Ter nagedachtenis van alle rotte seksadviezen

Seksuele voorlichting ziet een ongekende bloei, denk maar aan het debat rond consent, ethische porno, de democratisering van kinks en polyamoreuze relaties… Van  weekendbijlagen in de krant van je ouders tot TikToks van linkse progressieven die meer bezorgd zijn om gemeenschappelijk welzijn dan persoonlijk gewin. Het gesprek rond de bloemetjes en de bijtjes floreert. 

Seksuele informatie was niet altijd zo wijdverspreid. Toen ik een tiener was in de vroege jaren 2000 (ik ben net 35 geworden en zal je het hoofdrekenen besparen), kon je niet gewoon op Google rekenen om je vragen te beantwoorden. We moesten dan maar vertrouwen op films, rapmuziek of onze vrienden (die net zo onervaren waren als wij) om seksbeesten te worden: van de taartvulling, populair gemaakt door American Pie, tot de urban legend die zei dat je je fluit moest wassen met mondwater voor de daad, het ging alle kanten op. En als vandaag de dag het meest waardeloze advies belachelijk gênant is , kan het ook nog littekens achterlaten - bewezen uit dit korte rondetafelgesprek met enkele millennial-vrienden.

VICE : Zeg me alsjeblieft dat we het over seksspeeltjes hebben...
Hendrik: In dit geval helaas niet. De persoon die deze gouden raad met mij deelde – mijn eerste partner – dacht eerder aan iets dat je kunt vinden in een biologische groenten- en fruitmand.

O nee…
O jawel. Ik denk dat het met een ludieke ondertoon werd gezegd, maar de waarheid is dat zelfs als het seksspeeltjes waren, zullen buttplugs of dildo's anale penetratie niet op magische wijze makkelijker maken. Het kan helpen om aan het gevoel te wennen, maar het is niet zo dat je je anus van tevoren kunt uitrekken om dat niet meer op het moment van de waarheid te moeten doen.

Heb je het nog geprobeerd?
Ja, maar ik had het gezonde verstand om mijn vingers te gebruiken  in plaats van een courgette.

Welk advies stel je voor om deze slechte raad mee te vervangen, voor iemand geïntimideerd door anale seks?
Dat je op het moment van de waarheid echt de tijd moet nemen om de dingen goed te doen: je moet je  comfortabel en op je gemak voelen, maar ook goed glijmiddel hebben... Er is geen wondermiddel om het proces te versnellen of gemakkelijker te maken, doe jezelf geen pijn door te denken dat je een hack hebt gevonden.

VICE: Ah ja, dat is een van de klassiekers.
Nja, de fameuze "huwelijksplicht". Het idee dat als je je man niet tevreden stelt wanneer hij dat wil, hij ‘terecht’ ergens anders heen gaat. Het ergste is dat aangezien mijn eerste echte relatie behoorlijk toxisch was en de ex in kwestie er echt misbruik van maakte, heeft het idee zich heel diep in mij verankerd. De tien jaar daarop heb ik telkens moeten huilen wanneer ik bij een man was die seks wilde met mij maar ik niet met hem. 

Voelde je je schuldig?
Ja, vreselijk. Ik verontschuldigde me voor de situatie, ik voelde me de slechtste vriendin, niet eens in staat om mijn vriend tevreden te stellen. Ik heb zijn welzijn en behoeften duidelijk boven de mijne gesteld. Ook al ligt het ver achter me,  ben ik er constant mee bezig. Ik heb altijd de behoeften van mijn exen boven die van mezelf gesteld en op lange termijn heeft het alleen maar wrok met zich meegebracht.

Wat was de reactie van je partners?
De meesten waren een beetje verbaasd, ze begrepen niet echt waarom ik me er zo’n zorgen om maakte. Meestal was hun reactie "nee, maar maak je geen zorgen, het is oké, ze". Het lijkt me dat het idee van ‘huwelijksplicht’ iets is wat we vrouwen echt doen internaliseren, terwijl mannen niet (meer) worden geleerd om te geloven dat hun vrouw aan al hun behoeften moet voldoen, zelfs als ze er geen zin in heeft.. Als gevolg hiervan dragen vrouwen deze last in stilte, krijgen ze trauma’s van seks zonder consent, en hebben hun partners het vaak niet eens door.

Wat deed je beseffen dat je slecht advies had gekregen?
Mijn kwartje viel een paar jaar geleden, toen het taboe wat werd doorbroken en we steeds vaker begonnen te praten over verkrachting binnen relaties. Het kwam als een enorm harde klap, ik begreep dat ik zoiets tijdens mijn eerste relatie had meegemaakt, en dat dit klote advies het geweld van mijn ex tegenover mij had gelegitimeerd.

