Als je aan een bruisend homonachtleven denkt, dan kom je al snel uit bij plekken als Barcelona, Tel Aviv, Berlijn en Amsterdam. Niet geheel verrassend wonen ook buiten deze grote steden lhbtq'ers, dus ook in Limburg, Friesland en Drenthe. Helaas is daar vaak weinig te doen voor jongeren die niet heteroseksueel zijn.In Nederland wordt nog geregeld de suggestie gewekt dat alleen moslims en migranten de oorzaak zijn van homohaat en homofobie. Maar ook buiten de Randstad wordt homoseksualiteit nog lang niet geaccepteerd. Uit eigen ervaring weet ik dat het moeilijk is om in Venlo, waar ik opgroeide, openlijk gay te zijn. In mijn tijd daar ontbrak er een veilige plek waar lhbtq-jongeren zichzelf konden zijn. Naar de enige gaybar in Venlo durfde ik destijds niet. Ik was bang dat ik meteen bestempeld zou worden als 'die homo', omdat er een grote sociale controle heerste. De enige keer dat ik toch wel ben gegaan, kwam ik een bar vol oudere homomannen terecht en dat vond ik toen vrij intimiderend.
Advertentie
Een stad als Groningen is waarschijnlijk niet de eerste associatie die je hebt bij een vrij queer-nachtleven. Waarschijnlijk denk je eerder aan de corporale cultuur rondom studentenverenigingen, die moeilijk verenigbaar lijkt met de lhbtq-scene. Hoewel in Groningen sinds kort (zoals momenteel ook in Venlo) geen enkele gaybar meer te vinden is, zijn er nog tal van mensen die hun best doen om lhbtq'ers een veilige omgeving te bieden. Iemand die wat wil veranderen aan deze situatie is Fafi Abdel Nour (21), die al sinds zijn derde in Groningen woont. In samenwerking met de Groningse club OOST zet hij een nieuw initiatief op genaamd HOMOOST. Het doel hiervan is om de zichtbaarheid van de gemarginaliseerde lhbtq-gemeenschap te vergroten in het Groningse nachtleven. Daarbij wil hij zich met het evenement onderscheiden van andere queer-feesten door stereotypes en mainstream popmuziek te vermijden, en te focussen op house en techno. De eerste editie vindt aankomend weekend plaats.Ik sprak Fafi over het hoe het was om als lhbtq'er buiten de Randstad op te groeien, het Groningse queer-nachtleven en wat HOMOOST hoopt te gaan doen voor de stad.Noisey: Hoe ervaar jij het nachtleven als lhbtq'er in Groningen?
Fafi: De laatste homobar, De Kast, is recent gesloten. Vroeger had je hier meer bars en clubs waar je als lhbtq'er naartoe kon gaan, maar momenteel is alles dicht. In tegenstelling tot de Randstad – waar het barst van aanbod voor de lhbtq-scene – zijn hier nu geen plekken waar lhbtq'ers zichzelf kunnen zijn en waar seksuele expressie geen taboe is. Bovendien val je in een nuchtere stad als Groningen als minderheid al snel op.
Fafi: De laatste homobar, De Kast, is recent gesloten. Vroeger had je hier meer bars en clubs waar je als lhbtq'er naartoe kon gaan, maar momenteel is alles dicht. In tegenstelling tot de Randstad – waar het barst van aanbod voor de lhbtq-scene – zijn hier nu geen plekken waar lhbtq'ers zichzelf kunnen zijn en waar seksuele expressie geen taboe is. Bovendien val je in een nuchtere stad als Groningen als minderheid al snel op.
Advertentie
Hoezo?
Als je hier net een andere broek of een opvallend printje aan hebt, doe je al gek. Het is niet alsof je hier totaal niet jezelf kunt zijn, maar je moet wel binnen de perken blijven van wat normaal is. Het is hier geen Amsterdam waar iedereen uniek wil zijn. Ik hoor vaker van mensen die zich wat extravaganter kleden, dat ze het lastig vinden om in Groningen zichzelf te zijn.Wat is het verschil dan precies?
