Rotjoch zal altijd blijven wrikken waar dat nodig is

FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Rotjoch zal altijd blijven wrikken waar dat nodig is

“Ik zie de game als een berg puzzelstukken, en met een puzzel begin je altijd met de hoekjes en de zijkanten. Dat is nu klaar, maar ik wil ook de stukken in het midden leggen.”
Wouter van Dijk
Amsterdam, NL

Drie van de pilaren waar Nederlandse hiphop op leunt, 101Barz, Puna en Noah's Ark, vierden in 2016 hun tiende verjaardag. Om dit feestelijke jaar vrolijk af te sluiten gingen we bij ze langs om te praten over wat de afgelopen jaren ze bracht, en wat de komende jaren gaat brengen. Hier het verhaal van Angelo Diop, beter bekend als Rotjoch op je fucking beeldscherm.  

Al tien jaar is Angelo Diop het gezicht van 101Barz. Hij ontwikkelde zelf het concept en bouwde het in de afgelopen tien jaar uit tot wat het nu is: het platform waar rappers uit Nederland in de meest pure vorm laten zien wat ze kunnen. Toch was het niet altijd makkelijk voor Diop, en in 2014 leek het erop alsof de publieke omroep de stekker uit 101Barz ging trekken. Nu, twee jaar later, is Rotjoch een serieuze kanshebber op de Pop Media Prijs en worden de studiosessies meer bekeken dan ooit.

Advertentie

Hoewel het lijkt alsof 101Barz nu eindelijk de waardering lijkt te krijgen die het verdient kijkt Diop altijd verder, en zijn er altijd dingen te verbeteren.

Noisey: Hoi Angelo. Je zei laatst in een interview dat je 2006 zag als tweeduizendstress. Is het nu tweeduizendstresstien?
Angelo Diop: Nee man. Nu is het tweeduizendstackstien. De grotere artiesten zetten tonnen om, in 2006 mochten ze blij zijn als ze kleding konden kopen en één keer per jaar op vakantie konden. Wat ik verdiende met 101Barz toen we begonnen is peanuts vergeleken met nu. Ik verdiende 1500 bruto… maar ik reed wel in een splinternieuwe BMW.

Hoe dan?
Magic. Maar wat ik wil zeggen, is dat alles nu veel professioneler is geworden. Er was niets in 2006, en de drang om 'iets' op te zetten was enorm. Ik deed geen moer in m'n leven, ik blowde veel en werkte eigenlijk steeds twee weken ergens, maar stopte zodat ik m'n uitkering zou behouden. Op een gegeven moment heb ik gereageerd op een vacature hier om te leren om televisiemaker te worden, dat heet nu BNN-VARA Academy, en uit 800 mensen werd ik gekozen.

Ik ben hier niet eens aangenomen om 101Barz op te zetten, maar ik wilde wel iets doen om m'n contract te behouden. Toen ben ik naar mezelf gaan kijken. Ik was ook artiest, produceerde veel voor THC, en ik miste een platform waar ik kon laten zien wat ik maakte.

Dus je miste iets als mediamaker, maar ook als artiest?
Precies. Een plek waar mensen zich kleden zoals ik me kleed, praten zoals ik praat. Niet die gelikte troep met namaakmensen. Het was rauw. Toen ben ik met 101Barz begonnen, ik deed alles zelf. Bij BNN vonden ze het leuk, maar het paste niet in het originele plan. Ik mocht gebruik maken van de faciliteiten, maar moest alles in m'n eigen tijd doen, dus ik zat tussen de 70-80 uur per week op kantoor. Dat was de grote struggle. Naast dat ik geen moer verdiende.

Advertentie

Maar je had inmiddels wel het idee dat het echt succesvol kon worden?
Al best snel was er een sessie met Heinek'n, die 70.000 views haalde. Dat was toen enorm. veruit het best bekeken 101-item. Later die van Kempi en Klemma, Winne en Feis, en daarna alle wintersessies. Die groei was mijn grootste motivatie om door te gaan. Later kwam URBNN, echt een kutprogramma trouwens, maar ik mocht wel mijn eigen item, de clubtest, maken. Dat heeft me veel lol gebracht, maar opeens ook enorme bekendheid als Rotjoch. Ik was opeens de smaakpolitie van de nachtclubs. Kreeg ik op een gegeven moment aanbiedingen om voor tweeduizend euro een avond in een club te hangen.