Heeft het je geholpen om je ervaring te kunnen plaatsen in een maatschappelijke context?
Zwaar. Een tijdje geleden besefte ik dat dit "advies" niet echt advies was, maar dat maakt mijn ex niet minder schuldig. Onder woorden kunnen brengen wat ik had meegemaakt en (kunnen) uitleggen waar het ongemak vandaan kwam, was een hele bevrijding.

Van wie heb je dit advies gekregen?
Mijn moeder. Ze dacht oprecht me te helpen door me te wijzen op het feit dat een vrouw goed moet kunnen koken en altijd bereid moet zijn om naar bed te gaan om een relatie staande te houden. Veel vrouwen zijn opgegroeid met van die patriarchale ideeën, van generatie op generatie doorgegeven. Mijn moeder groeide op in een misbruikende en gewelddadige omgeving, dat beïnvloedt haar dus nog steeds.

Als je vandaag een jong meisje zou kunnen adviseren over seks, wat zou je dan tegen haar zeggen?
Afgezien van dit ene waardeloze advies, ben ik opgegroeid met een zeer positieve relatie met seks, waarbij mij werd verteld dat niets taboe of verboden was. Dus ik denk dat ik dat zou herhalen en haar zou zeggen dat ze zich vooral moet afvragen of ze bewust is in wat ze doet, of ze het echt wil, of ze het voor zichzelf of een ander doet. Ik zou erop aandringen dat ze ten alle tijde het recht heeft om haar eigen keuzes te maken en vrij is van gedachten te veranderen, zelfs in het midden van de daad.

VICE: Natuurlijk heb je deze al getest.
Tim: Ja, sowieso! Maar bon, ik was 16 en had geen ervaring; opeens kreeg ik het advies dat ik in een seksbeest zou kunnen veranderen. Ik moest het wel proberen!

En heeft het zijn vruchten afgeworpen?
Voor mijn partner waarschijnlijk, ja, maar het voelde nog steeds heel raar om mijn arme oma erbij te betrekken…

Weet je nog wie je dat heeft verteld?
Het was een vriend van school, de eerste van de groep die zijn maagdelijkheid had verloren en onvermijdelijk de referentie van de klas was op het gebied van seks. Maar goed, het is ook een advies dat ik in verschillende gradaties van ernst om me heen en op tv heb gehoord.

Ik snap de behoefte wel  om seks wat langer te willen laten duren. Als je een penis hebt, is er nog steeds veel druk om te presteren.
Amai, nog niet. Toen ik jonger was, dacht ik echt dat het mijn rol was om mijn partners tevreden te stellen. Ik vroeg vaak wat ze van mijn prestaties vonden. Ik had echt bevestiging nodig. Door de jaren heen heb ik geleerd dat een orgasme niet het ultieme doel van seks hoeft te zijn. Het is veel belangrijker om er samen van begin tot eind van te kunnen genieten. En als iedereen een orgasme heeft, nog beter, en als het je lukt om samen klaar te komen, is dat de kers op de taart... Maar uiteindelijk geef ik mijn voorkeur aan de taart.

Heb je het daar vaak over met vrienden?
Wat mij opgevallen is, is dat wanneer we het onder elkaar over one night stands hebben, we tot in de diepste details kunnen treden,  maar wanneer het gaat over seks in de context van een romantische relatie, is het gesprek veel minder open. Dat is wel jammer.

Ja, alsof stereotiepe mannelijkheid nog steeds bestaat... Bespreek je dat met je partners?
Ja, ik heb hierover al heel wat open en constructieve gesprekken gevoerd met mijn partners. Over onze wederzijdse verwachtingen, onze voorkeuren... het helpt om de prestatiedruk te verminderen en je seksleven opnieuw te richten op elkaars specifieke behoeften.

En wat doe je vandaag om jezelf af te leiden als je langer wilt volhouden?
Ik denk aan mijn werk, een boswandeling of mijn geldproblemen. Maar hey, je loopt altijd het risico om de sfeer van het moment volledig te verneuken. Het is een riskant spel! Eerlijk gezegd heb ik het al jaren niet meer gedaan. Ondertussen vond ik andere, effectievere technieken om langer mee te gaan: ik werk aan mijn ademhaling, we nemen pauzes, we wisselen van houding, dat soort dingen. En als het niet werkt, is dat niet het einde van de wereld!

