FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

WE WAREN BIJ MYKKI BLANCO IN BITTERZOET EN HET WAS WEL OKÉ OFZO

Misschien ben ik gewoon afgestompt door alle fucked up internetporno die ik heb gezien, maar een man die in een bh'tje over het podium krioelt en Michael Jackson-achtige zombiedanspasjes maakt is niet bijzonder lang interessant om naar te kijken.

Schrijven over rap is lastig. Het is de kunst om niet te vervallen in allerlei clichés. Je zult woorden willen gebruiken als 'spitten' en 'dope' en dat is ongeveer net zo leuk als tongen met een dakloze man met verlatingsangst. Gelukkig ben ik dol op uitdagingen, anders was deze recensie van het concert dat Mykki Blanco afgelopen donderdag gaf in Bitterzoet best wel kort geweest.

Ik denk dat Mykki Blanco de leukste rappende travestiet is die ik ke… wacht, dat klopt niet helemaal. Oké, het is misschien gimmicky om een pruik op te doen in de patriarchale samenleving die de rapgame heet: ik bedoel, kijk hoeveel stof Lil B's I'm Gay deed opwaaien, en wat was dat? Een albumtitel? Rrrright… Maar ik wil de pret niet bederven want eigenlijk is die mixtape van Mykki best wel geniaal. En whatever, hij ziet er goed uit als vrouw. Dat hele ambigue ding vind ik stiekem wel spannend. Daarom vroeg ik Maarten Nauw of hij zin had om mee te gaan, want hij is niet alleen de meest androgyne persoon die ik ken, hij maakt ook nog eens hele leuke foto's. Ik stel me zo voor dat als ik me als vrouw zou verkleden, dat in het begin heel erg spannend zou zijn en god weet wat voor gevoelens zou oproepen. Maar ik durf te wedden dat als ik eenmaal gewend ben aan het stringetje en de jarretels, het een beetje saai wordt. Ik denk zelfs dat het ongeveer net zo saai zou zijn als wat er op het podium gebeurde. Mijn raphart brak een beetje toen Mykki het podium op kwam met stoere facepaint terwijl de intro van zijn mixtape door de Bitterzoet schalde en ik superhard baalde dat ik helemaal achterin de zaal stond. Maar serieus, dat duurde ongeveer tot het derde liedje. Toen realiseerde ik me ineens weer dat ik bij een rapconcert was en hoe hard rapconcerten meestal zuigen. Ugh, wat is het met rappers en hun drie minuten durende a capella-aftreksessies? Hoe graag luister je naar je eigen stem? Heel erg graag, durf ik te wedden.

Was het dan een totale verspilling van tijd? Niet helemaal. Het was leuk om Wavvy een keer live te horen. En Mykki deed ook iets wat ik niet meer heb gezien sinds Mortal Kombat.