En in 2009 won ik de Beeld en Geluid-award, dat hielp ook. Ik landde die middag op Schiphol, maar bij de douane werd ik in een cel gezet omdat ik me verzette toen ze in m'n bagage gingen graven. Ze zaten irritant te doen. Er waren drie donkere mannen op dat vliegtuig, en die werden er 'toevallig' uitgepikt. Uiteindelijk heeft iemand me daar opgehaald en naar Hilversum gebracht, ik kon me niet eens omkleden. Stond ik tussen Irene Moors en Carlo Boszhart, met m'n zweetoksels.

Ben je ooit bang geweest dat NPO de stekker uit 101Barz zou trekken?
Nee. Maar ik ben wel simpel: en als ze echt geen geld meer willen geven, ben ik gewoon weg. BNN heeft mij altijd gesteund, trouwens. Maar van bovenaf werd ons in 2011 verteld dat onze cijfers aan het dalen waren. Was helemaal niet zo, al onze video's werden geript en op YouTube gezet, waar ze wel miljoenen views haalden. Google kocht YouTube, en als je zocht op 101Barz kwam je op zo'n filmpje, en niet op onze site.

Advertentie

Toen heb ik zelf een nieuwe website laten bouwen, helemaal gebaseerd op YouTube, en daar kwamen onze sessies ook op. Terwijl dat tegen de beleidsregels is van de NPO, want met het geld en de mankracht die zij erin steken willen ze kunnen concurreren met YouTube. Dat is het probleem ook: mensen hier in het gebouw weten wel van 101Barz, maar ze kijken er niet naar. En daarom heeft weer twee jaar geduurd voordat ze doorhadden dat we het juist zo goed deden op YouTube.

Ik heb het gevoel dat 101Barz tien jaar bestaat ondanks, niet dankzij, de NPO.
Ja en nee. Waren er momenten dat ik het helemaal los wilde gaan doen? Tuurlijk. Vaak aan gedacht. Maar dan moest ik weer vanaf nul beginnen. En ik zit hier ook niet alleen voor mezelf, ik heb zeven man in dienst. Als ik zou breken met de NPO kan ik hen niet betalen. Omdat alles bij de publieke omroep deels wordt bepaald door de overheid duurt het standaard meer dan anderhalf jaar voordat plannen worden doorgevoerd. Hierdoor loop je altijd achter, en dat kan niet meer in een digitale wereld.

Is het niet gewoon een kwestie van tijd voordat ze het doorkrijgen?
Uiteindelijk wel. De mensen die het voor het zeggen hebben gaan namelijk ook een keer met pensioen, en daarna komt er een generatie die wel met hiphop is opgegroeid. Maar dat betekent niet dat we niet hoeven te strijden tegen beleidsplannen als we het er niet mee eens zijn. Want er is nog genoeg mis, en hiphopcultuur wordt nog steeds niet serieus genoeg genomen.

Neem een programma als Rappers In De Sneeuw, waar ze 'yo-yo-yo' voor de camera verwachten. Hiphop heeft niet meer één gezicht. Het zijn niet meer de wijde broeken. Young Thug draagt een fucking jurk. Het kan van alles zijn. En dat moet erkend worden. De hele fucking tv-wereld heeft nog steeds te maken met institutioneel discriminatie, zonder dat ze het zelf doorhebben. Het is nog steeds aapjes kijken, en dat moet veranderen. Ik heb vaker voor dichte deuren gestaan in m'n leven, vroeger gingen die letterlijk open met een koevoet, maar nu figuurlijk. We moeten blijven wrikken.

Je zit zelf ook al tien jaar op dezelfde plek, hoe zorg jij dat je scherp blijft?
Door me altijd te omringen met jonge mensen. Ik ben nu op een leeftijd dat ik mezelf echt moet trainen om dingen nog te kunnen begrijpen, want anders word je een zure motherfucker. Als ik een nieuwe artiest niet begrijp, ligt dat aan mij. Eerste keer dat ik Keizer in de studio had, begreep ik er niks van. Maar de jeugd vond het tof, wie ben ik dan? Zij hebben altijd gelijk.

Je hebt prijzen gewonnen, en 101Barz lijkt lekker te gaan. Wat zijn de volgende stappen voor jou?
Weet ik niet, man. Ik hoop in elk geval wel erbij te zijn om dingen over te nemen als de generatie oudere beleidsmakers waar ik het net over had met pensioen gaat, en misschien wil ik een programma te maken over hiphop dat wel serieus wordt genomen en een mooie plek krijgt op televisie. Iedereen probeert verder te kijken, maar de ontwikkeling is moeilijk te voorspellen. Ik zie de game als een berg puzzelstukken, en met een puzzel begin je altijd met de hoekjes en de zijkanten. Dat is nu klaar, maar ik wil ook de stukken in het midden gaan leggen om nog verder te groeien. En daar heb je nieuwe manieren van denken voor nodig.

Beeld door Kas van Vliet