Na jarenlang zoeken heeft Josbros zichzelf gevonden

Vier jaar na zijn harde debuutalbum André Kuipers MP is Josbros terug met nieuwe muziek. Voor Niet Meer The Same werkte de 24-jarige rapper uit Utrecht samen met Yung Felix en zijn goede vriend Jereezy, maar Joris heeft zelf de volledige regie genomen. Wanneer ik een voorzichtige vergelijking maak met Dr. Dre’s werkwijze gaan zijn handen in de lucht: "Heb je de serie The Defiant Ones gekeken? Die shit heeft me zo geïnspireerd, mattie. Ik ben geen beatmaker. Ik ben een producer en ik kan best een teringlijer zijn, maar het moet klinken zoals ik het wil. Als het mij niet bevalt moet je gewoon met wat beters komen.”

Ik ben in zijn studio in Utrecht, en al na de vierde track die Joris en zijn maat Sinniwavi laten horen ben ik licht in m’n hoofd van de wietdampen. Er wordt gedanst, gespeeld op de piano van Joris’ oma en gegamed. Na een half uur nieuwe nummers luisteren zijn de jongens uitgestoomd en is het tijd voor een kop thee met suiker.

Noisey: Waarom heeft het vier jaar geduurd voordat Niet Meer The Same uitkwam?
Josbros: Ik heb na mijn vorige plaat best even moeten zoeken waar ik heen wilde met mijn muziek. Ik was twintig jaar, afgestudeerd aan de Herman Brood Academie (HBA), ik had nog niet zoveel geld verdiend en ik moest nog afkicken van de high en de tour van André Kuipers MP. Ik was echt zoekende als persoon en als muzikant.

Waar liep je vast?
Er zat een lange tijd best veel woede in me. Ik was opvliegerig, jong en wild. Op de HBA heb ik Winne, Jiggy en Sticks echt gek gemaakt. Nu ben ik veel kalmer. Waarschijnlijk deed ik zo omdat ik veel dingen van vroeger nog een plek moest geven. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik jong was en ik heb een lange tijd best een moeilijke band met ze gehad. Mijn moeder haatte het dat ik altijd blowde op de hoek van de straat. Ik ben vaak opgepakt voor allerlei bullshit. Ik was bezig met inbreken en dingen stelen. Dat soort onzin. Mijn pa heeft ook een hele zware tijd achter de rug. Ik woon sinds mijn zestiende bij hem, maar thuis was het dus lang niet altijd leuk. Gelukkig is nu alles cool tussen ons allemaal. Shout out naar m’n moeder en m’n broer. We zijn nu een hechte eenheid geworden.

En je kon je innerlijke problemen toen nog niet kwijt in de muziek?
Ik voelde druk en was bezig met de verwachtingen van mensen. Na André Kuipers MP wilde ik weer met iets origineels te komen. Dat bedoel ik niet arrogant, maar het is gewoon een heel tof conceptalbum en het was een succes. Zoiets wilde ik weer doen, maar dan nog beter. Dus ik ging geforceerd shit maken met veel geschreeuw. In de tijd van de HBA had ik mensen om me heen die me scherp hielden en motiveerden om nog harder te komen. Ik werkte vroeger ook met Project Money. Wanneer zij met Ronnie Flex en Frenna werken en gouden platen kunnen maken, wie de fuck ben ik dan om hun tijd in beslag te nemen? Dat heeft er voor gezorgd dat ik zelf meer ben gaan produceren. Ik zat best wel in een dal na de HBA. Maar soms moet je alle verwachtingen laten gaan en gewoon je ding doen.

Je zit sinds ik hier ben constant op die piano te spelen. Dat produceren gaat dus wel goed?
Ja, man. Van het geld van André Kuipers MP heb ik een thuisstudio gekocht waardoor ik elke dag bezig kon zijn met muziek. Het eerste jaar na de HBA heb ik alleen maar bij m’n pa gezeten en mezelf leren pianospelen door op YouTube video’s te kijken, verder doe ik alles op gehoor. Ik kom uit een muzikale familie. M’n pa zat in een punkband, hij heeft vroeger de Tivoli Oudegracht gekraakt nog voordat het een poppodium was. Ze gaven daar sicke punkrockfeestjes. M’n broer is dj en mijn oma maakte allerlei liedjes op de piano die ik hier in de studio heb staat. Ik wil nog nummers van haar samplen in de toekomst. Ik heb deze piano geërfd van oma toen ze anderhalf jaar geleden overleed, ik speel er sindsdien constant op. Zelfs mijn opa speelde jazz, ze hebben me één voor één geïnspireerd.

