Dr. Octagon, de losgeslagen gynaecoloog, is terug uit het heelal

Kool Keith nipt van zijn kamillethee. Hij is langsgekomen op het Vice-kantoor in Brooklyn en vertelt over die keer dat hij Lady Gaga hielp met bevallen aan boord van een privéjet. Het is goed mogelijk dat dit niet echt is gebeurd, maar het is wel precies het soort gekkigheid dat deel uitmaakt van de maffe avonturen van Dr. Octagon, de sciencefictionachtige losgeslagen gynaecoloog die Keith halverwege de jaren negentig bedacht. Bijgestaan door Dan The Automator en scratch-tovenaar DJ Qbert werd het album Dr. Octagonecologyst uit 1996 een hit bij fans, vooral dankzij de mix van spookachtige, filmische beats en teksten die abstracte grootspraak vermengde met referenties naar bizarre medische aandoeningen, zoals een rectum vol zoemende bijen. Het trio is nu terug en heeft hun formule geüpdatet met Moosebumps: An Exploration Into Modern Day Horripilation.

“Er was een goede reden dat Dr. Octagon een hele poos van de radar verdween,” zegt Keith. Hij draagt een felrode corduroybroek, grote zwarte laarzen en een gebreide Cleveland Cavaliers-muts. Over de 22 jaar die er tussen de 2 albums zitten, zegt hij: “Het is eigenlijk wel geweldig, omdat we op dat eerste album onze tijd zo ver vooruit waren.” Qbert, die naast hem zit, slurpt ook van zijn kop thee terwijl Keith verder praat: “Deze tweede plaat van Dr. Octagon speelt zich in dezelfde wereld af, maar in een groter universum.” Terwijl de twee wachten op Dan The Automator, die wat later is omdat hij ergens moest optreden, grappen ze over het feit dat de producer een obsessie heeft met spullen verzamelen. “Hij verzamelt lingerie voor zichzelf, dat is de andere kant van Dan,” zegt Qbert, voordat Keith claimt dat de studio van Dan The Automator in San Francisco – waar ze het album hebben opgenomen – een thuis biedt aan precies 3600 synthesizers. Keith gebaart naar de ruimte waarin we ons bevinden. “Als hij hier straks is, neemt-ie alles wat op een keyboard lijkt mee naar huis.”

Als Dan The Automator arriveert, zakt hij weg in een stoel en begint hij uit te leggen dat, ondanks de reputatie van Keith als mafkees, de reünie voor het nieuwe album soepel verliep. “Ik weet dat iedereen denkt dat hij gek is, maar als we aan het werk zijn is hij heel gefocust,” zegt hij. Hij voegt eraan toe dat er een berg porno-dvd’s uit de jaren negentig begon op te stapelen in de studio, geheel toevallig gelijktijdig met de bezoekjes van Keith. “Bij hem vloeit alles. Het vloeit uit de pen, het vloeit uit de teksten, en dan is het of goed, of het wordt afgeschoten. Een andere optie is er niet, er is geen middenweg. Dus we krijgen veel gedaan, omdat we niet stoppen om een verse te verbeteren – een verse valt uit elkaar als je daarmee begint, dat heb ik de afgelopen jaren wel geleerd.”

Net als zijn voorganger, creëert Moosebumps een universum dat zowel futuristisch lijkt (het speelt zich af in het jaar 3000), maar tegelijk stevig verankerd in het heden is. De basis wordt gevormd door de producties van Dan The Automator, die harde drumbeats (zoals je die kent van op breakbeat gebaseerde hiphop uit de late jaren tachtig) combineert met gekke, futuristische synthesizers. Bear Witness IV van Moosebumps klinkt bijvoorbeeld alsof iemand Dope On Plastic van Uptown afspeelt op de maan, vooral als Qbert de bonkende beats aanvult met scratches die sneller dan het licht klinken. Over deze tot de verbeelding sprekende muzikale achtergrond, begint Keith door de tijd te reizen. Hij neemt objecten uit de tegenwoordige tijd en zendt ze naar een futuristische fantasiewereld.

Het nieuwe album opent met nieuwsberichten over Dr. Octagon die gek is geworden na het vergaren van een intergalactisch bedrijf dat, zoals Keith vertelt, spullen maakt zoals Octagon-thee, Octagon-koffie, Octagon-cake, Octagon-aardbeien, Octagon-schoenen en Octagon-stropdassen. Als Qbert vertelt dat hij graag een Octagon-vibrator zou willen “voor de vrouw van een vriend”, zegt Keith, bloedserieus: “Dat klinkt alsof hij een cuckold is. Doe jij cuckolds?”

Na de intro gaat Moosebumps in details verder over de missies van Dr. Octagon die hem op plekken brengen als Area 54, waar Keith zijn ‘ruimtedialect’ inzet om een wereld te beschrijven vol dinosaurussen en vliegende schotels. 3030 Meets The Doc Pt. 1 is een samenwerking met Deltron 3030 en bevat een gastbijdrage van Del The Funky Homosapien. Als ze elkaar ontmoeten in het laboratorium van Dr. Octagon, complimenteert Deltron zijn gastheer voor zijn legendarische wetenschappelijke ontdekkingen.

De personages uit de muziek van Dr. Octagon delen een vertrouwen in werelden voorbij de Aarde. Keith en Qbert zeggen allebei te geloven in buitenaards leven. Nadat ze praten over hoe hij “drie stipjes die begonnen te draaien en daarna wegvlogen, de ruimte in,” vijf jaar geleden in de buurt van San Francisco, suggereert Qbert dat de overheid “alle UFO’s verstopt vanwege de gratis elektriciteit. Als mensen van het bestaan van de UFO’s afwisten, zouden ze zeggen: ‘Hoe komen die hier?’ Dat is de gratis energie die de overheid voor ons verzwijgt.” Keith weet te vertellen dat hij vreemde ruimteschepen door de lucht heeft zien vliegen, maar dat niemand hem ooit gelooft. Dat geldt dan misschien voor mensen op deze planeet, maar als deze gedachten en theorieën worden gepresenteerd door de lens van Dr. Octagon, brengen ze een geloofwaardig, bijna cartoonachtige wereld tot leven.

“Mijn fantasie als schrijver is ongelimiteerd,” zegt Keith over zijn reputatie van schepper van bizarre verhalen. “Ze blazen op als kauwgombellen. Ik vind het niet erg dat mensen zeggen: ‘Damn, heeft hij dat echt net gezegd?’ Ik ben al jaren een schrijver die alles durft.” Volg Noisey op Facebook, Instagram en Twitter.