FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Een korte geschiedenis van Nederlandse politici die zich aan hiphop wagen

We mogen blij zijn dat Rutte, Klaver of Wilders hun standpunt niet met raps verkondigen.

De komende weken gaan we Kiezen met VICE . Tot 15 maart zullen wij jouw bron van verlichting in de democratische duisternis zijn. Dat doen we met artikelen, maar ook met (video)interviews met de lijsttrekkers, waarin we jullie vragen aan hen voorlegden. Volg ons elke dag en mis niks.

Politici hebben altijd al moeite gehad met jongeren bereiken met hun campagnes. Dat werd de afgelopen verkiezingen duidelijker dan ooit: maar een derde van de jongvolwassenen bracht een stem uit. De lijsttrekkers staan dan ook vaak ver van de jonge kiezer af – niet alleen qua leeftijdsverschil maar ook als het om interesses gaat. Een enkeling zoals Emile Roemer wordt nog weleens gespot bij een heavy metal-concert, maar de meeste volksvertegenwoordigers zijn toch iets stijver.

Advertentie

Toch hebben een hoop politici in het verleden wel degelijk een poging gedaan om de adolescente stem te werven. Er werd gerapt, er werd gezongen, maar er werd vooral heel veel plaatsvervangende schaamte gecreëerd. Hieronder een korte geschiedenis van dit ongemak. Den Haag, let op: zo moet het dus in ieder geval niet.

De Heideroosjes ft Gerd Leers – Da's toch dope man!

In 2006 werkten de punkrockers van de Heideroosjes samen met de toenmalige burgemeester van Maastricht en maakten zo een liedje over de legalisering van wiet. Ook de ambtenaar spit een zestiental bars over het softdrugsbeleid van Den Haag. Gerd, dat je een dikke ketting en een hele squad aan wethouders hebt, maakt je niet meteen een rapper. Het hoogtepunt van de clip is dat de Heideroosjes op het einde door de politie van Maastricht worden opgepakt, terwijl ze net met diens hoogste baas een vuist balden tegen de gevestigde orde. Niet te vertrouwen, die politici.

Piet Hein 'De Don' Donner – Schuif Die Dope Maar Aan De Kant

Waar Gerd Leers nog een gevestigde naam gebruikte om zijn politieke idealen uit te dragen, doet 'minister van de Beat' Piet Hein Donner het gewoon zelf. Het resultaat is precies wat je verwacht wanneer je de minister van Justitie een rap laat schrijven. Als je de jeugd wil aanspreken moet je dat vooral niet doen door een van hun favoriete bezigheden te verbieden, namelijk blowen. Als je daarbovenop óók nog eens een shoutout naar de politie geeft, zullen er weinig jongens en meisjes overblijven die op je stemmen.

Advertentie

André Rouvoet ft Rivelino  - Stemrou

André Rouvoet zag ook winst in een hiphopnummer maken, maar pakte zelf de microfoon niet op. In plaats daarvan zette hij rapper Rivelino in om een track te maken voor de ChristenUnie. De muzikant is duidelijk overtuigd van de evangelie van zijn opdrachtgever, want zijn enthousiasme in de clip overschaduwt bijna het feit dat we hier Arie Boomsma met zijn wapperende haren de wind zien trotseren. Ondanks dit wapenfeit moet ik toch zeggen dat Rouvoet het zichzelf erg makkelijk heeft gemaakt. Als je écht een connectie met je publiek wil had je toch zelf een verse moeten droppen, André.

Deze battlerap tussen Friese politieke partijen

Niet alleen op nationaal niveau probeerden politici door middel van muziek jongeren te enthousiasmeren. Ook de regionale politiek zag hun kans schoon de jeugd te bereiken met hiphop. Het blijkt dat ze in Friesland naast fierljeppen ook weleens battlerappen om zieltjes te winnen. Het is voor alle niet-Friezen onmogelijk om te verstaan wat er hier precies wordt gezegd. Voor de mensen in de zaal waarschijnlijk ook niet, trouwens. Qua uitslag ben ik het wel met de jury eens: de twee heren die de Friese vlag rocken zien er nog best hard uit.

Hilbrand Nawijn – Hey, Jumpen

Ondanks dat dit niet per se met een campagne (of hiphop) te maken heeft, wilden we je dit stukje hoge cultuur niet onthouden. Hilbrand Nawijn van Lijst Pim Fortuyn en zijn anthem Hey, Jumpen vormen toch wel het dieptepunt van dit lijstje. Buiten dat er slim werd ingespeeld op de hardnekkige jump-rage, zie je hier een politicus die niet bang is. Niet bang om bepaalde zaken te benoemen, bijvoorbeeld dat hij je knuffelt en gaat tongen. Desondanks denk ik dat dit toch wel erg afschrikwekkend werkt voor de jonge kiezer. Nawijn heeft hierna dan ook geen landelijke politieke successen meer mogen genieten.