The Partysquad over het nieuwe album, onbeantwoorde mailtjes naar Pharrell en hangen met M.I.A.

Voor het publiek lijkt het alsof er twee Partysquads bestaan; de ene is bekend bij Roel uit Veenendaal, die ze kent van hits als Helemaal naar de Klote en Rampeneren (met Ali en Yes-R, en Jerry die spint die platen) en van hitsige zomers in Lloret de Mar. De andere Partysquad brengt tracks uit op Mad Decent, werkt en tourt samen met de coolste artiesten ter wereld, zoals M.I.A. – die overigens de jongens als eerste benaderde, niet andersom. Ze bestaan, zoals ze zelf zeggen, in twee aparte werelden. Met hun nieuwe album moet daar een einde aan komen. “De hele ratjetoe waar we voor staan moet daarop volwassen worden.” Een verhelderend gesprek met de twee, Jerry Leembruggen en Ruben Fernhout.

Noisey: Op jullie nieuwe single levert M.I.A. een gastbijdrage, in plaats van dat jullie in dienst van haar staan. Knap gedaan.
Ruben: Afgezien van een track van Diplo, helemaal in het begin van haar carrière, heeft ze nooit meer een gastbijdrage geleverd. Dus het is zeker bijzonder dat ze aan onze single meewerkt. Dat hebben we vooral aan Jerry te danken. Hij heeft er de hele tour met M.I.A hard zijn best voor gedaan.

Jerry, wat heb je er voor moeten doen?
Jerry: Niet zoveel als Ruben doet vermoeden. Het ging eigenlijk vanzelf. Voordat we met haar op tour gingen, hadden we al samen muziek gemaakt. Tijdens de tour hebben we veel met haar gehangen. Dat was wel echt rock ‘n roll. Ze is toch een soort diva.
Ruben: Ze is echt groot, ze hangt met de Beyoncés van deze wereld. Laat ik het zo zeggen: zoiets als op het niveau van M.I.A hebben we niet eerder meegemaakt.
Jerry: Qua connecties was het ook echt te gek. Het kon zomaar gebeuren dat je naast Pharrell stond. We hebben flink wat kansen gepakt. Ik vroeg ook gerust of ze ons aan wat mensen wilde voorstellen. Van Pharrell heb ik uiteindelijk zijn e-mailadres gekregen. Ik heb hem twee keer gemaild, maar niets teruggehoord.
Ruben: Maar van Daddy Yankee wel. En ook van Rudimental.

M.I.A.’s laatste track, Swords, is door Spanker geproduceerd. Dat contact moet via jullie zijn verlopen.
Ruben: Dat is inderdaad good old Jerry geweest.
Jerry: Hij is het grootste talent van Nederland. Hij maakt iets meer hiphop en zij wilde iets meer van de dance af, dus gingen we samen op bezoek bij M.I.A. in Londen.
Ruben: Van ons twee is vooral Jerry altijd bezig mensen met mensen te verbinden.
Jerry: Dat heb ik altijd al gedaan, werken met jong talent.
Ruben: Ik geloof ook echt dat je er iets voor terugkrijgt. Niet dat we samenwerken met jonge gasten zodat we er later iets voor terugkrijgen, ik geloof dat als je elkaar helpt, het iedereen verder brengt. Zoals we Afrojack met Diplo in contact brachten, waar uiteindelijk Pon the Floor uitkwam. Als we voorzetjes kunnen geven, dan doen we dat graag. Nederland is heel erg van de eilandjes. Vanaf dag één wilden we dat doorbreken. Niet alleen met de muziek, maar ook met ons boekingskantoor Top Billin, ons label Rebel Yard en Totally Summer, waar we Nederlandse dj’s en artiesten mee op tour nemen langs populaire vakantieoorden. Die projecten hebben allemaal hetzelfde doel: mensen verbinden.

