FYI.

This story is over 5 years old.

ongemak

Wat je moet doen als iemand die je niet herkent een praatje met je aanknoopt

Een handige gids voor sociaal onhandige mensen.
Deze mensen komen niet in het verhaal voor maar ze zien er wel erg ongemakkelijk uit. Foto via Flickr.

Dit is de casus: je staat op een feestje, in een café. Het is een verjaardagsfeestje van iemand met wie je wel bevriend bent, maar ook weer niet zo goed dat je alle andere mensen die in het café aanwezig zijn ook kent. Omdat je een klein beetje sociaal ongemakkelijk bent – elk mens is in wezen een klein beetje sociaal ongemakkelijk – sta je even in je eentje in een hoekje. Je drinkt een biertje en doet alsof je iets heel belangrijks aan het doen bent op je telefoon, terwijl je eigenlijk de insta-story van Monica Geuze aan het bekijken bent. Dan komt er iemand naar je toe. "Hey!" zegt deze persoon. "Hoe gaat het met je? Echt lang geleden. Wat leuk om je weer eens te zien." Ondertussen zakt de moed je steeds dieper in de schoenen, want je hebt werkelijk geen flauw idee wie deze enthousiaste persoon is, terwijl hij of zij jou overduidelijk wel kent.

Advertentie

Iedereen krijgt vroeg of laat met deze netelige situatie te maken – sommige mensen vaker dan anderen, afhankelijk van hoe vaak je buiten komt, hoe slecht je geheugen is en hoe vaak je nieuwe vrienden maakt terwijl je te veel hebt gedronken. Maar wat moet je in deze situatie doen? Hier zijn een aantal opties, waarvan sommige beter werken dan anderen. Ze toepassen geschiedt dan ook geheel op eigen risico, maar doe er je voordeel mee!

Creëer een nog groter ongemak om het kleine ongemak te verbloemen

Hoe het werkt: Het ding met niet meer weten wie iemand is, is dat het ENORM ongemakkelijk is, zowel voor de persoon van wie je dus niet meer weet wie de fuck het is, als voor jezelf. Een manier om dat ongemak naar de achtergrond te verdrijven is om een nog groter ongemak te creëren, waardoor de aandacht wordt afgeleid van het feit dat de vorige ontmoeting die je met deze persoon had blijkbaar zo weinig indruk heeft achtergelaten dat je 'm glad vergeten bent. Een manier om dit te bewerkstelligen is door te doen alsof je per ongeluk een hele grote vaas omstoot, die op zijn beurt weer door het aanwezige aquarium heen valt, waardoor een vloedgolf vol vis de moeder van de jarige overspoelt. Voorwaarden voor dit scenario zijn wel de aanwezigheid van een vaas, een aquarium en een moeder. Je kunt het ook iets minder dramatisch maken door bijvoorbeeld een bak chips van tafel te stoten.
Wat je hoopt dat er gebeurt: De onbekende persoon kijkt je even vol medelijden aan, en draait zich vervolgens naar de moeder toe om de vissen uit haar designerjurk te vissen. Dit geeft jou de gelegenheid om er snel tussenuit te knijpen, terwijl je excuses voor jezelf uit prevelt. Als je toch voor de chips-optie bent gegaan kun je samen lachend de chips van de grond terug de bak in scheppen. Daarna kan je zeggen dat je even je handen gaat wassen, om vervolgens snel naar Brazilië te verhuizen en daar een nieuwe identiteit aan te nemen.
Wat er in het slechtste geval gebeurt: Je moet dokken voor de vaas, het aquarium en de jurk, en de vriend die jarig was wil je nooit meer zien. Is dat het waard? Waarschijnlijk wel.
Is dit aan te raden? Nee, eigenlijk niet echt. Het kan misschien werken, maar voor je het weet heb je de dood van een school vissen op je geweten of – nog erger – ligt er een hele bak prima chips op de grond.

Doe alsof je neus bloedt

Hoe het werkt: Voor deze tactiek is het belangrijk dat je altijd een kleine capsule met nepbloed bij je hebt – dit is sowieso van harte aan te raden, je zult ervan staan te kijken hoe vaak het handig blijkt om plotseling in bloeden te kunnen uitbarsten. Op het moment dat je beseft dat je in deze ongemakkelijke situatie verzeild bent geraakt, haal je de nepbloedcapsule uit je zak, breekt hem open terwijl je je hand naar je neus brengt en het bloed een beetje onder je neus wrijft. Dan ga je snel naar de wc, iets dat best wel normaal is om te doen als je opeens een bloedneus hebt. Kijk wel uit dat je het nepbloed niet op je kleren krijgt want dat spul gaat er niet zo makkelijk uit.
Wat je hoopt dat er gebeurt: De vriend die het feestje gaf heeft medelijden met je en koopt als troost een biertje voor je. Gratis bier, en je kunt snel vragen wie die ene persoon nou was die net naar je toekwam.
Wat er in het slechtste geval gebeurt: Een paar dagen later staan al je vrienden met serieuze gezichten in je woonkamer. Ze zijn ervan overtuigt dat de spontane bloedneus een symptoom is van je sluimerende coke-verslaving, en voeren je in een busje af naar een afkickkliniek.
Is dit aan te raden? Als je van een beetje spektakel houdt kun je deze tactiek uitstekend toepassen. Je loopt wel het risico dat de persoon van wie je dus niet wist wie het was zich verantwoordelijk voelt, en de rest van de dag niet meer van je zijde wijkt, om zich over je te ontfermen. Zo ben je uiteindelijk toch geen zak opgeschoten.

