Dankzij deze app hoef je nooit meer iets van muziektheorie te snappen om te kunnen spelen

Als je ooit noten hebt leren lezen, dan weet je dat het een slepend traject is vol stoffige boeken, saaie pianoleraren en zakken met geld, allemaal zodat je hopelijk ooit alle noten van de toonladder tot in de puntjes beheerst.

De enige goedkopere alternatieven tot nu toe waren a) als een genie geboren worden, of b) gewoon maar de gitaar erbij pakken, eindeloos veel bladmuziek bestuderen zodat je in ieder geval dezelfde drie nummers van Green Day, Oasis en Radiohead foutloos kunt voorspelen. Maar deze struggle zou zomaar tot het verleden kunnen behoren. De nieuwe app Meludia wil de muziekervaring voor beginners en experts makkelijker maken. Hoe? Door je muziek te leren spelen op een manier die lijkt op synesthesie – wat zoveel betekent als zintuigvermenging, maar dit kun je beter even opzoeken als je het niet begrijpt –, inclusief kleuren en veranderende vormen.

In essentie probeert Meludia je niet lastig te vallen met saaie muziekjargon, maar je juist alles te leren over muziek door je op emotioneel niveau op muziek te laten reageren. Een voorbeeld: op een gegeven moment word je in de app gevraagd om te raden of een noot hoger of lager op een bepaalde schaal is, wat een simpele manier is om de precieze tonen van noten te leren. Weer een ander onderdeel van de app helpt je uitzoeken welke noten samen een akkoord vormen. Elk onderdeel begint redelijk simpel, maar wordt gaandeweg moeilijker. De hoogste levels gaan over obscure maatsoorten, of vragen je de dissonante noten eruit te pikken; de gekke ooms van de muziek die zelfs de ergste muzieknerds gek kunnen maken.

Ik sprak met Paul van Meludia over hoe dat in z’n werk gaat, leren via emoties, en hoe deze app zowel professionals als muzieksnobs een lesje in muziek kan leren.

Noisey: Waarom ben je deze app begonnen?
Paul: Ondanks het feit dat muziek een van de zeldzaamste, universele kenmerken van de menselijke samenleving is, zien we muzikaliteit als een aangeboren talent dat alleen een paar mensen hebben. Meludia laat zien dat iedereen muzikant kan zijn.

Hoe is het Meludia-verhaal begonnen?
Het begon allemaal 25 jaar geleden met Vincent Chaintrier, Meludia’s oprichter, die een componist en muziekleraar is. Vincent heeft meer dan drieduizend muzikanten getraind in zijn leven.

Wat een boel! En hoe is dat uitgegroeid tot een business?
Bastien Sannac, een muzikant met een zakelijke achtergrond, kreeg vier jaar geleden compositielessen van Vincent en was helemaal verbaasd door de efficiëntie van Vincents methode. Samen besloten ze om zijn filosofie in spelvorm te verwerken. Ze maakten in 2012 een proefversie van Meludia die getest werd door driehonderd mensen: niet alleen vrienden, familie en niet-muzikanten, maar ook echte muzikanten en muziekleraren. Eind 2013 verscheen de nieuwe versie van Meludia.

Hoe werkt het?
Het proces is simpel: luister, herken en herhaal. Het maakt gebruik van de aangeboren vaardigheden van onze hersenen en maakt leren makkelijker. Het verandert ook onze connectie met muziek: je zal veel meer van je favoriete nummers kunnen genieten als je ook de theorie erachter begrijpt. Maar voordat we over theorieën praten, richten we ons op muzikaal oefenen door sensaties en emoties. Het is net als taal, waarbij het veel natuurlijker is om te beginnen door te luisteren en te praten, dan door te lezen en grammatica te begrijpen.

Klinkt logisch. Maar hoe kan je leren door middel van emoties?
De echte vraag is: hoe is het überhaupt mogelijk om muziek te leren maken zonder je te richten op emotie, plezier en creativiteit?

Maar serieus, hoe doe je dat?
Vincent vond uit dat muzikale genieën twee dingen gemeen hebben: het nauwkeurig kunnen horen van de primitieve elementen van muziek, en een sterk ontwikkeld innerlijk, emotioneel huishouden. Wij hebben een universele manier ontwikkeld om die twee elementen aan te kunnen leren.

Oké, maar het is niet supermakkelijk om opeens een muzikaal genie te worden, zelfs niet als je de app gebruikt.
Klopt, we hebben nog steeds niemand gevonden die de moeilijkste Meludia-oefeningen kan uitspelen, zelfs niet de professionele muzikanten. Onze hoogste levels zijn er om hen nog verder te kunnen brengen, en hun creativiteit nog meer aan te wakkeren. Alle muzikanten weten hoeveel dit achter de schermen-werk ertoe doet.

Wie heeft het Vincent dan ooit geleerd?
Vincent begon met klassieke muziek, maar is daarna overgestapt op jazz. Hij werkte met bekende jazzartiesten als Kenny Barron, Michel Sardaby, Bernard Maury en Bill Dobbins. Gedurende zijn hele leven heeft hij de belangrijkste muzieklessen van Jean-Philippe Rameau, Hugo Riemann, Hermann Von Helmholtz, Erno Lendvaï en Heinrich Schenker bestudeerd.

Waar denk jij dat de toekomst van muziek en technologie naartoe gaat?
Wij denken dat de komende decennia een nieuwe muzikaal tijdperk zullen inluiden waarbij de hoeveelheid muziekmakers drastisch zullen toenemen. Dat is wat er ook gebeurde met video, fotografie en schrijven: er ontstond democratisering door toegankelijke productie- en publicatiemogelijkheden, waardoor er ontelbare nieuwe contentmakers opstonden. Dit is wat er ook zal gebeuren met muziek.

Interessant!
We kunnen de aanloop ernaartoe al zien door het succes van programma’s als Garageband en sites als Soundcloud. En wij zouden graag een rol spelen in die komende revolutie, door iedereen de middelen te geven om zijn of haar creatie te kunnen ontwikkelen.

Maar wat denk je dat er hiervoor miste? Wat is het geheime ingrediënt dat Meludia wel kan bieden?
We maken plezier en creativiteit het belangrijkste van het leren van muziek. Dit maakt een groot verschil als je iets voor de allereerste keer moet doen. En we veranderen de volgorde van het leerproces: we beginnen niet met partituur lezen en solfège, dat komt later pas aan bod. In plaats daarvan moedigen we compositie en improvisatie aan in de eerste paar weken van het leerproces. Het is belangrijk dat mensen vroeg beginnen met het ‘spelen’ met muziek. Zodat in plaats van het leren van abstracte ideeën en theorie, de focus komt te liggen op zintuiglijke herkenning van de primaire elementen. Dit zorgt ervoor dat de muzikant het allemaal beter en op een dieper niveau begrijpt.

Bedankt, Paul!