En nu heb je zes van de negen beats op je nieuwe EP geproduceerd.
Ja, ik heb even de tijd genomen om alles precies te kunnen maken zoals ik het wil. Sommige nummers heb ik wel vier keer opnieuw geproduceerd en herschreven. De eerste versie van Niet Meer The Same heb ik geschreven toen ik bij de fucking Makro werkte drie jaar geleden. Na een jaar kloten bij m’n pa moest er natuurlijk geld verdiend worden, want ik kreeg geen studiefinanciering meer. M’n pa zei op een bepaald moment: “Je zit hier maar te kutten met je muziek en je brengt niks uit, ga werk zoeken.” Ik heb allerlei klotebaantjes gehad, man. Daar zeiden collega’s en klanten: “Hé Josbros, wat doe jij nou hier?” Ik moest mijn trots echt opzij zetten om die jaren door te komen. Maar ik ben nu echt volwassen en completer geworden als artiest. Ik kon in alle rust zonder bemoeienis van anderen mijn eigen creativiteit ontwikkelen.

In welk opzicht ben je niet meer hetzelfde als je kijkt naar vier jaar geleden?
Het heeft allemaal zo lang geduurd omdat ik alle emoties van de afgelopen jaren in deze nieuwe muziek wilde verwerken. Er staan geen features op de plaat omdat ik mijn verhaal wilde vertellen, zodat mensen mij anders leren kennen. Ik ben niet meer the same: ik heb mezelf gevonden, ik ben comfortabel met wie ik ben, wat ik doe, wat ik ga doen en wat ik heb gedaan. Er is weinig meer om boos over te zijn. Ik ben niet meer wie ik was op de André Kuipers MP, ik rap niet alleen maar over jonko.

Heb je internationale ambities nu je produceert als Jos Blaze?
Ja, maar dan wordt mijn naam Blazehoven. Jos kunnen ze niet zeggen in het buitenland. Ik heb wel honderd beats waarvan ik denk: als Gucci Mane of Travis Scott hier zouden zijn, dan hadden we nu gruwelijke tracks kunnen maken. En ik draai dikke toeters, dus ze willen sowieso met mij de studio in. Vroeger was ik als producer een soort combinatie van Kanye West en Timbaland. Nu ben ik een soort Kabuto Ninja van Naruto, ken je hem? Hij steelt van iedereen wat en gebruikt het vervolgens op zijn eigen manier. Van Gucci Mane pak ik wat, van 2Chainz neem ik die domme shit en zijn enge timing. Ik word door iedereen geïnspireerd die goeie shit maakt. Mijn vrienden Jereezy, Carlos en David hebben me heel erg geïnspireerd en alle saus gegeven die ik nu heb. Uit Amerika zijn TM88, 808 Mafia, Metro Boomin en Honorable C.N.O.T.E inspiratiebronnen voor me.

Vergeet niet met Nederlandse artiesten te werken als het zo ver is, hè?
Voor de goede prijs: let’s get it! Ik stuur mensen wel echt aan in de studio en ik geef ze continu advies over hoe ze beter kunnen klinken. Ik weet precies hoe ik alles wil opnemen en hoe ik wil dat het klinkt. Mensen vragen me nu hoe ik bepaalde effectjes over stemmen gooi en hoe ik mijn beats zo maak. Wat wel grappig is: ik luister zelf eigenlijk nooit Nederlandstalige muziek. Zo voorkom ik dat je de hele tijd mijn muziek gaat vergelijken met de muziek van andere artiesten. Iedereen is hier veel te erg met elkaar bezig. Dat is denk ik ook de reden dat mijn shit onderscheidend klinkt en dat mensen me nog niet vergeten zijn. Luister hieronder naar 'Niet Meer The Same'.