FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Het succes van Subroutine Records is het resultaat van tien jaar hard werken

We spreken de oprichters van het DIY-label dat je alweer een decennium lang voorziet van je favoriete Nederlandse underground-bands.
Sander van Dalsum
Amsterdam, NL

Terwijl we wat biertjes wegtikken aan de drukke Nieuwe Binnenweg in Rotterdam, vertellen Subroutine-oprichters Koen en Niek over een decennium van zelfstandig platen uitbrengen. De diepgewortelde filosofie achter deze onderneming is ontstaan toen de twee in Groningen studeerden, een stad waar liefhebbers van onafhankelijke muziek hun honger zelf moeten stillen. Hoewel Niek nu in Amsterdam zit en Koen in Rotterdam woont, is er qua denkwijze weinig veranderd. De Do It Yourself-mentaliteit bepaalt nog altijd alles. Het label van de mannen heeft je de afgelopen jaren voorzien van je favoriete underground-bands, zoals The Homesick, Wolvon, Rats on Rafts en Apneu. Het is een fulltime hobby, maar wel eentje die ze uiterst serieus nemen.

Advertentie

Noisey: Hey Koen, Niek. Ik dacht altijd dat Subroutine Records een Gronings label was, maar hier zitten we nu in Rotterdam…
Niek: We zijn daar inderdaad begonnen, we werkten allebei bij poppodium VERA. De stad is hartstikke leuk als je er studeert en woont, maar zodra je wilt werken is het daar best wel klein. Om Groningen is er weinig werkgelegenheid en de leuke banen zijn al helemaal schaars. Maar ook op afstand voelen we ons nog sterk verbonden met Groningen.

Koen: Eén van de redenen dat jij bijvoorbeeld voelt dat Subroutine een Gronings ding is, is omdat we dat ook altijd wel hebben uitgedragen. De denkwijze die je vanuit die stad meekrijgt, en dan vooral bij Vera als vrijwilliger, is een Do It Yourself- mentaliteit, die ingaat op de kwaliteit van de muziek en niet op meeloperij. Dat is wat we nog steeds sterk binnen het label voelen en daarom vieren we ons jubileum naast Rotterdam ook in Groningen. Ik denk dat we op jaarbasis ook nog de meeste evenementen en achterban in het noorden hebben.

Denk je dat er in zulke steden meer passie is voor muziek omdat er simpelweg minder is?
Niek: De laatste trein uit Groningen vertrekt vrij vroeg. De eerste beste stad in de buurt van de randstad is Zwolle, en dat is een uur van Groningen verwijderd. Groningen is geïsoleerd en je gaat niet zo snel buiten de stad ergens naar toe en mensen gaan niet zo snel naar Groningen toe. Het enige wat je dus kan doen als je het er niet mee eens bent, is het zelf doen. Daarom is er veel creativiteit.

Advertentie

Koen: Ik ben van Groningen naar Den Haag verhuisd, toen naar Utrecht, toen naar Amsterdam en nu in Rotterdam terechtgekomen. Wat mij is opgevallen is dat veel mensen die actief in de muziek en cultuur bezig zijn – van underground tot mainstream – zijn opgegroeid in Groningen. Hierdoor hebben ze voor mijn gevoel ook die mentaliteit van het zelf doen.

Zijn mensen hier in de randstad dan ook veel meer verwend?
Koen: In Rotterdam niet! Je ziet hier al jaren dat jonge mensen met hun eigen initiatieven bezig zijn. We krijgen het niet cadeau hier in de stad, er is te weinig, we zijn het er niet mee eens, dus doen we het zelf. Ik heb het gevoel dat een aantal bands die hier zitten ook meer buiten hun eigen stad en provincie spelen, dan bands in Amsterdam. Het speelt af buiten de gebaande paden van de muziekindustrie. Ze gaan niet eerst naar 3FM om via die springplank het land in te gaan. Ze gaan op zoek naar gelijkgestemden die ook dat soort projecten neerzetten in steden als Nijmegen, Leeuwarden, Utrecht, Maastricht. Die underground-netwerken zijn alleen maar belangrijker geworden de laatste jaren.

Hebben jullie het gevoel dat jullie daar de afgelopen tien jaar aan hebben meegebouwd?
Niek: Wij hebben altijd buiten de schijnwerpers geopereerd. Dat wilden we niet per se, maar de meeste aandacht gaat naar bands die eerst bij 3FM hebben gespeeld of De Wereld Draait Door hebben gedaan. Maar omdat wij zoveel contacten hebben gelegd en kleine tours hebben opgezet, maakten onze bands wel de beste indruk op het podium. De laatste vijf, zes jaar hebben we redelijke killer-acts op het podium gehad; muzikanten die het fantastisch live kunnen brengen en écht indruk maken. We hebben de afgelopen tien jaar wel wat artiesten bij of in de grote media gehad, maar het was nooit een vereiste.

