Kléo is kunstenaar, programmeur bij Café Belgique, en ze draait op Lente Kabinet

Café Belgique wordt op het internet aangeprezen als een van de kleinste bars in Amsterdam. Ik ben er ooit een keer geweest en ik herinner me een lang gesprek met iemand over psytrance. Volgens Clélia Zida zou dat goed kunnen. “Er komen hier mensen met allemaal verschillende culturele achtergronden, het is een mooie mix van mensen.”

Elke avond – “behalve op zaterdagavond, want dan is het al druk genoeg,” – draait er een dj in Café Belgique. Zida is verantwoordelijk voor de programmering. Als ze niet in Belgique aan het werk is, maakt ze kunst, of draait ze als dj onder de naam Kléo. Ze heeft haar eigen show op Red Light Radio en over twee weken staat ze op het Lente Kabinet. Ze vertelt dat ze net terug is uit Helsinki, waar ze samen met Margie draaide in de club Kaiku. We zitten op het bankje voor het café in de Gravenstraat terwijl Zida, zoals het een goede Françaises betaamd, blauwe Gauloises rookt.

Noisey: Hoi Clélia! Je bent dj, visueel kunstenaar, programmeur van Café Belgique, maar bovenal ben je Frans.
Clélia Zida: Bovenal? Haha, dat weet ik niet.

Waar in Frankrijk kom je vandaan?
Ik kom oorspronkelijk uit een buitenwijk van Parijs.

Waarom ben je naar Amsterdam gekomen?
Ik kwam om te studeren aan de Rietveld. Ik had wat mensen uit Amsterdam ontmoet toen ik nog in Parijs woonde, waaronder Kees Duyves van PIPS:lab. Ik nam ze mee uit, dat weekend in Parijs, en toen vertelden ze me over de Rietveld. Ze legden uit wat voor school het was, en dat klonk heel inspirerend. Ik kreeg het gevoel dat er een groot verschil in mentaliteit was tussen Amsterdam en Parijs. Ik had het idee dat Amsterdam veel moderner was, wilder. Frankrijk is erg conservatief.

Draaide je toen ook al?
Nee, toen nog niet. Ik heb wel altijd dj willen zijn. Ik ging in Parijs naar clubs, en kwam op jonge leeftijd in aanraking met house. Ik wist dat het iets was wat ik wilde doen. Maar ik moest eerst studeren. Dat was zo intens, dat ik er gewoon geen tijd voor had.

Kun je me wat vertellen over Café Belgique en hoe je hier terecht bent gekomen?
Het was altijd al mijn stamkroeg. Een van de meisjes die hier werkte ging weg en vroeg me of ik hier wilde werken. Dat was tien jaar geleden, en ik ben hier nu nog steeds.

En je doet de programmering.
Ja, dat is wel grappig, dat gebeurde vrij snel nadat ik hier begon. Ik had in die tijd een hoop vrienden die dj waren. Dus ik zei een keer tegen de eigenaar dat het leuk zou zijn om draaitafels te hebben hier. Hij zei: “Neeeeee, wat denk je wel, zo’n soort plek zijn we helemaal niet.” Ik denk dat hij meteen een beeld in z’n hoofd had van een soort dj-café op Ibiza. Ik dacht: oké, het was maar een idee. Twee maanden later kom ik het café binnen lopen, staan er ineens twee draaitafels en een mixer. Had-ie niks over gezegd. Toen zei ik: ik wil de dj’s wel regelen. In het begin was dat vooral mijn vrienden vragen, later ging ik echt een eigen koers bepalen.

Is het café veranderd sindsdien?
We hebben alleen ’s avonds dj’s, en dan is het wel wat levendiger omdat er iemand optreedt. Vroeger traden er op maandag ook altijd bandjes op.

Huh? Hoe dan? Jullie adverteren ermee dat jullie een van de kleinste cafés van Amsterdam zijn.
Ja, we bouwden dan een klein podium op de banken, in de hoek, en dan kon er gewoon een volledige band spelen.

Wat is het vreemdste dat je ooit hebt meegemaakt hier?
The Gaslamp Killer heeft hier een keer gedraaid. Dat was bizar. We hadden geen promotie gedaan, omdat het allemaal heel last-minute was. Het was op de avond dat Nederland in de halve finale van het WK stond en The Gaslamp Killer stond hier. Het was een gekkenhuis. Mensen hoorden het van elkaar en het ging heel snel. Hij was veertig minuten bezig en de hele steeg stond vol. Dat was denk ik wel de meest legendarische avond. Niemand begreep er iets van.

Ik zag dat jullie helemaal nooit een evenement promoten of zoiets.
Dat klopt, we zijn gewoon niet zo’n soort plek. Of je weet wat er staat, of je weet het niet. We houden het simpel.

Waarom wilde je eigenlijk dj worden?
Ik wilde de kunst van het dj’en leren. Ik heb altijd al een passie gehad voor muziek. Ik ging als tiener al naar de rommelmarkt om naar bootlegs te zoeken. Ik was altijd aan het diggen naar muziek. Het duurde wel lang voordat ik draaitafels had. Ik had er nooit het geld voor, als kunststudent die in een bar werkt. Uiteindelijk heb ik een mooie deal gemaakt met een vriend: ik ruilde een van mijn kunstwerken om voor twee draaitafels en een mixer. Toen ging ik oefenen en oefenen en oefenen en oefenen en oefenen.

En oefenen.
Haha.

Wat is je favoriete Franse woord?
Oeh, ik denk ‘patience’.

O ja, ik zie dat je dat op je arm hebt laten tatoeëren. Is het je levensmotto?
Ja, soort van. Ik denk dat je de tijd moet nemen, moet accepteren dat dingen tijd nodig hebben om te gebeuren, om te groeien. Dat houdt me kalm. Het gaat niet om ambitie of succes, maar om consistentie en om wat je doet, en dat accepteren. Je hebt tijd nodig om ergens te komen. Kléo speelt op zaterdag 26 mei op het Lente Kabinet. Volg Noisey op Facebook, Instagram en Twitter.