Zo. Dit is vrij gênant. Het spijt me oprecht, lieve fans van Lil' Kleine, ik had jullie niet mogen verzekeren dat Jorik met gemak Expeditie Robinson zou winnen. Als ik nu terugkijk op het stuk dat ik vorige week schreef voel ik een beetje schaamte, want na eenmaal grondig achter m'n oren te hebben gekrabd was het in de eerste aflevering al overduidelijk dat hij weer thuis zou zitten voor hij het woord 'immuniteitsketting' kon spellen.
Advertentie
We hadden het kunnen weten – kijk alleen al naar de waardeloze reputatie van rappers in het programma. Het is leuk dat tussen het backstabben door tenminste iemand het real houdt op zo'n eiland, maar op een paar uitzonderingen na is het behoorlijk rampzalig wat de Nederlandse rapgame presteert buiten diens comfortzone. Vieze Fur werkte zichzelf tegen door het per ongeluk frituren van een van zijn voeten, en zowel Lange Frans als Willie Wartaal lagen er na een ronde al uit.Eigenlijk had Jorik al verloren voordat hij überhaupt was begonnen aan het programma. Want naast dat hij de eeuwige vloek van falende rappers als een enorm zware bontkraag op zijn schouders droeg, had hij zich helemaal niet voorgenomen om mee te doen voor de winst. In het verplichte en hevig emotionele eindgesprek met presentator Dennis Weening vertelt hij namelijk dat hij daar niet was voor de winst of voor het geld, maar "om zichzelf te leren kennen".
Dus in principe was de deelname voor Kleine niets meer dan een extreem ingekort tussenjaar, en daarom verbaast het me niets als hij straks met een kop vol funky ruikende dreadlocks aankondigt te stoppen met muziek om te beginnen aan een bachelor culturele antropologie, ontwikkelingssociologie of iets anders 'met mensen'.Voor deelnemers die worden uitgeschakeld is er vaak nog een tweede kans om zich terug te knokken in de expeditie, namelijk door te overleven op het verliezerseiland. Dit jaar is die titel extra schrijnend, want dat eiland is gevuld met de échte verliezers in dit leven: onbekende Nederlanders. Zelfs Carolina Dijkhuizen, bekend van musicals, vindt dat tussen het gepeupel een totaal andere vibe hangt. Het verschil tussen kaviaar en hutspot was nog nooit zo duidelijk zichtbaar. Totaal geen optie voor Kleine dus. Ben je helemaal besodemieterd?
Advertentie
Toch is het niet enkel verdrietig dat Kleine zo verschrikkelijk door de mand valt, want juist op het moment dat hij het zwakst is, wordt kraakhelder duidelijk wie dit jaar wél de winnaar is: Brace. Hij lijkt minder fit, minder snel en minder vitaal dan Jorik, maar schijn bedriegt. Hij heeft alles van een winnaar in zich. Omdat het misschien moeilijk te geloven is op het eerste gezicht heb ik het voor jullie uiteengezet in een inzichtvolle illustratie:
Dit screenshot is genomen op het moment dat werd verteld dat de twee teams een kanon van de zeebodem moesten trekken met een stuk touw. Ieder weldenkend mens zou in tranen uitbarsten, maar een winnaar als Brace niet. Hij weet namelijk dat hij met zijn positieve houding al gewonnen heeft voor de proef daadwerkelijk is begonnen. Uiteraard verliest zijn team, en als ze even later in de regen de wonden likken en op elkaar aan het kankeren zijn over hoe kut het leven is, is er maar een iemand die het hoofd koel houdt: Brace. In alle kommer en kwel is hij degene die eten voor iedereen maakt, en op het moment dat hij een bord cassave uitserveert wint hij in een klap iedereens hart – en daarmee de expeditie.Maar met positieve gedachtes alleen red je het natuurlijk niet. Er is meer voor nodig; lef, een goed ontwikkeld fingerspitzengefühl, maar bovenal intelligentie. Weten wanneer je je rust moet pakken, en je niet schamen als je dat ook daadwerkelijk doet. Dat Brace dit allemaal in zich heeft wordt duidelijk wanneer zijn team een hut aan het bouwen is, op het moment dat alles al zeiknat is door de regen. Dit is een put dempen terwijl het kalf al lang en breed is verzopen. Om zijn team dit in te peperen duikt hij terwijl het met bakken uit de hemel komt zetten demonstratief in het water. Hier staat hij op als leider. Geloof me op m'n woord. Brace gaat het winnen. Nu weet ik het zeker.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
Dit screenshot is genomen op het moment dat werd verteld dat de twee teams een kanon van de zeebodem moesten trekken met een stuk touw. Ieder weldenkend mens zou in tranen uitbarsten, maar een winnaar als Brace niet. Hij weet namelijk dat hij met zijn positieve houding al gewonnen heeft voor de proef daadwerkelijk is begonnen. Uiteraard verliest zijn team, en als ze even later in de regen de wonden likken en op elkaar aan het kankeren zijn over hoe kut het leven is, is er maar een iemand die het hoofd koel houdt: Brace. In alle kommer en kwel is hij degene die eten voor iedereen maakt, en op het moment dat hij een bord cassave uitserveert wint hij in een klap iedereens hart – en daarmee de expeditie.Maar met positieve gedachtes alleen red je het natuurlijk niet. Er is meer voor nodig; lef, een goed ontwikkeld fingerspitzengefühl, maar bovenal intelligentie. Weten wanneer je je rust moet pakken, en je niet schamen als je dat ook daadwerkelijk doet. Dat Brace dit allemaal in zich heeft wordt duidelijk wanneer zijn team een hut aan het bouwen is, op het moment dat alles al zeiknat is door de regen. Dit is een put dempen terwijl het kalf al lang en breed is verzopen. Om zijn team dit in te peperen duikt hij terwijl het met bakken uit de hemel komt zetten demonstratief in het water. Hier staat hij op als leider. Geloof me op m'n woord. Brace gaat het winnen. Nu weet ik het zeker.