Goed of slecht idee: festivals met een volledig vrouwelijke line-up

Verwijder alle mannelijke acts van de line-up-posters van de grootste muziekfestivals in Europa en Amerika en je houdt een leeg affiche over. Een recent onderzoek van het datateam van The Guardian ontdekte dat mannelijke artiesten niet zomaar dominant zijn: na een analyse van 12 festivals in de UK bleek dat 86% van de aangekondigde artiesten mannen zijn. Bij dancefestival Creamfields zijn vrouwen zelfs beperkt tot maar liefst 3%. Nederland wijkt daar niet veel van af. Neem alleen al de line-up van Appelsap dat afgelopen weekend in Amsterdam plaatsvond. De enige vrouw op de bill, Hannah Faith, zegde vlak voor het festival af.

De zorg onder muziekfans over het feit dat vrouwen ondervertegenwoordigd zijn op festivals wordt steeds groter. Zeker omdat artiesten als Björk, St. Vincent, Azealia Banks, Beyoncé, Nicki Minaj en Taylor Swift in toenemende mate bewijzen belangrijke wereldsterren te zijn. Het muzikale landschap waar we nu in leven wordt niet accuraat gerepresenteerd. Er moet iets veranderen.

Burger Records – een onafhankelijk platenlabel uit Fullerton in Californië – voegt daad bij het woord. Het label is in 2007 opgericht door Sean Bohrman en Lee Rickard (leden van Thee Makeout Party) en bracht meer dan 700 releases uit, bijvoorbeeld van artiesten als King Tuff, Thee Oh Sees en Colleen Green. Vooral op cassettebandjes. Met deze DIY-werkethiek besloot Burger om een eigen festival te beginnen met hun favoriete bands en acts, die trouwens ook nog allemaal vrouwelijk zijn.

Voor het tweede jaar op rij host Burger Records het Burger A-Go-Go! Festival (waarschijnlijk is deze naam een ode aan The Go-Go’s) en de line-up bestaat volledig uit vrouwelijke muzikanten. We spraken Bohrman over Burger A-Go-Go!, de door mannen gedomineerde festivalscene en wat we er tegen kunnen doen.

Noisey: Hey Sean! Wat probeer je met dit festival te benadrukken?
Sean Bohrman: Voornamelijk goede muziek. We hebben tig vrouwelijke bands op ons label zitten en het voelde logisch om hen een eigen festival te geven. We zaten gewoon een dagje in de zon en toen kwamen we op dit maffe idee. Nu staan we hier.

Welke reacties krijg je tot nu toe?
We ontvangen voor de volle honderd procent positieve reacties. Het schudt mensen wakker. Maar het zou niet zo schokkend hoeven zijn; ondanks dat het een tijd niet is gedaan, is het wel al eerder gebeurd. Ook is iedereen enthousiast over de line-up.

Je gaf aan dat je behoorlijk veel vrouwelijke muzikanten op je label hebt. Hanteer je daar een bepaald beleid voor, of teken je bands gewoon omdat ze goed klinken?
We zijn niet specifiek op zoek naar vrouwelijke bands. Het zijn gewoon bands die we tof vinden, die iets met ons doen. Als we hun muziek voelen, is er plek bij Burger voor ze. We houden gewoon van goede muziek.

Hoe frustrerend is het om te zien dat de line-ups van grote festivals allemaal gedomineerd worden door mannen?
Het is niet zo dat we naar andere festivals zijn gaan kijken en we vanwege de ondervertegenwoordiging van vrouwen dit zijn gaan doen. We begonnen omdat het leuk was om te doen. Tijdens de eerste editie werden we door allerlei artikelen – die hierover schreven – aangehaald. Het is wel de waarheid, maar ik denk niet dat mensen tijdens het boeken van shows nadenken over de man-vrouwverdeling in de line-up. Ik zou echt verbaasd zijn als dat wel gebeurt. Daarmee sluit je een deel van je publiek uit. Je wil zo veel mogelijk mensen trekken. Ons festival benadrukt wel het bestaan van mannelijk gedomineerde festivals, maar we veranderen hiermee niet de wereld. We hebben gewoon lol.

Wat vind je van het introduceren van diversiteitquota’s op muziekfestivals?
Ik vind het belachelijk. Daar wordt het alleen maar raar van. Heb gewoon lol – hoe meer je erover nadenkt, hoe meer je het verpest. Als je met teveel cijfers naar je festival kijkt, doe je de muziek geen eer aan. Wanneer je regels gaat maken dan gaat de lol er vanaf.

Wie kan je hier verantwoordelijk voor stellen? De festivalorganisaties, de muziekindustrie of gaat het om het feit dat er gewoon meer mannelijke bands zijn?
Ik zou zeer verrast zijn als er een bepaalde samenzwering bestaat die een limiet aan vrouwelijke acts stelt. Dat zou gekkenwerk zijn. Waarom zou iemand dat doen? Als je zo’n festivalpromotor kan vinden, dan zou dat echt niet te geloven zijn.

Even over de line-up van dit jaar, met bijvoorbeeld Cat Power op de flyer. Was er nog iemand anders die je graag had willen hebben?
We hoopten La Luz voor dit jaar te strikken, maar ze hadden het te druk. Voor de rest hebben we bijna iedereen die we wilden. Er wordt nog meer aangekondigd, maar dat is nog geheim.

Komt er een derde editie van Burger A-Go-Go festival?
Ja, we blijven ons verder ontwikkelen. Misschien brengen we het wel naar Europa of Japan.

Is er iemand die je persoonlijk heel graag op de line-up had willen zien staan?
The Go-Go’s.

Wat zeg je tegen iemand die vindt dat vrouwelijke bands de meest ruige en spannende dingen doen in muziek?
Ik zou het daar volledig mee eens zijn. Neem bijvoorbeeld Pussy Riot – ze verzetten zich tegen de overheid. Dat is rock n’ roll. En hun muziek is ook echt goed.

Is er nog iets dat je graag kwijt wil voordat we ermee stoppen?
Er is een band uit Londen, Good Throb, en daar ben ik echt groot fan van. Hun plaat Fuck You is een van de beste punkplaten die ik sinds lange tijd heb gehoord. Ze hebben een deal met Burger afgewezen, maar ik vind ze nog steeds supertof.