Er is hier een soort sociale controle. Iedereen kent elkaar, en dat is gezellig maar soms ook vervelend. Je krijgt hier namelijk al snel een label opgeplakt door anderen, waardoor je het gevoel hebt dat je 'die homo' bent. Door het feit dat je wordt bestempeld merk ik dat de drempel om een homobar in te lopen voor sommigen te hoog is. In Amsterdam voel ik me op een homofeestje daarentegen juist onderdeel van een grotere groep. Ik heb het idee dat je daar viert dat je gay bent, terwijl je in Groningen wordt bestempeld omdat je gay bent.Voel jij je gestigmatiseerd in Groningen?
Je bent hier dus als snel 'de homo', maar gek genoeg denken mensen hier niet vaak dat ik gay ben omdat ik een Midden-Oosterse achtergrond heb. Het lijkt alsof mijn etniciteit voor andere mensen niet samen kan gaan met het stereotype dat ze in gedachte hebben van wat een homo is. Ik kwam zelf op mijn zestiende uit de kast, en toen ik achttien was kwam ik via Paradigm met andere homo's in aanraking en ging ik regelmatig naar Amsterdam. Zelf zou ik eerlijk gezegd nooit in een Groningse kroeg met een jongen zoenen. Ik zou namelijk toch bang zijn voor reacties en daar heb ik geen zin in.Denk je dat andere lhbtq'ers zich ook inhouden op reguliere uitgaansplekken in Groningen?
Nou, je moet hier bijvoorbeeld niet op hakken gaan rondlopen. Er komen veel mensen uit de provincie Groningen naar de stad en ik merk dat die niet veel gewend zijn en soms vooroordelen kunnen hebben. Vorig jaar is een lesbisch koppel door een groepje dat uit een dorp in de buurt kwam in elkaar geslagen. Ook heb ik gezien dat een dragqueen voor vieze travestiet werd uitgescholden. Ik heb me altijd wel comfortabel gevoeld op plekken als Paradigm en OOST, maar niet in de dominante studentenverenigingcultuur of studentikoze kroegen, die hier vrij heteronormatief zijn. Het is dus jammer dat er op moment dus geen vaste plek is, maar gelukkig zijn er veel mensen die nog hun uiterste best doen om dit gat op te vullen.En dat doe jij dus ook met HOMOOST?
Ja, we willen een feest organiseren met een veilig klimaat voor lhbtq'ers in Groningen, waar ze zich geen zorgen moeten maken wanneer ze met iemand van hetzelfde geslacht staan te zoenen. Het belangrijkste is dat we zichtbaarheid creëren voor onze gemeenschap hier. HOMOOST heeft de nadruk op de lhbtq-scene, maar we willen niemand uitsluiten, dus iedereen is welkom, ook hetero's. Een ander belangrijk punt waarmee wij ons willen onderscheiden van andere queer-feesten is de muziek. Op de meeste queer-feestjes in Groningen werd namelijk ook altijd mainstream popmuziek gedraaid. Denk aan stereotype gayclassics van Lady Gaga of Madonna. Ik vind het vervelend als er van een bepaald stereotype wordt uitgegaan – niet elke lhbtq'er houdt van popmuziek.Waardoor komt dit denk je?
Bij Paradigm en Oost kwamen voorheen ook lhbtq'ers vanwege de vrije sfeer, maar de queer-scene is hier – in tegenstelling tot andere steden waar house en techno hand in hand gaan met de lhbtq-gemeenschap – niet echt verbonden met clubcultuur. Er zijn ook lhbtq'ers die niks hebben met die muziek en de vraag naar een gayminded feest zonder mainstream muziek groeit. Wij hopen aan die vraag te kunnen voldoen met een kwalitatieve line-up. Wij zijn er dan ook trots op dat Daniel Wang onze eerste editie op 27 oktober draait.