Wanneer weet je dat de tijd rijp is om iemand als Spanker naar voren te schuiven? Hij is nog zo nat achter de oren dat het ook makkelijk fout kan gaan.
Jerry: Ik denk dat we gouden oren hebben. Het klinkt misschien arrogant, maar als je hem aan het werk ziet, en zijn producties hoort, weet je gewoon dat hij goed is.
Ruben: Al denk ik niet dat hij wist wat hem overkwam toen Jerry hem meenam naar Los Angeles om in een enorme villa onder het Hollywood sign te produceren. Dat vergeet je je hele leven niet meer.
Jerry: Het kan niet echt misgaan. We zijn erbij om zo iemand aan te sturen.
Ruben: Een goed voorbeeld is Boaz van de Beatz. Ik weet nog dat we zijn eerste tracks hoorden, dat was een brij, niet normaal. Een berg herrie, maar toch wisten we gelijk dat hij talent had. Die gast is een genie. De laatste keer dat we hem in zijn studio in Rotterdam opzochten, was hij bezig met een opzetje voor een zangeres. Katy Perry of zo (lacht).

In Nederland zijn jullie bekend van Rampeneren en Helemaal Naar de Klote. Dat is wel even wat anders dan wat jullie op Mad Decent en met M.I.A. uitbrengen.
Ruben: Laatst kwam er een jongen uit Nederland naar ons toe, hij vroeg zich af waarom we geen nieuwe muziek uitbrachten. Da’s best gek, want we doen nu meer dan ooit. Maar de muziek die we bijvoorbeeld via Beatport uitbrengen, of op Mad Decent, verschijnt amper op de radar van Nederlanders.
Jerry: We zijn zo breed in alles wat we doen dat we nu twee verschillende soorten publiek hebben. Het valt nog niet helemaal met elkaar te rijmen.
Ruben: Vlak voor onze eerste release op Mad Decent, belde ik met Diplo. Hij weet heel goed hoe de Nederlandse markt in elkaar zit. Omdat we toen op het punt stonden om iets anders te gaan doen, vroeg ik hem of het niet handiger was om een pseudoniem te gebruiken. Hij zei: nee man, dat is zo typisch Nederlands, dat denken in hokjes. Dat moet je echt niet doen. Partysquad klinkt gewoon lekker, laat het zo.

Geen spijt van? Nu zijn jullie toch een soort van dubbelleven gaan leiden.
Ruben: Nee man, hij heeft helemaal gelijk. Wat maakt het ook uit. We proberen gewoon muziek te maken die goed werkt op de dansvloer. Of dat nou in het Nederlands is, of met Diplo of M.I.A., dat moet allemaal gewoon kunnen.

En nu komt er een nieuw album.
Ruben: Dat wordt de plaat waar iedereen vanaf gaat weten, of je nou in Schubbekutveen woont of in Italië.
Jerry:: Als we een nummer 1-hit scoren en onze plaat wereldwijd wordt opgepikt, dan zijn we er (lacht).
Ruben: We werken al een tijdje samen met Diplo. Onze eerste liedjes met reggae-invloeden brachten we uit via Mad Decent. Die sound, maar ook gasten als FeestDJRuud, hebben Diplo wel geïnspireerd voor Major Lazer. Die stijl kent nu iedereen, en is enorm populair. Nu moeten we natuurlijk met iets frissers komen.

Je klinkt alsof je zeker van je zaak bent.
Ruben: Niet alle nummers op de plaat zullen nieuw klinken, er zitten ook wat vertrouwde Partysquad-tracks tussen. Maar de eerste single, die met M.I.A., mag geen herhaling zijn. Mensen moeten denken: dit klinkt vet, wat is dit? In het verleden lukte ons dat ook, bijvoorbeeld met Oh My. In de hitlijsten heeft die track niet zoveel gedaan, maar in de clubs en in het buitenland wel. Ik hoop dat mensen denken: dit zijn geen volgers, deze boys zetten weer iets fris neer. We zijn weer met Boaz bezig, samen zoeken we naar een nieuwe sound. Jerry is net terug uit Londen, waar hij in de studio zat met Ms Dynamite. Ik denk dat zulke artiesten voor iets leuks kunnen zorgen als je ze in een andere context plaatst. Voor deze plaat werken we ook samen met Nina Sky, Mr. Vegas, Ronnie Flex en zelfs met Jacqueline Govaert. Mensen dus uit totaal verschillende hoeken. Het is zo tof wanneer dan toch alles op een natuurlijke manier samenvalt.

Partysquad heeft een eigen avond op ADE, op 14 oktober in de Melkweg met optredens van vrienden als Boaz van de Beatz, Mr Vegas en Ms Dynamite. Op 3 december geven ze een showcase in Bitterzoet.