FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Musclefarm en Abeltje gaan je overweldigen met party-emoties

23 augustus staan de mannen op STRAF_WERK Festival te knallen in de loods van Desperados.

Voeg Aron Friedman en Eric de Man samen en je hebt Musclefarm. In die formatie, aangevuld met Abeltje als MC, staan de heren 23 augustus op het STRAF_WERK Festival te knallen. We hebben het hier niet over doorsnee knallen. We hebben het hier over geavanceerd en kortstondig knallen.

Er staat namelijk een loods van Desperados op STRAF_WERK. Eens in het halfuur gaan de poorten open, en stroomt de tent vol. Als iedereen binnen is sluiten de deuren en is er geen ontsnappen meer aan. De tijd is aangebroken om vijftien minuten keihard te gaan. Na dat kwartiertje gaan de poorten weer open en begint het van vooraf aan.

Advertentie

Een ongebruikelijke ervaring voor de festivalganger, maar net zo goed voor de artiesten. We voelden de mannen aan de tand over hoe ze dit denken klaar te gaan spelen.

Vijftien minuten knallen. Vertel!
Eric: Ik heb het al meegemaakt, het was te gek. Alsof je een hele avond samenperst in 15 minuten. Je staat alleen maar te knallen en dan moet je weer naar buiten. Heel vreemd.
Aron: Ik vond het ook wel vet! Omdat het zo kort is krijg je ook die uitbundigheid. Je dwingt mensen echt om te feesten. Ik hou er wel van.
Abel: Ik ben er nog niet bij geweest, maar ik vertrouw blind op deze mannen hun partyinstinct. Zin in!

Hoe gaan jullie die druk erop zetten?
Aron: We laten alles aan de MC over, hahaha. Wij gaan ondertussen alleen maar ambient draaien.
Eric: En hardlounge. Lounge, maar wel hard.
Abel: Ik schreeuw er gewoon loeihard doorheen!
Aron: Nee grapje. We gaan mensen gewoon heen en weer slepen tussen verschillende sferen en genres.
Eric: We gaan zo draaien dat je nooit op je goeie been terecht komt.
Aron: Dat je net lekker staat te schuifelen en ineens over moet op hardcore.

Wat voor instelling verwacht je van het publiek?
Erik: Dat ze openstaan voor alles wat er kan gebeuren in een kwartier. We willen ze echt alle hoeken laten zien. Op een goeie manier dan.
Abel: Ik verwacht dat ze hun chakra's openstellen voor de grote, universele partygeest.

Hebben jullie je al voorbereid?
Abel: Ik oefen iedere dag een halfuurtje voor de spiegel.
Aron: Ja, wij hebben ook al wel wat ideeën.

Een tipje van de sluier misschien?
Aron: Nou ja, we gaan –zoals we al zeiden– van ballads tot hardcore.
Eric: Kunnen we al iets verklappen over de wall of love? Of is dat nog geheim?
Aron: Hahaha, ik denk dat we dat beter nog niet kunnen vertellen.
Abel: De wall of love is nog geheim.

Musclefarm is nogal een opvallende naam. Hoe komen jullie eraan?
Aron: Dat is een lang en raar verhaal. Erik en ik waren onafhankelijk van elkaar in Bulgarije, waar de enige attractie een soort mosselboerderij was. Toen we daar later achterkwamen zei Eric: “Mussel farm is echt de beste bandnaam ooit”. We hadden toen al de ambitie om samen iets te doen qua muziek, maar het was er nooit van gekomen. We maakten er Musclefarm van en zo is het een beetje begonnen. In het logo zit wel nog een mossel en geen muscle.
Eric: Het logo is een open mossel, die de zachte binnenkant laat zien. Niet dat we weeïge muziek maken, maar omdat we gewoon open staan voor heel veel dingen. Het gaat over gevoel tonen als je draait.

Is daar ruimte voor binnen vijftien minuten party?
Aron: Dat is best moeilijk.
Eric: Maar als we met een strak plan komen, kan het niet mis gaan.
Aron: De uitdaging zit ‘m echt in het openen van die mossel binnen 15 minuten.
Abel: Geen probleem!