Als je hier net een andere broek of een opvallend printje aan hebt, doe je al gek. Het is niet alsof je hier totaal niet jezelf kunt zijn, maar je moet wel binnen de perken blijven van wat normaal is. Het is hier geen Amsterdam waar iedereen uniek wil zijn. Ik hoor vaker van mensen die zich wat extravaganter kleden, dat ze het lastig vinden om in Groningen zichzelf te zijn.Wat is het verschil dan precies?
Er is hier een soort sociale controle. Iedereen kent elkaar, en dat is gezellig maar soms ook vervelend. Je krijgt hier namelijk al snel een label opgeplakt door anderen, waardoor je het gevoel hebt dat je 'die homo' bent. Door het feit dat je wordt bestempeld merk ik dat de drempel om een homobar in te lopen voor sommigen te hoog is. In Amsterdam voel ik me op een homofeestje daarentegen juist onderdeel van een grotere groep. Ik heb het idee dat je daar viert dat je gay bent, terwijl je in Groningen wordt bestempeld omdat je gay bent.Voel jij je gestigmatiseerd in Groningen?
Je bent hier dus als snel 'de homo', maar gek genoeg denken mensen hier niet vaak dat ik gay ben omdat ik een Midden-Oosterse achtergrond heb. Het lijkt alsof mijn etniciteit voor andere mensen niet samen kan gaan met het stereotype dat ze in gedachte hebben van wat een homo is. Ik kwam zelf op mijn zestiende uit de kast, en toen ik achttien was kwam ik via Paradigm met andere homo's in aanraking en ging ik regelmatig naar Amsterdam. Zelf zou ik eerlijk gezegd nooit in een Groningse kroeg met een jongen zoenen. Ik zou namelijk toch bang zijn voor reacties en daar heb ik geen zin in.Denk je dat andere lhbtq'ers zich ook inhouden op reguliere uitgaansplekken in Groningen?
Nou, je moet hier bijvoorbeeld niet op hakken gaan rondlopen. Er komen veel mensen uit de provincie Groningen naar de stad en ik merk dat die niet veel gewend zijn en soms vooroordelen kunnen hebben. Vorig jaar is een lesbisch koppel door een groepje dat uit een dorp in de buurt kwam in elkaar geslagen. Ook heb ik gezien dat een dragqueen voor vieze travestiet werd uitgescholden. Ik heb me altijd wel comfortabel gevoeld op plekken als Paradigm en OOST, maar niet in de dominante studentenverenigingcultuur of studentikoze kroegen, die hier vrij heteronormatief zijn. Het is dus jammer dat er op moment dus geen vaste plek is, maar gelukkig zijn er veel mensen die nog hun uiterste best doen om dit gat op te vullen.En dat doe jij dus ook met HOMOOST?
Ja, we willen een feest organiseren met een veilig klimaat voor lhbtq'ers in Groningen, waar ze zich geen zorgen moeten maken wanneer ze met iemand van hetzelfde geslacht staan te zoenen. Het belangrijkste is dat we zichtbaarheid creëren voor onze gemeenschap hier. HOMOOST heeft de nadruk op de lhbtq-scene, maar we willen niemand uitsluiten, dus iedereen is welkom, ook hetero's. Een ander belangrijk punt waarmee wij ons willen onderscheiden van andere queer-feesten is de muziek. Op de meeste queer-feestjes in Groningen werd namelijk ook altijd mainstream popmuziek gedraaid. Denk aan stereotype gayclassics van Lady Gaga of Madonna. Ik vind het vervelend als er van een bepaald stereotype wordt uitgegaan – niet elke lhbtq'er houdt van popmuziek.Waardoor komt dit denk je?
Bij Paradigm en Oost kwamen voorheen ook lhbtq'ers vanwege de vrije sfeer, maar de queer-scene is hier – in tegenstelling tot andere steden waar house en techno hand in hand gaan met de lhbtq-gemeenschap – niet echt verbonden met clubcultuur. Er zijn ook lhbtq'ers die niks hebben met die muziek en de vraag naar een gayminded feest zonder mainstream muziek groeit. Wij hopen aan die vraag te kunnen voldoen met een kwalitatieve line-up. Wij zijn er dan ook trots op dat Daniel Wang onze eerste editie op 27 oktober draait.