Richard Foster is een Engelsman in Rotterdam. Later dit jaar brengt hij zijn onderzoek naar de Nederlandse postpunkgeschiedenis uit. We vroegen hem met Engeland in het achterhoofd te kijken naar de subcultuur in Nederland, omdat hij van beide scenes ontzettend veel weet. Hieronder het eerste deel over waarom het in de Nederlandse punkscene minder om de muziek ging.Vorig jaar in januari werd in de Melkweg Expo een eerbetoon gegeven aan de drie onafhankelijke punklabels die aan de wieg stonden van de Nederlandse punk- en postpunk-scene; Torso, Plurex en No Fun. De opening van deze expositie verliep zoals je kan verwachten: veel van de originele Nederlandse movers en shakerswaren present, ze doolden onwennig rond, slurpend aan gratis supermarktwijn, starend naar de resultaten van wat ze veertig jaar eerder geproduceerd hadden. Oude vervaagde foto's, ontwerpen van lp-hoezen, de allereerste editie van het onafhankelijk postpunk-tijdschrift Vinyl en zeldzame singles sierden de wanden. Zichtbaar bewijs van de DIY-kunstzinnigheid van de Nederlandse punkers.Lees verder op Noisey.