Hoe ga je naar festivals als je ergens in de twintig bent?

Voor de eerste keer naar een festival gaan is een geweldige ervaring. Voor de meeste mensen betekent het de eerste keer net zoveel liters drinken als je eigen lichaamsgewicht. Neuken met onbekenden en de hele nacht doorgaan op allerlei soorten drugs zonder in de problemen te komen. Festivals zijn de plekken voor vrijheid- vrij van je ouders, regels en huiswerk.

Je eerste paar festivals zitten vol met roekeloosheid: je komt aanzetten met maar één extra T-shirt, een rugzak gevuld met drank, kaascrackers en een poging om al je bier binnen de eerste vijf uur op te krijgen. Je kotst, poetst je tanden niet en hebt het hele weekend lol. Dit werkt voor een paar jaar, maar als je ouder wordt, kom je erachter dat deze manier van aanpak beter kan. Je loopt al zeker twintig jaar rond op deze aardbol en zelfs een biertje drinken na je werk is al vermoeiend- laat staan het vijf dagen lang rondzeulen van je langzaam ontbindende lichaam.

Je bevindt je in een raar stadium. Je bent nog niet oud genoeg om het hele weekend op een opklapstoeltje vijfhonderd meter van de mainstage te zitten en vruchtenshakes te drinken. Maar je bent ook niet jong genoeg meer om door de modder te glijden en bier door een trechter te drinken zonder als een enorme loser over te komen.

Met dit in het achterhoofd hebben we een festivalhandleiding gemaakt voor als je ergens tussen de twintig en de dertig bent. Een handboek voor de semiverantwoordelijke volwassene die begrijpt hoe je drugs neemt, met vreemden neukt en los kan gaan zonder bij te moeten komen van een twee weken lange coma. Hier is deze handleiding:

Oké, het eerste type festival is er een waar je niet zomaar naar toe wilt; je wilt deel uit maken van het geheel. Het zijn het soort festivals waar je een echte ervaring aan over houdt (naast de gebruikelijke dingen als zweet, vieze vingers en een stinkende bilnaad). Op deze festivals moet je vroeg op een donderdag aankomen- kom je in de stemming met een paar gintonics uit plastic bekers en plan je een paar vrije dagen in de week erna. Kleed je als een kind en blijf op tot 7 uur ’s ochtends, dansend op psytrance met de zoon van een Aartsbisschop. Ga naar een presentatie over de natuur en neem wat reikilessen. Deze festivals zijn zoals relaties; je haalt eruit wat je erin stopt. Ga er daarom niet met een cynische houding in, want dan haal je niet het beste eruit.

Er zijn ook festivals die je juist wel met dat cynisme moet benaderen, voor je eigen plezier. Je moet hier vrijdag in de namiddag aankomen en ervoor zorgen dat je al lang weg bent voor zondagavond. Het hele punt van een stedelijk festival is dat het acceptabel is om ertussenuit te gaan voor een fatsoenlijke lunch en een WK-wedstrijd. Om vervolgens terug te komen voor de headliners. Als je dan toch de hele nacht blijft, ga niet lopen rondhangen op het kampeerterrein, om navelshots te nemen met Dave en zijn marketing vrienden. Check wat bands, drink wat en zie het als een beter weekend dan het gebruikelijke bezatten in je stamkroeg. Naar deze festivals gaan is net een bezoekje aan een seksclub- het kan leuk zijn als je het bij een jaarlijks ding houdt, maar net als een seksclub moet je een goed geplande strategie hebben om snel weg te gaan als dingen vies tegenvallen.

Festivals maken je geil. De combinatie van alcohol, MDMA en de populatiedichtheid van aantrekkelijke mensen die weinig aan hebben, betekent dat ook als je van een Fleet Foxes-set aan het genieten bent, je waarschijnlijk denkt: zelfs die lelijke gast zal wel wat regelen na het optreden.Ga mee in deze impulsen. Op festivals mogen nou eenmaal meer dingen dan anders: naar bed gaan met je beste vrienden, lelijke idioten, mensen in bands en mensen die je zo irritant vindt dat er geen gesprek mee te beginnen valt. Allemaal prima. Dat gezegd hebbende zijn er wel een paar uitzonderingen. Allereerst ben je nu een twintiger- dus denk er niet eens aan om met iemand naar bed te gaan die veel jonger of veel ouder is. Het maakt me niet uit hoe rommelig het kan worden, als iemand begint over zijn schoolcijfers draai je je om en loop je weg. En nog iets: festivals hebben een andere norm van hygiëne. Dit is iets waar je gewoon mee zult moeten leven- denk niet na over het waarschijnlijke feit dat je genitaliën in diarree terecht zullen komen. En als er wat vingerwerk om de hoek komt kijken (dit is meer acceptabel in de tent dan vooraan bij een concert), zorg je ervoor dat het schone vingers zijn. Niemand wil stukjes lunch of chips in zich hebben. Monden staan vanzelfsprekend buiten kijf gedurende zondagavond tentseks.

