Een overlevingsgids voor als je een klein (of groot) foutje maakt

Oké, dus je hebt het verneukt. Kom maar door met dat gevoel alsof er een steen in je maag zit: de rode wijn is rijkelijk over het witte tapijt van je vriend gevloeid, of je hebt net iets helemaal verkeerd gezegd, of een tweet die volledig uit je herinneringen was verdwenen wordt uit de krochten van het internet opgegraven en ter confrontatie voor je neus geprojecteerd. 

Elk deel van jou wil een paar minuten terugspoelen, maar dit moment van instinctieve angst is eigenlijk het belangrijkste. Elke keer als je een beroemdheid een screenshot van een notitieblok met de tekst “Dit is niet zomaar een excuus…” ziet posten, zie je een momentopname van pure paniek. Het is afkomstig uit de dieptes van de “oh shit”-momenten die mensen hebben. Recentelijk haalde jaren 2010-YouTuber Colleen Ballinger zelfs een ukulele tevoorschijn terwijl ze inging op geruchten over haar behandeling van minderjarige fans. 

Dus hoe moet je eigenlijk reageren in dit soort situaties? We hebben allemaal wel eens een “oh shit”-momentje, maar het is belangrijk om het hoofd koel te houden en rationeel na te blijven denken in de nasleep ervan. Het is ook fijn om geïnformeerd te zijn, dus we hebben een aantal veelvoorkomende scenario’s verzameld en er daadwerkelijk handig advies bijgezet van mensen die weten waar ze het over hebben. 

Een klassieker. Het Is over de hele vloer gespetterd, met het lege wijnglas erbij om het plaats delict-gevoel compleet te maken. Ann Russell, de onofficiële “TikToktante” en een bron van kennis voor alle huishoudelijke schoonmaaktips, heeft hier ook wat tips voor. 

“Gooi er snel een handdoek op en ga erop staan om zoveel mogelijk vocht op te nemen. Giet er dan koud water overheen en herhaal met een droog stukje van de handdoek,” vertelt ze aan VICE. “Blijf dit doen tot het meeste weg is – als het zelf niet opdroogt zou het vrijwel allemaal moeten worden opgezogen. Bedek de vlek dan met zout en ga naar bed.”

“Veeg het zout de volgende ochtend zorgvuldig op, en als de vlek er dan nog steeds zit, gebruik dan wat tapijtreiniger.” Crisis voorkomen – bedankt Ann!

Als je dit opzettelijk doet, praten we niet met jou – je bent dan gewoon een eikel. Maar als iemand recent diens voornaamwoorden heeft geüpdatet, of je maakt een verkeerde aanname en wordt door iemand verbeterd, dan is het niet het einde van de wereld! “Er is geen reden voor paniek. Ik gebruikte laatst verkeerde voornaamwoorden voor mezelf, en voor zover ik weet heb ik geen vooroordelen jegens queer mensen,” zegt comedian en acteur Mae Martin. 

Mae geeft ons wat handig advies voor hoe je het op kunt lossen: “Niemand vraagt je om specifieke voornaamwoorden voor ze te gebruiken om stiekem je niveau van wokeheid te testen. Ze willen gewoon gezien worden zoals ze zichzelf zien, en iemands geprefereerde voornaamwoorden gebruiken is een goede manier om te laten zien dat je diegene respecteert, en om ze niet steeds onnodig oncomfortabel en beschaamd te laten voelen.”

“Als je een foutje maakt,” voegt Mae eraan toe, “ga jezelf dan NIET lopen kastijden, ga niet proberen uit te leggen dat het gewoon erg moeilijk is, ren niet huilend de kamer uit… het is niemands taak om jou gerust te stellen en op te beuren. Verbeter jezelf gewoon snel en ga verder met wat je aan het doen was. Zo makkelijk is het!”

En hé, zo erg is het nog niet – je bent tenminste geen klojo op Twitter die grapt dat hij zich identificeert als een pinguïn. “Het is niet erg dat je het niet altijd goed hebt, en je mag jezelf best een schouderklopje geven voor het feit dat je een cool persoon in de wereld bent,” zegt Mae. 

