Je hebt vast nog nooit van Tangram Records gehoord, hoog tijd om dat te veranderen

Tangram Records is het coolste Belgische label waar je nog nooit van hebt gehoord. Ze brengen al vier jaar spannende beats-platen uit, die precies het midden houden tussen instrumentale hiphop en elektronica. Aanvankelijk waren hun platen vrij hard, maar ze zoeken steeds meer de diepte op met subtiele, bijna jazzy muziek. Hun landgenoot en beats-vaandeldrager Lefto heeft ze altijd ondersteund, maar inmiddels zijn de Tangram-platen ook al gedraaid door smaakmakers als Gilles Peterson, The Gaslamp Killer en Flume.

Ze vieren hun vierjarige bestaan met een The Gold Play, een verzamelaar die begin december verschijnt. Op 11 november geven ze al een feestje in de Brakke Grond in Amsterdam. Als traktatie mogen wij je als eerste Opia van Sokoto laten horen. De track klinkt als een wonderschone reflectie van grime en footwork.

Ik belde ook even met label-medeoprichter Joris Vaes.

THUMP: Hoi Joris, gefeliciteerd met vier jaar Tangram! Ik had eerlijk gezegd nog nooit van Sokoto gehoord, maar het klinkt fantastisch! Wie is het?
Joris Vaes: Het is een jongen die net naast Leuven woont, we kennen hem nu drie jaar. Hij heeft ooit een hele coole debuut-EP uitgebracht via ons. Die heeft het goed gedaan, maar in die periode is hij ook model geworden, en die carrière gaat heel hard. Hij vliegt het hele jaar door naar Londen, Parijs, New York, ik houd niet eens meer bij waar hij zoal is. Tussendoor maakt hij heel veel muziek, maar we kunnen geen shows voor hem boeken omdat hij het te druk heeft als model.

Wat was het idee achter deze verzamelaar?
Het idee kwam van Dzia, een graffiti-artiest uit Mechelen. Hij maakt heel veel mooie werken over de hele wereld. Hij komt elke paar weken bij ons chillen in Leuven en is anderhalf jaar geleden naar ons toe gekomen omdat hij een platenhoes voor ons wilde maken. Nu ik erover nadenk is het opmerkelijk, normaliter komt het idee van een plaat natuurlijk nooit van een grafisch artiest. We hebben gekeken of we de producers op basis van een werk van Dzia een track konden laten maken, maar dat concept bleek wat moeilijk. Uiteindelijk zijn we omgekeerd te werk gegaan en heeft Dzia zich laten inspireren door de muziek bij het maken van zijn illustraties.

Graffiti heeft natuurlijk een lange geschiedenis met hiphop. Voelen jullie je verbonden met graffiti?
Niet per se met graffiti, maar we hebben altijd nauw samengewerkt met visuele kunst. Met Up High Collective zijn we ooit dit label gestart, en sinds het begin hebben we er fotografen en kunstenaars bij betrokken. De beelden zijn altijd een beetje mysterieus, maar we hebben Dzia geen restricties opgelegd: hij kreeg carte blanche.

Jullie hebben zelfs een meubelontwerper in jullie midden, begreep ik?
Klopt, Wøti. Hij deelt een grote ruimte met Up High Collective en is nu de houten boxen voor het vinyl en de zeefdrukken van deze verzamelaar aan het maken. In het dagelijks leven recyclet hij bestaande meubelstukken en herinterpreteert die naar de nieuwe ruimte. Stel je voor: je verhuist en neemt de kast van je oma mee naar de nieuwe ruimte, maar die past niet. Hij maakt van het materiaal een nieuwe kast die wel past.

Jullie wonnen vorig jaar de Red Bull-award voor beste label, opende dat deuren?
Ik zeg altijd: die award zorgde dat we antwoorden kregen op mails die daarvoor onbeantwoord bleven. Niet dat het ons leven ingrijpend heeft veranderd, maar het heeft wat interessante contacten opgeleverd, waaronder de partij die vinyl voor ons gaat persen. Alleen onze allereerste release hebben we op vinyl gezet, daar hebben we zoveel geld aan verloren dat we het sindsdien niet meer konden. Vier jaar later is deze compilatie dus de tweede release op vinyl.

Lefto heeft jullie altijd al gepusht, hoe belangrijk is hij voor beats in België?
Hij is al langer een vriend van ons, en vanaf het begin draaide hij onze releases in zijn radioshow op Studio Brussel en schoof het naar andere dj's. Hij pusht onze releases in het buitenland. Dat is wel belangrijk voor een gezonde beatsscene, op Studio Brussel bereikt hij een groot publiek, en zo kan hij een breed platform geven aan een niche. Hier in België zijn er daardoor wat meer getrainde oren dan in het buitenland, Lefto zoekt het randje op van wat mensen aankunnen.