…is nog steeds iets wat je moet doen. Ook op een festival.

Zestienjarige kunnen overleven op een dieet bestaande uit mueslirepen en garnalencocktails; ze leven namelijk op een unieke energiebron, ook wel bekend als De Puberteit. Maar jij bent op een leeftijd dat het staren naar een computerscherm al vermoeiend genoeg is; als je niks eet val je dus om. Ja, eten is valsspelen. Maar als je drie dagen niks eet, ben je gewoon dom. Je hebt twee opties wat betreft eten. Alles vanuit huis meenemen is de lange, saaie en moeilijke weg. Maar als je het goed doet kan het je veel geld besparen, dat je vervolgens aan leuke dingen uit kan geven. En koken op een kampvuur maakt je populair bij je vrienden die langzaam dood aan het vriezen zijn omdat ze alleen een T-shirt en harembroek aan hebben. Als je geen zin hebt om eten mee te slepen, zorg dan dat je de beste eettentjes weet te vinden. De twee euro die je verdient op een goedkope burger is het niet waard om vervolgens drie kwartier op een dixie te zitten. Eten is het meest belangrijke ding in de wereld. Als je niet genoeg hebt gespaard om eten te kopen, kan je beter beginnen met je leven te overdenken… je had namelijk tien maanden om je voor te bereiden.

Drugs regelen is het kutste dat er is. Even een oude vriend opbellen of hij nog dealt, zorgt ervoor dat je overkomt als een klootzak die maar een ding wil. Het zou veel fijner zijn als het allemaal natuurlijk ging; je koopt gewoon wat pillen van iemand uit het publiek van The Chemical Brothers en bent de volgende vijf uur aan het ronddwalen in dromenland. Helaas zitten de meeste drugs vol met afwasmiddel en verspil je daarom niet alleen je geld, je voelt je er ook slecht door en je weekend wordt verneukt. Dus je moet een beetje de klootzak uithangen. Plan het een paar weken van te voren, zoek uit wie er nog goed spul heeft. Doe een test. Niets is natuurlijk zeker, maar het is altijd beter om iets te halen bij iemand die je kent dan het kopen bij een kale veertigjarige vent die nog steeds in een burgertent werkt. Als je eenmaal op het terrein bent moet je jezelf inhouden. XTC is natuurlijk de festivaldrug bij uitstek, maar het heeft geen zin om er elke nacht drie pillen in te gooien. Je lichaam heeft maar een beperkt serotoninegehalte. Je haalt je up wel, maar vanaf zaterdag ben je net een lopend lijk. Kies twee nachten om MDMA te doen en doe de andere avonden iets anders. Oh en doe geen ballonetjes; die zijn voor middelbare scholieren. Als je problemen hebt met het in slaap vallen na een heftige avond, dan heb je waarschijnlijk een hulpmiddel nodig. Maar ben voorzichtig- doseringen verschillen van pil tot pil dus begin ze niet naar binnen te werken alsof je net gescheiden bent.

Doe het. Veel. Water zorgt ervoor dat alle chemicaliën uit je lichaam gaan en het houdt je gehydrateerd. Wat wil je nog meer? Zorg ook dat je een flesje meeneemt voordat je naar bed gaat, je wilt echt niet wakker worden met een droge campingmond. Als je een vriend hebt die ‘geen water drinkt’ omdat ‘het niet lekker is’, vertel hem dan dat hij zich niet moet aan moet stellen en volwassen moet worden.

Als je er toch voor kiest om te gaan kamperen, zorg dan dat je twee keer zoveel plek hebt als je nodig hebt. Ze noemen het een tent voor vier personen, maar ze liegen altijd.

Neen.

Veel mensen worden overgoten door het grote aantal bands en schrijven daarom kleine plannetjes op die ze meenemen en aan iedereen opdragen om zo een strak schema bij te houden. Doe dit niet: je bent geen leraar in een museum, je bent jong, hip, groovy en ergens in de twintig. De truc om plezier te hebben is om het niet te plannen. Op die manier vermijd je niet alleen teleurstelling, maar je bespaart jezelf ook de zorgen of je lunchtijd niet overlapt met je favoriete band. Ik zeg niet dat een grof plan van wie je wel en wie je niet wilt zien verkeerd is, maar ik bedoel wel dat je geen tijdsplanning moet maken voor de komende 32 bands en sitdowns. Daarnaast, als je een band overdag mist, maakt het sowieso niet uit; die bands spelen de week erop voor honderd man in een lokale bar.