De pijn is berucht door hoe naar hij is. “De testikels hebben veel zenuwuiteinden, waardoor ze buitengewoon gevoelig zijn voor pijn,” legt dr. Mahyar Maddahali oftewel Dr. Max uit. Gelukkig heeft hij ook wat advies voor noodgevallen. “Dingen als een standaard pijnstiller als paracetamol of ibuprofen, de plek bedekken met een koud kompres, gaan liggen en intense activiteit vermijden, en ondersteunend ondergoed gebruiken kunnen de bezeerde persoon allemaal helpen om de pijn te verlichten.”

Er zijn een aantal ernstigere aandoeningen die uit een klap in het kruis kunnen ontstaan, merkt Dr. Max op, maar er zijn manieren om dit risico te beperken. “Het is compleet onvoorspelbaar, maar vermijd erg losse kleding, draag altijd je riem in de auto, en draag een suspensoir als je aan riskante sporten doet,” zegt hij. 

Het was aanstootgevend. Het was niet je bedoeling om aanstootgevend te zijn, maar het was nog steeds aanstootgevend en het verkeerde ding om te zeggen. Als je erop wordt aangesproken, pak dan de kans om te luisteren en te leren hoe je dezelfde fout niet nog een keer maakt, suggereert Dr. Alisia (Giac-Thao) Tran, professor begeleidende psychologie aan Arizona State University. 

“Ons eerste instinct is vaak om in de verdediging te schieten en/of onszelf te verklaren zodat onze kant gehoord is,” zegt ze. “Maar dit is een kans om te horen dat iemand gekwetst is en te leren hoe het is om hen te zijn, om over geschiedenis te leren, om na te denken over het feit dat verschillende groepen mensen verschillende ervaringen zouden kunnen hebben, of misschien bepaalde misvattingen waarvan we misschien niet eens wisten dat we die hadden, recht te zetten.”

“Het kan moeilijk zijn om niet meteen in de verdediging te schieten, dus soms helpt het om te denken dat het niet alleen over ons als individuen gaat, maar over de uitdagende sociale systemen waarin we te werk gaan,” voegt dr. Tran eraan toe. “Ik raad aan om te beginnen met een verontschuldiging, te erkennen dat we meer moeten (en willen) leren, en dan te luisteren hoe je dat kunt doen.”

Het internet is er voor eeuwig en altijd. Gelukkig geldt dat niet voor onze slechte keuzes. Roz Sheldon is algemeen directeur by Igniyte, een online bedrijf dat over reputatiemanagement gaat, en heeft deze situatie vaak genoeg voorbij zien komen. “We adviseren om (via Twitter) een kort en bondig statement te plaatsen dat op de tweet in kwestie reflecteert," zegt ze. “Geef aan dat het ongepast, naïef en discriminerend was, en dat je sinds het plaatsen van die tweet als persoon bent gegroeid en niet meer zulke denkbeelden hebt. Hou het kort en krachtig, maar maak het ook oprecht, en meen wat je zegt… Luchthartige en halfbakken verontschuldigingen worden niet goed ontvangen door een online publiek.” Is dat duidelijk, beroemdheden met een ukulele binnen handbereik?

Zo’n situatie kan natuurlijk veel meer schade aanrichten voor iemand met veel online volgers of een significante online aanwezigheid. Als jij dat niet bent, en je een officieel statement uitbrengt aan je kleine kring van vrienden, exen en gozers die je ooit op een feestje hebt ontmoet, dan landt die misschien niet zo goed. Harriet Lerner, psycholoog en auteur van Why Won’t You Apologize, heeft wat advies voor hoe je een goeie één-op-één verontschuldiging kunt maken: “De formule is als volgt: we bieden onze excuses aan, accepteren de verantwoordelijkheid, en laten op een directe, duidelijke en eenduidige manier zien dat we spijt hebben. We bieden restitutie aan wanneer dat nodig is en zorgen ervoor dat er zich niet nog eens zoiets voordoet,” zegt ze. 

En het allerbelangrijkste: “Bij een goede verontschuldiging horen de woorden ‘het spijt me’ zonder ‘als’, ‘maar’ of wat voor verdoezelingen of ontwijkingen dan ook. We luisteren zonder enige defensieve instelling naar de woede en het verdriet van de gekwetste partij.”

