mensen creëren heel veel energie met elkaar en dat probeer ik in banen te leiden.

Normaal bedenken filmmakers eerst het verhaal en zoeken er dan mensen bij. Hoe ging dat bij Prins?
Sam: Die twee dingen gingen hand in hand. Ik had de meeste mensen al in mijn hoofd toen ik het script schreef, maar toen het ongeveer af was ben ik met Freddy gaan zitten, en toen ik wist dat hij erin zou spelen heb ik het eigenlijk helemaal herschreven. Ik zag hem in mijn hoofd de hele tijd door het scenario lopen.

Sam, wat is jouw favoriete personage?
Sam: Het feit dat Kalpa in een paarse Lamborghini rijdt en in een garagebox woont is natuurlijk prachtig voor de pitch. Dat legt goed de toon van de film uit. Maar wat betreft de thematiek en de worsteling die ik met de film wil vertellen is Ayoub natuurlijk wel interessanter.
Freddy: Kalpa is eigenlijk een soort uitvergroting van Ayoub. Die jonge boys willen gewoon echt zo zijn. Gewoon lijp. Die willen gekke dingen. Die willen eerst gekke spullen voordat ze denken over hun eigen levensgeluk.
Sam: Heb jij dat niet ook gehad?
Freddy: Tuurlijk, je wil stunten op mensen.
Sam: Ja ik ook, eerst een scooter en oorbellen en al die dingen voordat je dacht van: oké, nu ben ik helemaal swagged-out. Dan een paar slokken erin en dan misschien dat je wat moves durft te maken.

Gaat de film dan ook een beetje over jou, Sam?
Sam: Tuurlijk. Het gaat over die periode van volwassen worden waarin je met dat soort oppervlakkige dingen bezig bent en er langzaam achterkomt dat dat niet echt is. Je maakt dan vrienden die met dat soort dingen bezig zijn, maar daarmee bouw je niet echt een sterke band op. Langzamerhand kom je er dan achter dat je dat helemaal niet nodig hebt. Dat is precies wat er in de film gebeurt. Hij probeert iemand te zijn die hij niet is en draait daardoor als het ware door. Wat dat betreft is het best wel een moralistisch sprookje.

Een belerend vingertje naar de jeugd?
Sam: Nee, helemaal niet. Het is meer een punt achter een fase die ik doorgemaakt heb. Als je het er niet in wil zien, zie je het niet. Voor veel mensen gaat de film over zoeken naar liefde en een vaderfiguur. Zo kun je Kalpa bijvoorbeeld ook zien.

Heb je aan method acting gedaan, Freddy?
Freddy: Ik zat er wel helemaal in ja. Ik heb een paar vrienden van me goed geobserveerd. Voornamelijk als ze aan de spullen waren. Een vriend van me heeft heel erg die mondhoeken en dat grijnsje. Kalpa moest gewoon lijp zijn. Heel panisch obsessief en schuchter. Het ene moment is hij heel erg upbeat en het andere moment is hij heel lief tegen een varken, maar dan vermoordt-ie hem uiteindelijk toch. Eerst zou Kalpa een soort Antiliaan zijn, met een kangol-petje. Maar dat klopte gewoon niet, dus uiteindelijk werd het iemand die zijn spullen uit het Oostblok haalt.

Gaan jullie snel weer samenwerken?
Sam: Ik hoop dat ik weer iets mag doen voor de Jeugd als het nieuwe album uit is.
Freddy: Ik wil graag een korte film met Sam maken. We zouden nog iets doen met een vissersboot – dat ik hele starre blikken over de zee werp. Voor eigen interpretatie. Nee, maar serieus: ik zou wel echt iets willen spelen met meer, hoe noem je dat, gelaagdheid.

Wat ik me nog afvroeg: gaan jullie cashen op Prins?
Freddy: Ja man. Ik heb er dik zeshonderd euro aan overgehouden.
Sam: Ik iets meer, maar ik ben er al meer dan een jaar mee bezig en heb in de tussentijd geen commercials meer gedaan. Ik leef dus echt van een stuiver. Maar dat is prima, want dit is het allerleukste om te doen. Ik ga dit tot mijn tachtigste doen.

We zijn trouwens nu echt verhuisd naar de facebookpagina VICE Nederland, om al onze vrolijke, zinderende en morbide verhalen op te posten. Like 'm nu, anders mis je van alles!