Sla keihard terug

Hoe het werkt: Je denkt misschien dat jij de onaardige persoon in deze situatie bent, omdat jij degene bent die de ander is vergeten, maar welbeschouwd is het die ander die jou ongevraagd in deze ongemakkelijke positie brengt, dus wie is hier nou de schuldige? Als je aanhanger van deze filosofie bent is het helemaal oké om de bal keihard in het gezicht van die ander terug te kaatsen. Beantwoord het "hey, lang niet gezien" met "Ha! Dat klopt! Grappig om je hier te zien. Trouwens, de vorige keer dat ik je zag had ik daarna chlamydia."
Wat je hoopt dat er gebeurt: De ander breekt het gesprek met het schaamrood op de kaken af, verlaat het feest en snelt naar de dichtstbijzijnde soa-poli, zodat jij gewoon weer ongestoord kan doorgaan met kijken naar filmpjes van Monica Geuze op Ibiza.
Wat er in het slechtste geval gebeurt: Je krijgt een stomp voor je smoel.
Is dit aan te raden? Nee, eigenlijk niet echt. Voor je het weet denkt het hele feest dat je echt chlamydia hebt.

Wees gewoon eerlijk

Hoe het werkt: Eerlijk duurt het langst, is iets dat mensen die niet zoveel van het leven hebben begrepen weleens zeggen. Eerlijk zijn is namelijk weliswaar een deugd, het is in veel gevallen helemaal niet de makkelijkste oplossing. Als je tien minuten te laat komt op je werk en je baas zegt daar iets van, ga je dan eerlijk zijn en zeggen dat je weliswaar op tijd op was opgestaan, maar opeens heel veel zin had om nog even te masturberen voordat je de deur uitging? Nee, precies. Maar goed, je kunt er dus wel voor kiezen om in de hierboven beschreven situatie (die waarin je iemand niet herkent, niet dat van dat masturberen) gewoon eerlijk te zeggen dat je even niet weet wie de ander is. Dan is de kou meteen uit de lucht.
Wat je hoopt dat er gebeurt: De ander zegt: "oh, joh, dat maakt helemaal niets uit. Ik ben Jessica, we hebben elkaar zeven jaar geleden een keer gesproken toen jij een pakje sigaretten kwam afrekenen bij de supermarkt waar ik toen werkte. Je hebt toen zo'n onuitwisbare indruk op me gemaakt dat ik je altijd heb onthouden."
Wat er in het slechtste geval gebeurt: De ander zegt: "Ik ben het, Jessica, je zus. We zijn hier een kwartier geleden samen binnengekomen." Je blijkt opeens alzheimer te hebben.
Is dit aan te raden? Ja, eigenlijk best wel. De kans dat je alzheimer hebt is niet zo heel groot, maak je maar geen zorgen. Waarschijnlijk zal die ander een beetje ongemakkelijk lachen, misschien wisselen jullie nog een paar woorden uit, en scheiden jullie wegen weer en gaan jullie verder met jullie levens.

Ga er met de stoomwals overheen

Hoe het werkt: Nadat deze persoon je heeft benaderd, duik je er meteen bovenop. "Hey, ja, jij bent Ilse, wat leuk!" zeg je. "We hebben elkaar toen ontmoet op die rave onder het viaduct. We hebben toen nog een pil gedeeld, wat leuk dit." Als zij (deze persoon is even een vrouw, oké) vervolgens met klem ontkent Ilse te zijn, blijf je volhouden. "Nee, je neemt me in de maling! Jij bent Ilse, ik zou je nooit vergeten!"
Wat je hoop dat gebeurt: De andere persoon wordt nog veel ongemakkelijker dan jij, en gaat erg aan zichzelf twijfelen. Weet ze immers wel zeker dat ze niet Ilse is? Verward druipt ze af.
Wat er in het slechtste geval gebeurt: De andere persoon heeft door wat je aan het doen bent, en speelt het spel mee. "Ja, lachen was dat," zegt ze. "Vooral toen je daarna met me mee naar huis ging." Van het een komt het ander en voor je het weet ben je getrouwd en heb je twee kinderen, allemaal gebaseerd op een fictief verhaal dat je uit je duim zoog om een ongemakkelijk moment te ontlopen.
Is dit aan te raden: Ja, dit is een waterdichte oplossing die je altijd kan gebruiken.