Het allerzuurste moment van een festival is wanneer je op de ochtend na de laatste dag wakker wordt en er in je brein – dat inmiddels op een verpieterde kropsla lijkt – een reeks helse gedachtes opdoemt: kut, ik moet straks naar huis, m'n Quechua-tent moet weer in die onmogelijke vouw, we moeten nog die eindeloze woestijntocht maken met m’n weekendtas van veertig kilo, ik heb dorst, mijn maag is leeg en maakt fucked-up geluiden, mijn hoofd is ontploft en volgens mij voel ik mijn kuiten niet meer. En waarom stinkt het hier naar een plakje camembert dat al sinds 1991 in een koelkast ligt?
Advertentie
Maar als die tent eenmaal is ingepakt, je vijf Ibuprofennetjes in je snoetje hebt gestopt en je met je billentrompet hebt getoeterd op de wc, is er eindelijk weer wat ruimte in je lichaam en geest om het glorieuze turboweekend even te herbeleven. In je hoofd. Je voelt je gesloopt maar voldaan, want dit was er eentje om nooit meer te vergeten.Precies dit moment - de zure aftocht die gepaard gaat met een voldaan gevoel na een weekendje flink hakken, hebben fotografenduo Chris en Marjan zondagavond bij Defqon.1 in Biddinghuizen vastgelegd. Want hey: op maandag moet er weer gewoon gewerkt worden.
Het tevreden en uitgebluste vertrek van deze Defqon.1-partymensen ziet er zo uit:Volg Chris & Marjan op Instagram.
