Mayhem bestaat 30 jaar en dat moet gevierd worden

In het licht van de zeer positief ontvangen nieuwe generatie black metalbands zoals Alcest, Deafheaven, Wolves In The Throne Room en ons eigen An Autumn For Crippled Children, zou je bijna vergeten dat het genre ooit het kwaad op aarde in zijn puurste vorm representeerde.

Een van de eerste bands die dit fenomeen de extreme dieptes in trok was Mayhem. In 1983 startte een groep vrienden de band om met hun extreme muziek de wereld te veroveren, maar Mayhem groeide in de jaren erna voornamelijk uit tot mediamagneet vanwege de extreme optredens en aanverwante gebeurtenissen. De band viert dit jaar hun dertig jarig jubileum, een prima aanleiding om een vijfde album uit te brengen en zondag een show te spelen in de Effenaar. Voor ons een goede aanleiding om eens terug te blikken op de interessante levensloop van deze band.

Met de komst van zanger ‘Dead’ in 1988 ging het imago al snel van ‘bovengemiddeld heftige trashmetal’ naar ‘Satan aanbiddende maniakken’. Met rottende varkenshoofden en zelfverminking op het podium was dit voor velen toch iets te heftig. Helaas pleegde Dead in 1991 zelfmoord door zijn polsen en keel door te snijden met een bot mes, en zich vervolgens door het hoofd te schieten. Dit gebeurde nog voordat hun eerste officiële album überhaupt was verschenen. Toen hij werd gevonden door gitarist Euronymous nam deze eerst een paar foto’s met een wegwerpcamera en verzamelde hij stukjes bot van zijn schedel. Van deze stukjes bot maakte Euronymous kettingen die hij gaf aan black metal-artiesten waar hij respect voor had. Beetje loco wel, maar tja, als je een True Norwegian Black Metal-artiest wil zijn moet je het wel goed doen.

Dat moet de tijdelijke bassist Varg Vikernes twee jaar later ook gedacht hebben toen hij Euronymous om het leven bracht. Zoals je in het filmpje hieronder kan zien, was het voor Vikernes niet meer dan logisch dat hij hem om hem vermoordde. Het was volgens hem “zelfverdediging”. Dat hij hiervoor (en voor het verbranden van een paar eeuwenoude kerken) voor 21 jaar de gevangenis in ging vond hij niet eens zo vervelend.

In 1994 kwam dan eindelijk het langverwachte debuutalbum De Mysteriis Dom Sathanas uit. Het is tot op de dag van vandaag een van de belangrijkste en meest invloedrijke albums binnen de black metal, en dan niet eens om de muziek, maar puur om de gebeurtenissen en mystiek er omheen. Het album zou gebaseerd zijn op een boek met dezelfde naam waarvan er maar één exemplaar op aarde bestaat en waarvan de schrijver Satan zelf zou moeten zijn. Niet dat de band het boek ooit in handen heeft gekregen, maar in verschillende interviews van rond die tijd lieten ze weten er wel hard naar op zoek te zijn.

Op het moment van verschijnen van De Mysteriis Dom Sathanas bestond Mayhem eigenlijk niet meer. Euronymous was vermoord, Vikerness moest daarvoor de bak in en tweede gitarist Blackthorn moest ook acht jaar zitten in omdat hij vlak voor de moord met Vikernes naar het huis van Euronymous was gereden. Hij stond gewoon buiten te roken, maar toch vond het Noorse gerechtshof dat hij medeschuldig was. Toen bleef alleen drummer Hellhammer nog over en in je eentje is het lastig een band vol geschifte idioten neer te zetten op het podium.

Vanaf 1995 ging de band weer verder met Hellhammer en een paar oud leden, waaronder een van de oprichters van de band: Necrobutcher, die nu nog steeds in de band speelt. Na alle gekkigheid van voor 1995 heeft de band nog drie albums uitgebracht en een nieuwe plaat moet op 6 juni uitkomen. Qua sappige satanistische en lugubere verhalen is de band er een beetje op achteruit gegaan, maar muzikaal hebben ze zich ieder album toch weer redelijk weten te vernieuwen met af en toe uitstapjes naar meer progressieve en avant-garde metal.

Dat Mayhem nog steeds bestaat mag een klein satanisch wonder heten. Een dertig jarig jubileum kan je dan ook eigenlijk niet aan je voorbij laten gaan. Dus grijp komende zondag nog snel je kans, voordat Beëlzebub zijn kinderen weer toe-eigent.