ADV. The Future’s Dust klooit graag met knopjes en pedaaltjes

De Converse Rubber Tracks-studio reist de hele wereld over om op de juiste plekken up te poppen, om op die manier de ruimte en professionele kunde te verlenen aan jonge, veelbelovende acts. Ruim een week lang hebben acht Nederlandse bands en artiesten de gelegenheid om in Amsterdam een dag gebruik te maken van de studio, die nu voor het eerst in Europa staat. Vorige week sprak Noisey met de jonge producer Vincent Paolo, deze week was het de beurt aan iets compleet anders: de Friese band The Future’s Dust. We spraken ze om eens uit te wijden over wie ze zijn en wat ze doen.

foto: Raymond van Mil

Noisey: Hoe is jullie band in de Converse Rubber Tracks-studio beland?
Abel: We kregen een tip om ons op te geven, en niet veel later kregen we te horen dat we geselecteerd waren. Dat was heel goed nieuws.

Kun je vertellen hoe de band bij elkaar is gekomen?
Jochem: Ik kende de zanger en zangeres al langer, omdat we alle drie op de Academie voor Popcultuur in Leeuwarden zitten. Daar is het idee ontstaan om een band te beginnen, en dat was vanaf het begin al een ambitieus project. Ik kende Olaf en Abel toen nog niet zo goed, maar nadat er een oproep was uitgegaan en duidelijk werd dat we nog leden nodig hadden, waren zij al snel de aangewezen personen. Olaf, Abel en Nick hadden al eerder met elkaar in een band gezeten; er stonden dus nog wat lijntjes open. Sinds anderhalf jaar zijn we bezig.

foto: Raymond van Mil

En hoe vonden jullie een muziekstijl waar jullie alle vijf tevreden mee waren?
Abel: Ten eerste was het verfrissend om met allemaal mensen uit het noorden van het land te spelen. Er zijn hier simpelweg niet veel muzikanten, en zeker voor de wat alternatievere stijlen. Vanaf het begin stond voorop dat we wel iets unieks wilden maken, en geen slap aftreksel wilden zijn van andere bands. Natuurlijk is er wel eens wrijving, want je hebt niet alle vijf precies dezelfde smaak. Maar als we nummers schrijven begrijpen we elkaar goed. Zo komt er gaandeweg een goede track uit waar we ons allemaal in kunnen vinden, ook al hebben we best een abstracte manier van nummers schrijven.

Wat moet ik me daar bij voorstellen?
Abel: We denken niet in termen van akkoorden, partijen of volumes. Het is eerder een kwestie van een gevoel bepalen dat je als band met je nummers wilt uitdragen. Dat is ons beginpunt en van daaruit beginnen we met schrijven. Soms gebruiken we zelfs afbeeldingen, en dan willen we dat een nummer het sfeertje van die afbeelding uitdraagt.

Jochem: We werken met concepten, maar dat is eigenlijk meer voor onszelf. We proberen dat niet aan de luisteraar op te dringen, want het blijft altijd open voor interpretatie. We willen alleen het gevoel een beetje sturen.

Olaf: Het schrijven vanuit sound gebeurt ook wel vaak. Abel en ik zijn voor het grootste gedeelte verantwoordelijk voor de sound van de nummers. Hij speelt gitaar en ik speel toetsen, en dan gaan we samen op zoek naar sounds. Zo kleuren we tracks in, laag voor laag. We zitten nog vaak ’s avonds laat te klooien met knopjes en pedaaltjes.

Hebben jullie in Friesland de ruimte om zo laat nog naar esthetisch verantwoord lawaai te zoeken?
Abel: Ja, gelukkig wel. Ik woon met Nick [de zanger] en twee andere muzikanten in een groot huis waar we eigenlijk 24 uur per dag lawaai kunnen maken. Dat is wel heel fijn, want zo kunnen we ’s nachts dus ook nog doorgaan als we eenmaal goed bezig zijn. We hebben wel veel te danken aan die ruimte, want daar gebeuren op muzikaal gebied een hoop spontane dingen, en die pakken toch vaak het best uit. Gezellig samen zitten en een beetje jammen vloeit zo naadloos over in daadwerkelijk muziek maken.

foto: Raymond van Mil

Biedt de Rubber Tracks-studio jullie ook nog extra mogelijkheden waar jullie in Friesland geen beschikking over hebben?
Abel: Jazeker. Een goed voorbeeld is de beschikbaarheid van allerlei vette apparatuur. Bij onze eerste EP konden we opnemen met een buizenmicrofoon en daar waren we toen heel blij mee. Vervolgens kom je in deze studio en dan liggen er acht verschillende microfoons van dat kaliber. Maar qua personeel en voorzieningen is dit wel next level.

Wat wordt voor jullie the next level?
Abel: We willen veel blijven spelen. We gaan ook festivalletjes doen, en verder door heel Nederland spelen. Het is voor de band allemaal best snel gegaan en we zitten nu in een goed momentum, maar ondanks dat blijft de focus op onze muziek liggen. In oktober komt onze EP uit, en hopelijk kunnen we eind dit jaar beginnen met de opnames van een album.

foto: Raymond van Mil

De Facebookpagina van The Future's Dust staat bomvol aankomende tourdata van de band.