We spraken de 15-jarige Leafs over kinderchampagne en met een oppas naar de club gaan

In de brandende zon heeft Almere Haven veel weg van een willekeurige Center Parcs. Alles is groen en vredig, en de mensen groeten elkaar vrolijk op straat. Je verwacht hier van alles te vinden – vogelaars, wandelaars, vissers – maar niet het meest vernieuwende geluid in de Nederlandse hiphop van dit moment. Toch is het zo.

De jonge Leafs woont hier namelijk, samen met zijn moeder, wat helemaal niet gek is aangezien hij pas vijftien jaar oud is. Afgelopen vrijdag bracht hij via Noah's Ark zijn EP Feals uit. Qua sound hoor je helemaal niet dat hij pas net is begonnen met muziek maken, het enige dat zijn leeftijd verraadt is misschien het ongelofelijke enthousiasme in zijn liedjes. Ik leerde dat dit absoluut aansluit bij zijn karakter toen ik na schooltijd met hem afsprak. Ik praatte met hem (en zijn lieve moeder) over hoe een vijftienjarige jongen zich staande houdt in de rapgame.

Noisey: Hey Leafs! Wat een lekker weertje, hè? Wat heb je vandaag gedaan?
Leafs: Ik heb gewoon les gehad.

Wat vinden ze op school van je muziek?
Leafs: Ja, hard man. Zelfs de docenten, die kwamen erachter dat ik rapte door andere leerlingen. Zelf zei ik er nooit wat over – mijn moeder wist niet eens dat ik echt bezig was met muziek maken.

Waarom hield je dat stil?
Leafs: Dat was niet echt een bewuste keuze. Tracks maken en hangen met vrienden was gewoon iets wat ik deed. Op een gegeven moment hadden we een videoclip geschoten en dan kom je opeens op FunX. Als ik heel eerlijk ben wist ik helemaal niet dat dit er allemaal was, en hoe de scene in elkaar zat. Shows bijvoorbeeld: ik trad weleens op in de buurt, maar nu krijg ik opeens geld voor een optreden. Oké, huh?

Wat heb je met dat eerste geld gedaan?
Leafs: Sparen, man. Sowieso.

Moet je dat van je moeder zeggen?
Moeder van Leafs: Haha, nee hoor!
Leafs: Nee, ik kan best goed met geld omgaan. De helft gaat op een spaarrekening, daar kan ik niet bij, en de rest is voor mij.

Maar het moet wel gek zijn dat je nu opeens zo'n baan hebt.
Leafs: Ja, natuurlijk. Dat besefte ik ook pas toen Shawty was gedropt en ik driehonderdduizend streams pakte op Spotify. Ik dacht: wow, zit ik zo vaak in het oor van iemand die ik niet ken?

En toen zat je dus ook vrij snel bij een label. Hoe is dat?
Leafs: Het is net als een familie. Ik weet nog wel dat ik bij de eerste ontmoeting echt moest zoeken naar het kantoor van Noah's Ark op de Wallen. Dat was de eerste keer dat ik daar was, ooit. Ik had die vrouwen zelf nog niet eens gezien, mijn kleine neefje wees me erop. Maar toen ik er was, was het gewoon flex. Even bottles gepopt – voor mij Jip en Janneke-champagne natuurlijk.

Hoe ben je eigenlijk bij Noah's Ark terechtgekomen?
Leafs: Via Ramiks. Hij stuurde me een bericht dat hij een keer wilde samenwerken en nodigde me uit in de studio in Amersfoort. Mijn moeder wist niet dat ik er zo serieus mee bezig was en toen zei ze: "Je bent vijftien, je gaat helemaal nergens heen."

Een onbekende man stuurt je via het internet een berichtje. Dat lijkt me ook een nachtmerrie als moeder.
Leafs: Nou, ik zou sowieso gaan hoor, ook al mocht het niet. Maar na een paar telefoontjes heeft ze me uiteindelijk wel gebracht. Toen heeft ze thee gedronken met de vriendin van Ramiks en was alles goed.

Vind je het moeilijk om dit te combineren met je school?
Leafs: Nee. Eerst wel, maar Ramiks zei: "Hou een agenda bij, je gaat het druk krijgen." En eerlijk, dat is wel handig. Nu kan ik voor het slapen kijken wat ik morgen allemaal moet doen, en dan ben ik gewoon safe.

Heb je geen manager die je agenda bijhoudt?
Leafs: Nou, ik heb mijn moeder.

