FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Kevin is de volgende artiest van Rotterdam Airlines die gaat doorbreken

En hij geeft geen fuck om wat je van z’n kapsel vindt.
Wouter van Dijk
Amsterdam, NL

​Beeld door Rebecca Camphens​

Sinds het enorme succes van Sevn Alias staat Rotterdam Airlines in de schijnwerpers. Bijna alles wat ze uitbrengen slaat aan, en het lijkt erop dat Kevin de volgende artiest is die naar voren wordt geschoven. Door insiders wordt hij al een tijdje genoemd als grote belofte, en op de mixtape Gate 16 liet hij horen dat hij met zijn kenmerkende trage flow en bijbehorende ah-ah-ah-ai adlibs een nieuwe sound brengt in Nederland. Als hij begint aan een zin, is het door zijn opmerkelijke woordkeuzes moeilijk om te voorspellen hoe die gaat eindigen, en dat is redelijk uniek.

Advertentie

De video voor Wazig, die vorige week uitkwam, lijkt een startschot voor Kevin om te laten zien wat hij kan. Ik pakte de trein naar Rotterdam om met hem te praten over zijn aankomende EP, het begin van zijn carrière en zijn stad.

Hey Kevin. Je EP komt bijna uit, hebben jullie al een datum geprikt?
Kevin: Een datum durf ik eigenlijk nog niet te noemen, maar ik streef naar 18 november. Ik hoop dat het gaat lukken. Er staan waarschijnlijk acht nummers op, maar er vallen steeds nummers af en er komen steeds nummers bij. Ik denk wel dat het iets wordt wat mensen niet gaan verwachten. Lieve liedjes, een clubtune, maar ook gewoon Kevin zoals je me kent. Tot nu toe staat Lijpe en Sevn er in elk geval op. Voor de rest is het vooral veel werk van mij alleen.

Naast veel featurings kwam er nog weinig van jou naar buiten. Maar vorige week was daar opeens de video voor Wazig. Was dat het startschot voor jou?
Ik denk het wel. Zo'n clip duurt dertien uur om te schieten, dan merk je dat je wel echt met iets groots bezig bent. De reacties zijn ook goed, ik word veel gebeld, een bevestiging dat mensen ook benieuwd zijn naar mij en mijn EP.

Hoe lang loop je nu al rond bij Rotterdam Airlines?
Echt vanaf het begin. Ik denk dat ik ongeveer zestien was. Ik kende Jairzinho al, en hij had toen net een hitje gescoord in de buurt met twee ton views. Dat was voor die tijd echt veel. Het maakte hem gelijk een superster in de buurt. Toen zei ik een keer tegen hem dat ik ook rapte. Uiteindelijk gingen we de studio in en kwam Pilots als eerste clippie. Het blies niet echt op, iets van 50.000 views, maar ik werd al wel herkend op school. Dat was wel het moment dat ik dacht dat het wat kon worden.

Advertentie

En toen werd het stil.
Ik heb even twee of drie jaar niks gedaan. Dat had ik nodig denk ik, je moet toch dingen meemaken om over te kunnen rappen.Het was niet bewust, ik heb niet gezegd: ik ga stoppen met rappen om andere dingen te doen en te leren. Het liep gewoon zo. Dingen gebeuren om je heen, je verliest vrienden of ze komen vast te zitten. En dat kan ik nu meenemen. Niet per se dat ik het daar over heb, maar het geeft me wel inspiratie. En het heeft me geleerd om alles om me heen op te nemen, kleine dingen kunnen al dope zijn. Zelfs als we een hele dag zitten te roken op het pleintje gebeuren er dingen waar ik over kan rappen. Bovendien hoor ik daar natuurlijk ook weer verhalen.

Hoe is het voor jou om de groei van Rotterdam Airlines te zien?
Heel goed, natuurlijk. Ik wil niet zeggen dat iedereen zomaar wat deed in het begin, maar eigenlijk wist niemand precies wat-ie deed. Ongeveer twee jaar geleden kreeg ik echt het gevoel dat dit wat werd. We kregen een pand, dat brengt je ook in een soort versnelling. En ja, dan gaat Sevn opeens heel hard.