Geen paniek. Nog belangrijker, haal niet naar iemand uit. VICE-schrijver Simon Doherty heeft behoorlijk wat drugsgerelateerde artikelen voor ons geschreven (serieus, kijk er even naar) en heeft door de jaren heen wat nuttige dingen geleerd van de politie. “Als je met drugs betrapt wordt, moet je proberen te bewijzen dat de politie je überhaupt illegaal heeft gefouilleerd. Dan maakt het niet uit wat ze hebben gevonden, je bent dan nog steeds niet schuldig,” zegt hij. 

“Als je wordt gestopt en je hebt drugs bij je, begin dan meteen met een basis leggen. Als de politie vraagt of ze je mogen fouilleren, blijf dan kalm en beleefd. Zeg dat je geen toestemming geeft om gefouilleerd te worden. Vraag meteen of je gearresteerd bent. Als ze nee zeggen, vraag dan of je wordt aangehouden. Als het weer een nee is, dan mag je gewoon weglopen – zeg niets meer en ga ervandoor.” 

“Als een agent zegt dat je wel wordt aangehouden met als reden om onderzocht te worden, zeg dan dat je al het papierwerk wil inzien na afloop van de fouillering,” voegt hij toe. “Daarmee schrik je luie agenten af. De agent zal op dat punt misschien zeggen dat hij het door de vingers zal zien als je hem de drugs geeft – dat is een leugen, negeer het.”

Oké, maar wat als het echt fout loopt? “Als je daadwerkelijk gearresteerd wordt, is dat het moment om je bek te houden; zeg niks meer tot je een advocaat hebt gezien, en als de agent een van de bovenstaande beleidslijnen en procedures heeft overtreden (dat is vaak wel het geval) dan ben je illegaal gefouilleerd. En dat kun je het in de rechtszaal aanvechten.” 

Een situatie die voor iedereen wel bekend is, maar misschien kan een psycholoog hierbij helpen. Dr. Nicholas Epley is een auteur en professor gedragswetenschappen aan de Universiteit van Chicago. “Onderzoek toont aan dat mensen consistent positiever op oprechte feedback en oprechte communicatie reageren dan de oprechte persoon misschien zou verwachten,” zegt hij. Met andere woorden, doe niet alsof je niet hebt gezien dat je vriend niet bepaald dolblij is met z’n nieuwe Edward Cullen-sokken.

“Ik zou voorstellen dat je openlijk erkent dat je kunt merken dat de persoon het cadeau niet zo leuk vindt, dat je zegt dat je echt iets probeerde te vinden dat ze leuk zouden vinden, en dan direct te vragen waar ze misschien op hoopten. Zet de uitwisseling zo op zodat het niet te veel gedoe is voor de ontvanger. Het zal je als gever beter laten voelen omdat je slaagt in wat je eigenlijk probeert te doen: de ontvanger blij maken met hun cadeau.” 

Hier is een bemoedigend feitje: er is zoveel onderzoek gedaan naar onze collectieve verneukerij dat het duidelijk vaker kan gebeuren voor iedereen op aarde. We maken allemaal foutjes; wat de situatie ook is, de rode draad lijkt te zijn dat oprechtheid en ervoor openstaan om te leren een stuk waardevoller zijn dan je denkt. 

“Een sterke en gemeende verontschuldiging laat de gekwetste partij zich weer veilig en verzacht in de relatie voelen, in de wetenschap dat hun pijn ons raakt en dat we om hun gevoelens geven,” zegt Harriet Lerner.

“We versterken onze relaties wanneer anderen weten dat we in staat zijn om op ons gedrag te reflecteren, en we onze best gaan doen om dingen recht te zetten.” Dus, als je dit leest om te leren hoe je die rode wijn uit het tapijt moet krijgen, in plaats van dat je in blinde paniek je notitieboek-app opent of je versleten ukulele erbij pakt, dan doet het nog niet eens zo slecht. 

Dit stuk verscheen oorspronkelijk op VICE UK.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.