Als je terug in de tijd zou kunnen gaan en echt goed advies zou kunnen geven aan de tiener die je was, wat zou je dan zeggen?
Wees aanwezig in het moment. Laat uw kop niet zot maken door de verwachtingen van anderen, je moet op niemand indruk maken. Uiteindelijk is niemand almachtig of perfect wanneer het om seks gaat, het belangrijkste is om samen van het moment te  genieten.

VICE: Vergeef me als mijn vraag dom klinkt, maar ik heb nog nooit een anale douche gedaan... Waarom is dit slecht advies?
Gregory: Omdat je dikke darm erg gevoelig is. Als het water te warm is, kan dat een enorm pijnlijke en potentieel gevaarlijke ervaring zijn. Ik heb mezelf volledig verbrand de eerste keer dat ik het probeerde met warm water.

Ai.
Ja, dat was behoorlijk traumatisch. Het is een vaak voorkomend probleem bij veel homo’s . We krijgen niet dezelfde seksuele voorlichting als de rest: als queer persoon moet je heel vaak op je eentje antwoorden zoeken.

Denk je dat het nu beter is?
Ja en nee. Er is duidelijk veel informatie beschikbaar en we hebben  meer toegang  via sociale media, series... Maar in de "officiële" seksuele voorlichting, die bijvoorbeeld op scholen wordt gegeven, ligt het accent nog steeds op het biologische aspect van seks, de risico's en preventie. We spreken niet over plezier, en dat houdt het mysterie en taboe rond praktische vragen zoals degene die ik destijds had, of bijvoorbeeld het plezier van vrouwen in stand.

VICE: Oké, geef me de context.
Charlotte: Op mijn 18e zette mijn moeder een doosje pillen op mijn bureau, zonder boodschap of zo. Ik denk dat dat haar manier was om me te waarschuwen, zo van “niet zwanger worden”.

Ik concludeer dat er in je familie niet echt over seks werd gesproken.
Helemaal niet, inderdaad. Toen ik op dat moment mijn “cadeau” vond, voelde ik me enorm beschaamd, maar ook erg verrast. Thuis spraken we nooit over seks, intimiteit, relaties of liefde. Ik heb mijn ouders zelfs nog nooit naakt gezien. En daar legde mijn moeder plotseling, zonder enige discussie, het onderwerp op tafel, maar eerder vanwege de risico’s. Alle verantwoordelijkheden kwamen nog steeds bij mij te liggen, als jonge vrouw. Ik had het gevoel dat ik op heterdaad betrapt was, vooral omdat ik al seks had gehad.

Heeft dit gebrek aan seksuele voorlichting achteraf voor problemen gezorgd in je seksleven?
Ik denk dat het vooral lang heeft geduurd om intimiteit in evenwicht te brengen met seks. Seks was voor mij vooral een manier om indruk te maken, en aangezien niemand me had geleerd de tijd te nemen en te praten over wat ik leuk vond zodat we elkaar samen konden ontdekken, kopieerde ik gewoon wat ik zag, wat ik dacht te weten. Ik heb dan ook lang gedacht dat seks betekende “gewild worden” en “mooi zijn”; ik stelde mezelf nooit de vraag of ik tevreden was en of ik een echte band met iemand had. Pas later, toen ik besloot vrijgezel te zijn en mijn eigen leven centraal te zetten, vond ik het vertrouwen om tegen iedereen “nee” te zeggen, totdat ik luid en duidelijk “ja” kon zeggen tegen de man van mijn leven. Met hem heb ik een stiefdochter, die nu volwassen is, en een zoon van bijna 8 jaar oud grootgebracht.

Hoe is het om aan de andere kant van dat gesprek te staan? Praat je over seks met je kinderen?
Bij mijn stiefdochter heb ik altijd op één ding aangedrongen: labels zitten in je hoofd. Meisjes, jongens, allebei, geen van beide. Een, twee of drie tegelijk, of de een na de ander, relatie of niet, seks of niet, alles is mogelijk, zolang alle betrokkenen het er maar over eens zijn. Mijn 8-jarige zoon begint zich bewust te worden van het woord “seks”: hij hoort het op school. Met hem probeer ik te hameren op het feit dat noties zoals gender, sociale constructies zijn en dat niet alles binair is. In feite is seksuele voorlichting voor mij een klein onderdeel van lichaamsopvoeding: puistjes, lichaamshaar, cellulitis, ik leg hem uit dat het normaal is, dat er niets is om te oordelen. Ik ben ook heel open over mijn menstruatie. En ik leer hem dat “stop” “stop” is, of het nu tijdens een spel is, geplaag of wat dan ook: ik denk dat het belangrijk is dat hij het concept van consent integreert als iets normaal.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.