Maakt het enorme succes van Sevn je ongeduldig? 
Nee, helemaal niet. Het is voor mij niets meer dan een seintje dat het kan allemaal. Het is mogelijk, en er is niet veel nodig om veel te bereiken. Het motiveert en het maakt duidelijk dat er helemaal geen tijd is om te slapen. Dat is wel belangrijk voor mij, ik was altijd een beetje een luie jongen, dat zag je overal terug. Op school, maar vooral ook met voetbal.

Advertentie

Je zat in de jeugdopleiding van Excelsior.
Ik heb daar echt heel lang gevoetbald, en natuurlijk is die droom van profvoetbal altijd in je hoofd. Je denkt: ik word voetballer, klaar. En op het moment dat het besef komt dat het misschien niet gaat lukken, gooide ik al snel met de pet ernaar.

Je dacht niet: oké, ik moet beter mijn best doen?
Nee. Dat is die puberteit denk ik. Het is zo belangrijk dat je mentaal erbij blijft, dat heb ik wel geleerd. Op een gegeven moment begin je sigaretjes te roken, en opeens ben je bankzitter. Dan begin je uit te gaan, meisjes komen. En mensen blijven op je inpraten en zeggen dat je alles op alles moet zetten omdat profvoetbal het mooiste is wat er is. Maar dat wil je niet horen, ook niet als ze zeggen dat je er spijt van gaat krijgen. Heb je spijt?
Nee. Niet iedereen kan prof worden.

Maar had je het graag gewild?
Natuurlijk.

Dus als je kon kiezen…
Was ik liever voetballer dan rapper. Sowieso. Het blijft het mooiste wat er is.

Waarom?
Ik hou echt veel van het spelletje, maar het is vooral het geld. Sommige rappers gaan echt lekker qua verdiensten, maar die twee werelden zijn niet te vergelijken.

Krijg je een steek in je maag als je die jongens ziet voetballen?
Nee, absoluut niet. Ik gun het al die jongens, ik ben cool met ze. Memphis was in de jeugd bijvoorbeeld altijd mijn directe tegenstander, en ik vind het alleen maar mooi om te zien dat hij zo ver is gekomen.

Advertentie

Je komt in je verses over als iemand die serieus voor muziek heeft gekozen.
Is ook zo, ik ben serieus nu. Ik sta op, ontbijt wat en ga eigenlijk gelijk naar de zaak hier om te werken aan m'n tape. Ik wil ook serieuze muziek maken. Die instelling is gekomen na Gate 16, toen ik zag hoe hard die nummers gingen. Stond ik opeens met Sevn op het podium van Lowlands. Dan merk je wel dat er geen tijd meer is voor bullshit. Dat is misschien ook dat Rotterdamse in me.

Je uiterlijk lokt altijd veel reacties uit. Er is bijvoorbeeld altijd gezeik over je haar. Vind je dat kut?
Haha, nee helemaal niet. Ik vind het juist wel leuk. Kijk, elke reactie is er eentje, ook als ze negatief zijn. Ik ben nu zelfs op het punt dat ik het expres niet laat knippen.

Je hebt wel het gevoel dat je serieus wordt genomen, ook als je het hebt over het straatleven?
Er wordt wel veel gepraat. We hebben bijvoorbeeld een clip opgenomen bij een groot landhuis, en dan is het door m'n kapsel makkelijk om te denken dat ik een of ander rijkeluiszoontje ben, terwijl ik m'n hele leven al op vier hoog woon. Maar goed, dat verandert ook wel als mensen meer van m'n muziek horen. Op een gegeven moment leren ze me wel kennen. De jongens in de buurt weten in elk geval wat echt is.

Rotterdam komt veel terug in je muziek. Wat betekent die stad voor je?
Alles. Als ik een weekje weg ben heb ik al snel het gevoel dat ik naar huis wil. Dat zit in de kleine dingetjes. Als ik wakker word en uit m'n raam kijk voel ik me gewoon thuis. Maar ook de muziek, ik keek altijd tegen de rappers hier op. In de eerste klas luisterde ik Pomp Die Shit van Winne. Nu nog steeds. Die Bijlmershit is hard, zeker, maar het is anders. Meer die brag and boast dingen, terwijl het hier meer draait om bars en flow. Dat gaat zeker zo blijven.

Wil je niet wachten op de EP en Kevin alvast live aan het werk zien? Dat kan! Samen met een waslijst vol artiesten geeft hij tijdens ADE een korte showcase in ons kantoor. Kijk hier voor meer informatie.