Advertentie

Wat zijn de grootste dingen die veranderd zijn in die jaren?
Koen: We konden net onze Lamborghini niet kwijt voor de deur, dat was voorheen niet zo’n probleem. Maar nee, wij zijn ook door schade en schande wijzer geworden. We hebben dingen gedaan in het verleden die minder handig waren, maar we zijn slimmer geworden. We zijn een non-profit bedrijf. We verdienen niks. Alles wat wij binnenkrijgen zit in een groot, of eigenlijk bescheiden spaarvarkentje. Dat geld is van alle bands die wij uitbrengen. Ik denk dat wij beter zijn geworden in het om tafel zitten en plannen maken met bands. Kijken wat ze willen en zorgen we dat we dat bereiken voor die band, en het liefst nog iets meer.

Wat betekenen jullie uiteindelijk voor een band als je zo’n samenwerking aangaat?
Koen: Wat we het belangrijkst vinden, is dat we kunnen bijdragen met extra optredens en ze in contact brengen met een achterban en bands die vergelijkbare genres spelen en dezelfde mindset van kunst hebben.

Niek: We hebben nu een kleine zeventig releases gedaan. Als je een plaat uitbrengt en je zet je stempel erop en je stuurt een mailing rond, is dat voor een band al een gigantisch voordeel ten opzichte van het uitbrengen in eigen beheer. We zijn begonnen in de periode dat iedereen zei: ‘Ah, joh. Je hebt helemaal geen eigen label nodig! Je kunt alles zelf doen want internet is je grootste vriend.’ Dat is nog steeds zo. Je kunt als band het allemaal zelf doen. Maar we hebben in tien jaar tijd zoveel ervaring opgebouwd dat wij weten welke muren er allemaal staan en hoe je daar omheen kan lopen.

Advertentie

Zijn mensen deze dagen niet nog harder gaan roepen dat internet de heilige graal is?
Koen: Klopt. Je kan zorgen dat iemand in Japan jouw plaat hoort of dat iemand in Vladivostok je muziek koopt. Het punt is dat internationaal de keuze zo gigantisch is geworden dat de rol van de keurmeester belangrijker is dan ooit.

Alle bands op het label hebben totaal andere geluiden. Is er iets wat ze toch aan elkaar verbindt?
Koen: Het is grappig dat je dat zegt, want over het algemeen krijgen wij in recensies te horen dat het altijd zo typisch Subroutine is. Maar daar kunnen wij ons niet echt in vinden.

Niek: Een poosje geleden was ik in Concerto en daar zei de man achter de toonbank: ‘Ja, het is zo mooi. Er zit zo’n duidelijke rode lijn in jullie discografie.’ Ik vind dat toch wel fascinerend.

Klinken jullie niet gewoon heel Nederlands?
Niek: Volgens mij juist niet. We hebben niet altijd de bands die het meest in de smaak vallen in Nederland. Naive Set heeft bijvoorbeeld een sterke The Feelies- en Dunedin-sound. Dat is niet echt populair hier, maar de liefhebber gaat daar wel keihard op. Als je de hele Subroutine-sound zou willen omschrijven, dan is dat ‘niet altijd voor de hand liggend’.

Koen: We hebben allebei een hele brede smaak. In essentie brengen we alleen uit waar we fan van zijn en nadat we het live hebben gezien. Dat is het begin. Dan moet er ook een klik zijn met de muzikanten. De bands waarmee wij werken willen ook niet volgend jaar een nieuwe auto kopen met hun muziek. Ze zitten erin om creatief het onderste uit de kan te halen. Die instelling herkennen we en bewonderen we.

Hebben jullie dan niet de droom om ooit wel auto’s te kopen voor jullie bands?
Niek: De basis van het label is altijd geweest dat we bands een stap verder moeten helpen. Die samenwerkingen zijn fantastisch en brengen ons wel steeds een niveautje hoger.

Koen: Ik heb een rotsvast vertrouwen in onze bands. Ik vind het letterlijk de coolste muziek die er op dit moment is. Dat is de trots en de lol die we eruit halen. De bands die we hebben uitgebracht, hebben allemaal de stap gemaakt naar meer publiek en meer geld voor meer shows. Wij zijn daar een betrouwbaardere partner in geworden. Het is geen vriendelijk amateurisme meer.

Subroutine Records viert het tienjarige bestaan op 12 september in Rotown, met optredens van The Homesick, Apneu, Naive Set en AC Berkheimer. Het label keert op 26 september terug naar Vera, Groningen en neemt Nouveau Vélo, Vox Von Braun, Wolvon, Rats on Rafts en The Homesick mee om het daar te vieren.