We waren bij het afscheidsconcert van Ben & Ruurd

Update: In een eerdere versie van dit artikel stond dat Ben & Ruurd het lied 'Kijk naar de zon' zongen. Dit moest 'Door weer en wind' zijn. We betreuren deze fout en hebben het aangepast.

Het afscheidsconcert van Ben & Ruurd eindigt nogal abrupt. Na het vierde of vijfde lied – de boerenrockversie van Bakker Koos, dat ze samen met de Woudrukkers spelen – is het klaar. Het publiek schreeuwt om meer, maar dat zit er niet in. Dit was het dan. Het einde van een van de mooiste en leukste internetsensaties annex zangduo's van Nederland.

Mocht je geen idee hebben waar ik het over heb: Benjamin de Ruiter en Ruurd Woltring zijn twee jongens uit het noorden van het land met een passie voor muziek. Ik leerde ze kennen door dit lied van Ben: Sterren Stralen Goud, een bewerking van The Final Countdown.

Als je dit voor de eerste keer hoort, kan het zijn dat je denkt: wat is dit voor gek lied? De setting van de clip, de zonnebril van de bassist, de intense performance van Ruurd op toetsen; het zou een grapje kunnen zijn. Maar dat is het niet. Ben & Ruurd maken muziek zonder enige ironie. Over de Bermudadriehoek, bijvoorbeeld, of over ebola.

Of over een bakker in een heel klein dorpje (zijn naam is Koos van Tichelaar).

Ik kan me niet herinneren dat er ooit een lied zo vaak in mijn hoofd zat als Bakker Koos. Het is makkelijk om Ben & Ruurd weg te zetten als internetgekkies, maar een nummer schrijven dat minstens even catchy is als Happy van Pharrell, dat is bijzonder knap. Ook al gaat het over een bakker die koeken uitdeelt. Je zou het geluid van Ben & Ruurd kunnen omschrijven als palingsound met een vleugje symfonische rock, maar eigenlijk is het pure punk. Ze doen alles zelf, hebben maling aan conventies en schijt aan wat mensen van ze denken.

Gisteren was dus hun afscheidsconcert. Ben & Ruurd gaan waarschijnlijk nooit meer samen optreden. Dat is jammer, maar ik respecteer hun keuze (hier kun je lezen waarom ze er eigenlijk mee ophouden). In Tent op de Haven in Den Oever ging het nog een laatste keer los. Waarvan akte.

Voordat Ben & Ruurd beginnen, wordt er eerst een uurtje gedraaid door het dj-team van Skoften.net, die de organisatie van het afscheidsconcert op zich hebben genomen. Het begint al aardig gezellig te worden in de tent.

Voordat het echte optreden van Ben & Ruurd begint, komen ze al eventjes op het podium om een potje te hakken op de muziek van de Skoften Sloopservice. De gezichtsuitdrukking van de man op de foto hieronder is een goede benadering van hoe ik me voel als ik Ben & Ruurd zie.

Omdat het allemaal wat lang duurt, lopen we een rondje door het dorp. Het zijn de Flora- en Visserijdagen in Den Oever. Overal hangen vlaggetjes, her en der staan nog meer feesttenten en er is een kermis.

Als we terugkomen, begint het voorprogramma: de Volendamse zanger Kevin Koning. Ik kan me er niet veel meer van herinneren, maar hij speelde een liedje van Wolter Kroes en eindigde met Zij Gelooft in Mij van André Hazes. Het was een optreden om te vergeten.

Eindelijk is het zover: het afscheidsconcert van Ben & Ruurd. Als eerste lied zingen ze Bailar Bailar: een zomerhit met een donker randje, over verlangen en vakantie.

Verder zingen ze Door weer en wind, Hou me vast en een nieuw lied dat ik nog niet kende, waar opnames van gemaakt worden voor een videoclip. Als afsluiter komen de Woudrukkers op het podium voor de boerenrockversie van Bakker Koos.

Daarna is het afgelopen en ben ik snel weg uit Den Oever, want hoewel de sfeer goed is, heb ik het idee dat het elk moment om kan slaan, in zo'n tent vol doorgesnoven vissers. Desondanks was het een mooi optreden en een bijzondere ervaring. Vaarwel, Ben & Ruurd. Het ga jullie goed.