WiWa en Pepijn zijn het volledig eens over de beste muziek van 2016

Als je langer dan tien jaar beste vrienden bent, directe collega's of een band met elkaar vormt, neem je vaak, zonder het door te hebben, elkaars stopwoordjes over, en lach je alsnog om de domme grappen waar je ooit een hekel aan had. In het geval van De Jeugd van Tegenwoordig delen Willie, Pepijn, Vjeze en Bas Bron na een decennium lang De Jeugd ook een haast identieke muzieksmaak. En als ze een mixtape, track of artiest vreselijk vinden, dan weten ze dat ook van elkaar. Laatst hing Willie met Rico en Sticks. Op een gegeven moment ging het over The Game en ontstaat er een situatie waarin Rico aan Sticks moet uitleggen dat hij niet down is met mister Big Dick. WiWa keek ze aan zo van: hoezo weten jullie niet van elkaar wat je van The Game vindt? Hij vertelt de anekdote om maar te illustreren dat De Jeugd alles van elkaar weet. Het kost Pepijn en Willie dan ook geen enkele moeite om samen tot een lijst van de beste releases uit 2016 te komen, wanneer daar naar wordt gevraagd. De volgorde doet er overigens niet toe.

Frank Ocean – Blond

Pepijn: Ik heb het album echt helemaal doodgeluisterd. Dit is nu toch wel mijn lievelings. Al zit ik nu ook zwaar in Yung Lean, maar dat komt misschien omdat ik eergisteren medicijnen heb geslikt terwijl ik niet ziek was. Het was een medicijn voor mensen die vrees en angsten hebben. Maar goed, zijn we in feite niet allemaal angstig?
WiWa: Het vorige album was nog best poppy, en er zat ook wel soul en gospel in. Je kan niet weer met dezelfde nummers komen, dus dit is een goeie opvolger. Er zit evolutie in, en hij is ook iets moeilijker, maar net niet te moeilijk. Het was precies goed zo.
Pepijn: Ik heb een hekel aan de stem van Frank Ocean, en toch vind ik het album heel tof. Dan krijg je van mij wel een extra pluim erbij. Ook heb ik geen idee waar de meeste nummers over gaan en toch voel ik ze.
WiWa: Wat maakt het nou toch uit waar het over gaat joh.

Bokoesam – Een beetje voor jezelf

WiWa: Wat zo tof is aan hem, is dat hij altijd met iets anders komt, maar het blijft toch Bokoesam.  
Pepijn: Ook al vind ik misschien zijn tracks niet allemaal even tof, ze klinken sowieso alsof hij het gewoon heel erg naar zijn zin heeft.
WiWa: Dat is echt master.

2 Chainz – Hibachi For Lunch

WiWa: Echt heel hard.
Pepijn: Heel hard.

Travis Scott – Birds in the Trap Sing McKnight  

Pepijn: Dit album is echt dope.
WiWa: Ik was heel laat met Travis Scott. Iedereen zei dat ik naar hem moest luisteren, maar ik dacht altijd van: wie is dat dan? Ik herken hem niet eens op zijn eigen nummers. 
Pepijn: Precies!
WiWa:  Maar nu zie ik hem als de vader van al die andere niggas. Hij maakt wat iedereen wil maken. Hij doet wat Kanye eigenlijk gewoon wil maken. 
Pepijn: Ja precies. Ik dacht altijd dat zijn vorige plaat een soort Kanye-kopie was, maar toen hoorde ik dat hij gewoon de hele plaat van Kanye heeft gemaakt.

Cho – Knock Knock 3

Pepijn: Van deze werd ik echt emotioneel.
WiWa: Zo hard.

Ty Dolla Sign - Campaign

Pepijn: En dan gaat het eigenlijk vooral om de verse van Quavo op het nummer dat 'vraagteken vraagteken vraagteken' heet.
WiWa: Pffff… ja man. En Ty is gewoon tof omdat hij het altijd over deez ho's heeft.

Idaly – Eindelijk
WiWa: Ja man, deze man. Zeker.

Alles van Migos

WiWa: Ik zit de laatste tijd zo diep in de Migos. Wow, echt. Jij ook toch?
Pepijn: Zo, en het beste van ze dit jaar is niet eens een album of een mixtape maar die freestyle die ze deden bij Tim Westwood. Die is mindblowing, echt niet normaal. Het gaat ook maar door. Hij duurt iets van twintig minuten, echt fucking crazy.
WiWa: Die ken ik niet, ik ga hem checken.
Pepijn: Ik hou trouwens een playlist bij op Spotify met liedjes die ik leuk vind, misschien is het wel leuk om die erbij te plaatsen.

beeld @ Raymond van Mil