Gers Pardoel: “Je kan niet altijd nummer één zijn"

Alle foto's door Frederieke van der Molen

Het is vijf jaar geleden dat Gers Pardoel talloze records verbrak met zijn supersingle Ik Neem Je Mee. Sindsdien heeft hij niet stilgezeten: er volgden meer singles, sommige succesvol, sommige niet, en hij ging van Top Notch naar Sony. Onlangs begon hij met vloggen en dropte hij zijn nieuwe single Als jij langsloopt: een opmerkelijke samenwerking met Boef, en tevens zijn eerste release in eigen beheer. Voor ons een goede reden om hem weer eens op te zoeken – de laatste keer dat we hem spraken was twee jaar geleden, toen we hem vroegen naar zijn exquisiete muzieksmaak.

We spreken af in Crazy Kitchen, een café vlakbij de Ringweg in Amsterdam. Gers draagt een spijkerbroek, een trainingsjack en een heuptasje. Hij is niet alleen: naast hem zit zijn manager (en tevens vrouw en moeder van zijn kinderen) Selina. Tijdens het gesprek doet ze af en toe een duit in het zakje.

Noisey: Gers, hoe gaat het met je, waar werk je momenteel aan?
Gers: Ik ben veel beats aan het maken. En ik werk aan een nieuw album, want ik heb beloofd dat ik dat dit jaar ging droppen. Ook ben ik druk met nieuwe talenten tekenen. We hebben een publishingbedrijf en een label opgestart. Wij [hij wijst naar Selina] kennen elkaar al een jaar of tien en…
Selina: We hadden zoiets van: we doen het gewoon zelf. Want ik kwam erachter dat ik dat gewoon kon. We hebben een studio gebouwd, bij Gers thuis in Tilburg. We doen nu de dingen die we zelf willen, op onze manier.

Waarom ben je een jaar geleden weggegaan bij Top Notch?
Gers: Ik wil zelf kunnen bepalen wanneer ik iets uitbreng. Ik ben muziek gaan maken om vrij te leven, ik had niet het gevoel dat ik helemaal vrij leefde. Ik wil bouwen aan een eigen legacy.

En dat is lastig wanneer je bij een label zit?
Gers: Ik wilde vrijheid, ik wilde zelf de regie in handen hebben. Het label [Top Notch] heeft me zeker geholpen, en ik ben daar ook dankbaar voor. Maar die mensen daar begrijpen wel dat ik zelf ben doorgegaan. Waarschijnlijk. Ik wilde vrijheid. It's all good.

Toch ging je van Top Notch eerst naar Sony, een ander groot label. Waarom?
Gers: Ik heb daar het afgelopen jaar twee singles uitgebracht. Nu hebben we een eerste single helemaal zelf gedaan, in eigen beheer. Dat gaat goed. Ik heb nu al meer views en streams dan mijn vorige singles.

Waarom ben je ook bij Sony vertrokken?
Gers: Ik heb niet het idee dat ik daar weg ben, zo zie ik het niet. Met Sony heb ik gewoon twee projecten gedaan, twee videoclips uitgebracht, maar nu doe ik het zelf. Ik ben heel veel tracks aan het maken, door die studio ben ik steeds bezig. Het duurde lang voordat-ie af was – zo'n studio wordt ineens duurder als je Gers Pardoel heet dan als je onbekend bent, iedereen wilde winst maken – maar nu is het gelukt. Als ik morgen iets wil uitbrengen, kan dat gewoon doen. Ik heb niets te maken met de planning van een ander. Dat was mijn grootste probleem bij labels: altijd maar dat plannen en wachten.

Terwijl een label je ook veel regelwerk kan ontnemen, zodat je je als artiest helemaal op je muziek kan richten.
Gers: Ik ben niet vies van werken, dus: let's go. Ik heb een team om me heen verzameld, we zijn met zijn allen heel hard bezig. We krijgen veel support.
Selina: De nieuwe single doet het nu al beter dan de laatste twee. Terwijl hij echt net uit is. We hebben veel geleerd de afgelopen jaren, dan hebben we die grote labels toch niet nodig?
Gers: Ik ben erbij om de mensen die vrij willen leven te steunen. Samenwerken vind ik goed, ook met labels. Maar iedereen moet eerlijk zijn en eerlijk worden beloond.

