De laatste uren van Lowlands hebben iets magisch. Als het laatste zure zweet van het plafond naar beneden druipt, als alle saaie mensen met serieuze banen al naar bed of naar huis zijn, als iedereen compleet op z'n tandvlees loopt, dan ontstaat er een energie die neigt naar perfectie. Je ziet de mens in z'n puurste vorm - vies en vrolijk, schreeuwend en brabbelend. Iemand in een bananenpak is al lang vergeten dat hij een bananenpak draagt, en ploetert bloedserieus door de biermodder, een ander staat in z'n eentje op een tafel te stampen als een weidevogeltje dat wormen boven de grond probeert te krijgen.
Advertentie
Het moment dat het écht allemaal geen donder meer uitmaakt, dat is het mooiste moment van het festival. Fotograaf Bibian Bingen legde precies deze magistrale uren vast in feestplaten die je hieronder kunt bekijken.