Hoe gaat dat?
Moeder van Leafs: Heel goed, maar ik moet hem wel in de gaten houden. Soms moet ik hem wakker maken omdat hij het iets later heeft gemaakt dan normaal. Rust toch een beetje uit! Maar ik vind het heel leuk, omdat ik nu meer bezig ben met mijn kind. Ik heb een heel druk leven, maar dat heb ik wel een beetje aangepast. Ik werk bijvoorbeeld ook meer thuis. Maar ik ben heel trots. Op de persoon voornamelijk, en hoe hij het aanpakt. Dan komt de rest vanzelf natuurlijk.

Wat voor school doe je?
Leafs: Ik zit op het Arte College in Almere, daar zijn we extra bezig met muziek, kunst en drama. Dus als ik een shoot of een interview heb, houden ze daar wel rekening mee. Ken je de serie Victorious, op Nickelodeon? Ik dacht echt dat het precies zo'n school zou zijn, met dansende mensen in de gang en flashmobs overal.

Hoeveel flashmobs heb je al gezien daar?
Leafs: Nul, man.

Gelukkig. Zijn er in de muziekwereld dingen waar je tegenaan loopt door je leeftijd?
Leafs: Het enige waar ik moeite mee heb is dat andere mensen zeggen: "Ik had je pampers kunnen verschonen." Maar dat is ook een grap natuurlijk.
Moeder van Leafs: Nou, je moet wel een begeleider hebben als je in de club moet optreden.
Leafs: Maar daar heb ik niet echt problemen mee, zolang ik een begeleider mee heb ben ik safe. Ramiks gaat gewoon mee.

Gaat u weleens mee naar de club?
Moeder van Leafs: Nee, niet naar de club. Tenzij ik echt iemand heb om mee te gaan. Ik ga niet naar de club om in de club te zijn natuurlijk.

Is het voor jou moeilijk om drank af te slaan in dit wereldje, Leafs?
Leafs: Het is wel gek hoor, maar als iemand me iets aanbiedt dan denk ik wel: dit kan ik beter niet doen.

Weer echt iets wat u als moeder graag hoort, denk ik. Vindt u dat niet gevaarlijk, dat hij op dat soort feestjes is?
Moeder van Leafs: Gevaarlijk niet hoor. Als hij echt zou willen kan hij thuis ook stiekem drinken. Het hoort er misschien een beetje bij, maar zijn zus is 23 jaar en gaat ook zonder te drinken naar festivals. Ze vertelt dat iedereen versteld staat dat ze zoveel plezier kan maken zonder drank en pilletjes, en ik hoop dat het bij hem ook zo gaat.
Leafs: Komt goed.

Iets anders: je bent nog piepjong. Wat voor muziek zie je jezelf over een paar jaar maken?
Leafs: Ik wil alles proberen, want zo leer je wat je goed kan. Muziek is als snoep voor je oor, en als je elke keer hetzelfde snoepje eet verveelt het toch ook? Het liefst wil ik zoveel mogelijk nieuwe dingen proberen, ook buiten muziek. Ik heb gisteren toevallig voor het eerst een burrito gegeten – crispy chicken nog wat. Je proeft zoveel verschillende dingen. Ik kan het niet beschrijven. Eet dat.

Noem nog eens wat dingen die op je bucketlist staan.
Leafs: Octopus. Mijn zus is daar echt dol op maar ik heb het nog nooit gehad. En je hebt in restaurants ook gerechten die zo groot zijn dat je niet hoeft te betalen als je je bord helemaal leeg eet. Dat wil ik ook proberen. Ik denk wel dat ik het kan.

En buiten muziek en eten?
Leafs: Skiën, dat lijkt me echt gruwelijk. Ik kan ook goed zwemmen, ik heb twaalf diploma's.

Wow! Wat is je specialiteit in het zwembad?
Leafs: De kikkerslag. Woesh.

Wat me verder nog opvalt is dat er best veel Japanse invloeden terug te vinden zijn op je EP. Is die cultuur een inspiratiebron voor je?
Leafs: Nee, ik heb dat niet zo gepland. Het is echt een vibe, een flow. Maar ik wil er wel een keertje heen. En als ik daar heen ga, kom ik nooit meer terug denk ik. Je kent toch die lichten in Tokio? Hoe kun je daar niet van houden? En ik vind sushi ook lekker. De naam Leafs komt ook van Naruto, de hoofdpersoon van die anime woont in de Leaf Village. En ik voelde me altijd al de hoofdpersoon – ik kan me echt in hem verplaatsen.

Wie is jouw sensei dan?
Leafs: Ramiks, sowieso. Verder ben ik de sensei van heel de rapgame.

Luister hieronder naar de nieuwe EP van Leafs: