Première: Death Alley eert Lemmy met een cover van Hawkwinds ‘Motorhead’

2015 mocht niet met een happy end eindigen. Op 28 december stierf de onsterfelijk gewaande zanger van Motörhead. Motörhead was de band die heavy metal ballen gaf. Met de dood van Lemmy verdween de messias van rock ‘n roll en in tegenstelling tot de heer Jezus, komt deze niet meer terug.

Maar zijn erfenis wordt wel in leven gehouden, ook in Nederland. Zo speelde Death Alley tijdens hun recente Europese tour een cover van Motorhead, het nummer dat Lemmy schreef voor zijn vroegere band Hawkwind. Death Alley speelde de cover om de destijds met zijn gezondheid worstelende Lemmy een hart onder de riem te steken. Na zijn overlijden, besloot de band de cover op vinyl uit te brengen, als tribute aan de rockgod. Het gaat om een een tamelijk bijzondere 7-inch. De hoes van de single is gemaakt van pure, onversneden speed, Lemmy’s favoriete ontbijt. De cover is een acht minuten lang pompend rocknummer. Geen betere manier om Lemmy te eren, lijkt ons.

Het nummer is hieronder te horen en de 7” is hier te bestellen. Het beeld bij de video is de beruchte hoes. Zaterdag is de uitvaart van Lemmy. Namens Death Alley spreekt Douwe nog enkele laatste woorden over zijn held, en waarom ze juist Motorhead coverde.

“We zullen zo nu en dan wel eens wat geluidsoverlast krijgen van daarboven. Ik kan me niet voorstellen dat de dood een reden is voor Lemmy om geen rock 'n' roll meer te maken. Man, dat wordt een vette band daar boven, gevormd door grote inspirerende namen: ik zie een three-piece voor me, met de oude vertrouwde Philthy 'Animal' Taylor op drums en Selim Lemouchi op gitaar die alles samen met Lemmy componeert.

Hier op aarde zal de storm die Mr. Kilmister teweeg heeft gebracht nog lang nadreunen. Zijn legacy was al enige decennia een feit, en dat zal voor minstens een even lange periode onverminderd door blijven gaan. Het nummer 'Motorhead' is het voorbeeld van Lemmy's brede muzikale aanspraak. Al als punker voor wie het snelste nog niet snel genoeg was, was dit een heerlijk nummer om te spelen, terwijl een paar jaar later het pompende en lomp groovende in het lied me kippenvel gaf. De versie die we als tribute uitbrengen, is het gestoeld op het origineel zoals gespeeld door Hawkwind en laat zien hoeveel dynamiek er achter al dat geweld zit. Van punk en metal tot space rock, stoner tot rock 'n' roll - de muziek die uit de vier snaren van de Rickenbacker schalde laat geen rocker koud.

Drie weken lang iedere avond dit nummer opdragen aan de gezondheid van Lemmy heeft - zoals te verwachten viel, laten we eerlijk zijn - niet mogen baten: toch dood. "But that's the way I like it baby, I don't wanna live forever." Toch zal Lemmy's ziel onsterfelijk blijken."