Ik sprak de oud-voorzitter van de Nederlandse Avril Lavigne fanclub

Er is momenteel van alles aan de hand in het leven van Avril Lavigne. Ze is niet alleen getrouwd met de man met meer haters dan fans, ze zit tegenwoordig ook vuistdiep in zowel de Japanse cultuur als de dubstep, wat inderdaad een merkwaardig soort lelijks oplevert. En nu wordt ze ook nog een racist genoemd.

Om alle commotie rondom Avril in perspectief te kunnen plaatsen, vonden we de oud-voorzitter van de Nederlandse Avril Lavigne fanclub bereid om met ons in gesprek te gaan. Zijn naam is Alex Post. Hij is de oprichter van avrilfans.nl en die site zag er ongeveer zo uit:

Op avrilfans.nl kwamen vanaf 2003 wekelijks honderden fans bij elkaar om te discussiëren over haar huwelijk met die gast van Sum 41 en welk album het beste is. Ook wisselden ze foto’s uit en lieten ze elkaar zelfgemaakte tekeningen van Avril zien. Jammer genoeg is de site niet meer online, maar Alex hebben we wel gevonden. Hij blijkt gewoon bij Vice te werken als digital producer.

Noisey: Ha Alex, vertel ons eerst: hoe kwam je erbij om een fansite voor Avril op te zetten?
Alex: Ik zal je vertellen hoe dat is gebeurd. Het begon als een grap, maar die is doorgeslagen. In 2002 kwam Sk8er Boi uit. Ik was een skateboy. Op feestjes zette ik en vrienden vaak dat nummer op, omdat het grappig was. Maar dat liep uit de hand, want ik ging meer nummers van haar luisteren en toen ben ik het goed gaan vinden. Je weet wel, de eerste keer dat je iets hoort denk je nog van jezus, maar dan krijg je het opeens niet meer uit je hoofd.

En daar kwam een fanclub uit voort. Hoeveel vrienden ben je op je route naar de oprichting ervan verloren.
Niemand.

Hoe serieus was het?
Het was wel degelijk serieus. Het was voor mij de manier om haar te kunnen ontmoeten. Ik was echt fan geworden. Als je backstage wilt komen, is het de makkelijkste manier om een magazine of een website te beginnen. Dat was wel de strategie.

Maar veel skaters vonden het toch superkut dat ze met dit nummer kwam?
Ze was geen skater, maar ze had wel een skaterboygroupie uitstraling.

En dat soort meisjes vind je lekker?
Nou ja, toentertijd wel ja. Dat waren wel type meisjes die ook rondom skatebanen hingen. Dus skaters kunnen wel zeggen dat ze het kut vonden, er was wel een connectie. Ze had een wat chagrijnige uitstraling en ze was een klein beetje grungy, dat kon toen nog net. Ik vond dat een leuke uitstraling. Ik kende ook andere meisjes die er zo uitzagen. Daar heb ik nooit wat tegen gehad.

Wat was behalve haar uiterlijk nog meer leuk aan haar?
Als ik kijk naar haar eerste drie albums, dan was het een beetje depressieve tienermuziek. Ik kon me daar in terug vinden, omdat ik achttien was en tienerproblemen had zeg maar. Meisjes, school en werk. Dat kwam bij Avril terug. Ik ben nooit een hardcore muziekliefhebber geweest, luisterde meer naar mainstream pop en rock. Avril was toen een beetje de James Blunt voor tieners.

En heb je haar ooit ontmoet?
Nee, maar ik heb haar wel één keer live gezien. Dat was in de Amsterdam Arena in 2006 ofzo. Toen was ik al iets van 20. Ik weet nog wel. Ik ben best lang en er stonden nog zes rijen voor mij, maar ik stak er bovenuit. Tijdens het concert ging ik haar de hele tijd aankijken in de hoop dat onze ogen elkaar zouden kruisen. Toen heeft ze me wel een paar keer aangekeken. Nou ja, je denkt op zo’n moment dat je oogcontact hebt.

Ze wordt nu van racisme beschuldigd. Vertel ons wat moeten we daar van moeten vinden.
Haar nummer Hello Kitty is gewoon gericht op de Japanse markt. Ik weet dat ze daar al heel veel fans heeft en daar is dit nummer gewoon voor bedoeld. Of het nou goed of slecht is, ze hebben de video in Japan opgenomen en iedereen die aan de video heeft meegewerkt, de art director en zo, komt uit Japan. Ze hebben er dus gewoon iets voor die regio van willen maken. Maar dat is gebackfired. Ik denk dat we in het Westen van iets racistisch aan het maken zijn, dat helemaal niet racistisch is bedoeld.

Hoe lang is ze al big in Japan?
Ik denk al wel vanaf het begin. Die kleurtjes hebben er altijd al wel bij haar ingezeten en ze is altijd wel geïnteresseerd geweest in de Japanse cultuur. Persoonlijk vind ik dat je dan wel een slechte smaak hebt, maar je ziet vanaf het vierde album dat ze steeds meer kleuren gaat dragen. Daar is ze fan van. Uiteindelijk blijkt nu dus wel dat ze geen smaak heeft. Kijk ook maar naar die gast met wie ze nu heeft.

O jee, jaloers?
Uiteindelijk heb ik een vriendin gekregen, en ik denk dat de rest van de wereld het wel met mij eens is, die veel mooier is dan Avril. Ik ben niet jaloers op haar. Ze heeft een te slechte smaak. Ik was fan van waar ze voor stond als rebels, chagrijnig meisje.

Heb je die clip gezien van haar met haar man?
Nee, maar ik zag wel een video dat ze een nummer van Nickelback covert, die gaat van ‘Never made it as a wise man’. O mijn God, dat kan toch niet. Het nummer kiezen dat iedereen in de wereld kut vindt en dat dan coveren. Dan ben je hartstikke gek.

Ze is ook getrouwd geweest met die gast van Sum 41.
Maar dat is ook een loser zeg. Sum 41 was ook een fake punkband.

Doet het pijn om haar nu zo te zien?
Nee, ik weet ook wel dat het toen een façade was, maar je trapt er toch in. En iemand kan ook best een bepaald, niet per se echt karakter neerzetten dat alsnog betekenis kan hebben. Haar karakter is alleen nu veranderd, en die heeft geen betekenis meer voor mij. Toch zal ik altijd eens in de zoveel tijd blijven checken waar ze mee bezig is.

Thanks Alex. Avril4Life!