Heb je het idee dat je de afgelopen jaren niet eerlijk bent beloond?
Gers: Nou. Heb ik dat idee? Nee, ach, ik vind dat ik nu in een ander punt in mijn carrière sta, dus dat ik een ander deel hoor te krijgen. Dat is toch logisch? Ik maak een liedje als Gers, ik neem het op, ik schrijf het zelf, ik maak de beat, ik betaal de master. Dus dan moet alleen team Gers betaald worden.
Selina: De muziekindustrie is heel erg veranderd. Alles gaat tegenwoordig digitaal. Het businessmodel achter bijna alle labels is achterhaald. Je kan bijna alles zelf.
Gers: Top Notch heeft me geholpen, maar ja, je blijft niet je hele leven thuis wonen.

Iets anders: je bent sinds kort gaan vloggen.
Gers: Ja, dat leek me wel leuk. Ik had het gevoel dat mensen dachten dat ik niks meer uitvoerde. Er zijn mensen die het willen zien. Ik vind het zelf ook leuk om te zien.

Denk je ook: dit is een manier om jongeren te bereiken?
Gers: Ja, ook. [Hij draait zich opzij] Selina, kan je dit even filmen? Dat is leuk. Ik heb mijn volgers net verteld dat ik hiernaartoe ging.

Je hoort het woord vloggen en je pakt je camera.
Gers: Ja. Elke zondag eentje online, verder zijn er geen regels.

Op je nieuwe single werk je samen met Boef, een van de populairste rappers van dit moment, met een gigantische achterban. Speelt dat ook mee bij je verzoek aan hem om mee te doen op je track?
Gers: Ik had zoiets van: ik vind hem een toffe rapper, op internet is hij heel groot. Waarom zou je dan niet samenwerken? Ik vroeg hem, en we spraken af in de studio. Ik had het nummer al een tijdje af, er moest nog een verse bij, hij was down.

Dat klinkt niet als iets wat organisch tot stand kwam. Ik weet uit verhalen dat Boef muziek heel zakelijk benadert en geld vraagt voor gastverses. Hoe ging dat bij jullie?
Selina: Wij hebben niet voor de verse betaald.
Gers: Ik heb hem uitgelegd waar we mee bezig zijn en wat ik probeer op te bouwen. Hij was enthousiast en ging meteen rappen. Ik ga niemand betalen. Denk ik. Voor mezelf. In Nederland. Waarom zou ik iemand moeten betalen? Er zijn mensen die Boef wel betalen, maar ik vind dat je het tof moet vinden om samen te werken. Dit is Nederland, geen Amerika. Als ik een Amerikaan op een track wil, kan dat wel voor tienduizend euro.

Dat brengt me bij Scott Storch: je liet kortgeleden beelden zien waarop jullie samen in de studio zitten. Hoe zit dat?
Gers: We waren voor een televisieprogramma in Los Angeles. Hoe heet het ook alweer?
Selina: Songs of Life van Jeroen van Koningsbrugge.
Gers: En wanneer wordt het uitgezonden? Najaar? Hoe dan ook, Scott Storch was toen in L.A. Via zijn managers kwamen met hem in contact en van het een kwam het ander. Het was tof om met hem in de studio te zitten. We hebben vooral gechilld. Ik zeg maar zo: als je een date hebt met een chick, hoef je ook niet meteen in bed te belanden. Het is belangrijker dat je een goede basis legt.

Voel je weleens de druk dat je een nieuwe hit moet maken, een nieuwe Bagagedrager of een nieuwe Ik Neem Je Mee?
Gers: Nou ja, ik hoop natuurlijk altijd dat het een hit wordt als ik iets uitbreng. Maar je kan niet altijd pieken. Je kan niet altijd de nummer één zijn, zeker niet als je zulke grote hits hebt gehad als ik. Dat is voor een Nederlandse hiphopartiest niet te doen. Zo’n grote hit was nog niet eerder gebeurd en dat gaat ook niet gebeuren. Dus dat moet ik mezelf ook niet opleggen. Er zijn wel momenten dat ik zoiets had van: Gers, je moet weer een grote hit maken, maar dat heb ik van me afgeschud. Het gaat goed met Nederlandse hiphop, ik ben iets nieuws aan het bouwen. Ik sta nu op mezelf.