De kroonprins van D66 vindt Slipknot depressieve shit en Gordon een trailblazer

De komende weken gaan we Kiezen met VICE . Tot 15 maart zullen wij jouw bron van verlichting in de democratische duisternis zijn. Dat doen we met artikelen, maar ook met (video)interviews met de lijsttrekkers, waarin we jullie vragen aan hen voorlegden. Volg ons elke dag en mis niks.

Jan Paternotte is fractieleider van D66 in de hoofdstad, en loopt inmiddels al twaalf jaar rond op het Amsterdamse stadhuis. Hij is nu 32 jaar, dus laat dit goed tot je doordringen: inmiddels heeft hij een kwart van zijn leven in het vrij inspiratieloze gebouw aan het Waterlooplein gesleten. Als de verkiezingsuitslag voor D66 voordelig uitpakt, vertrekt Paternotte naar het statige Binnenhof. Hij is opgeroepen om in Den Haag te komen strijden. Met een plek op nummer 9 van de kieslijst lijkt een plek in de Tweede Kamer wel te gaan lukken. Tijd dus om deze jonge blom eens echt goed te leren kennen, want aan de hand van interviews met hem krijg je de indruk dat hij er meerdere krantenabonnementen op nahoudt, maar geen cent uitgeeft aan muziek. Eerder vroegen we VVD'er Klaas Dijkhoff naar zijn mening over Ismo en carnavalsmuziek. Met Jan Paternotte - ook wel de kroonprins van D66 genoemd - gaan we nog iets dieper en spreken we onder meer over de magie van het Cooldown Café.

Noisey: Politici als Piet Hein Donner en Gerd Leers probeerden in het verleden in hun campagne met een rap jongeren voor zich te winnen. Wat kunnen we van u verwachten?
Jan Paternotte: Het lied van Piet Hein Donner herinner ik me nog wel, vooral vanwege het enorm gênante karakter ervan. Hij was een man die zo saai overkwam, dat het bij hem wel grappig was. Toch vind ik dat je mensen dit niet moet aandoen wanneer je geen talent hebt. Mij wil je sowieso niet horen zingen. Ik heb een paar instrumenten geprobeerd. Mijn keyboard, met stickertjes op de toetsen, ligt nog ergens op de zolder van mijn vader. Ik speelde gitaar in een coverband, Duck Hunt, maar daar was ik al vrij snel weer uit. Niet alleen vanwege een gebrek aan tijd, maar ook talent.

Als ik lees over uw jeugd, dan lijkt het wel alsof u in uw jongere jaren alleen maar de krant las. Luisterde u eigenlijk wel naar muziek?
Ik had een vriendengroep die into metal en punk was. Ze luisterden naar Slipknot, Prodigy en dat soort heftige, depressieve shit. Op Lowlands ging ik dan wel mee, al luisterde ik liever naar Manu Chao of iets meer uptempo- of mellow muziek. Het moet niet te ingewikkeld zijn.

D66 pleit in zijn partijprogramma voor meer geld naar cultuur en ook muziek, omdat het zeker in je jonge jaren belangrijk is voor je ontwikkeling. Hoe heeft muziek u gevormd?
Muziek kan een passie losmaken wanneer je ontdekt dat je er talent voor hebt. Maar je kan ook gepassioneerd raken van muziek door ermee bezig te zijn, ervan te genieten. Voor mij heeft muziek toch vooral de functie dat het leuk en relaxt kan zijn. Minder educatief dus.
Die kracht die in muziek zit is uitzonderlijk, ieder kind zou daar mee in aanraking moeten kunnen komen. Kennismaking met muziek vind ik dus belangrijk, maar D66 legt het alleen niemand op. Het gaat om uitzoeken waar je passie ligt, het schiet niet op wanneer je verplicht jarenlang blokfluit moet spelen. En politiek gezien heeft muziek enorme waarde. Wat je nu bijvoorbeeld in Amerika ziet gebeuren is dat steeds meer artiesten zich daar uitspreken over de intolerantie van Trump. Sommigen veranderen zelfs in community leaders, zoals Beyoncé die de Women's March steunde, en Frank Ocean die biseksualiteit binnen de African-American gemeenschap op de kaart heeft gezet.

Daarover gesproken: Katy Perry heeft een nieuw liedje.

Ze is wel van ver gekomen, zeg. Van Last Friday Night, dat over drank en drugs gaat, naar dit lied waar ze iedereen bekritiseert dat ze alleen van hun vrijheid genieten en niet bewust zijn van de veranderingen. Als in Amerika genoeg jongeren waren gaan stemmen, was Trump nooit aan de macht gekomen. In Engeland precies hetzelfde: de meeste jongeren willen niet uit de Europese Unie, maar te weinig jongeren gingen stemmen. Ik denk dat Katy Perry in haar liedje daar ook wel aan appelleert; chained to the rhythm.

Hoe belangrijk is het volgens u dat muzikanten zich uitspreken?
Waanzinnig belangrijk. Ik ken weinig mensen die elke dag op Politiek 24 afstemmen, maar wel veel mensen die naar Beyoncé luisteren. Ik was een keer bij De Toppers en de manier waarop Gordon, en Gerard Joling ook natuurlijk, openlijk homoseksueel zijn en trots uitstralen, dat vond ik mooi om te zien. Onderschat dat niet. In veel landen reikt de tolerantie voor homoseksualiteit niet verder dan de grote steden. Gordons appeal is nationaal, en vooral ook groot in dorpen waar de kerk het belangrijkste symbool is. Ze zijn trailblazers die de weg banen voor veel andere mensen.

De overwinning van Trump heeft Nederland wakker geschud. Veel initiatieven richten zich op de jonge kiezers, en ook muzikanten verenigen zich en spreken zich uit. Van wie hoopt u dat ze hun mond opentrekken?
Van zij waarvan je het misschien niet zou verwachten, maar wel een grote groep mensen kunnen aanspreken. Anouk bijvoorbeeld, of Waylon, Nick & Simon. Ik noem toevallig alle juryleden van The Voice, besef ik me nu.

Met nog maar anderhalve week te gaan, denk ik niet dat zij er iets over gaan zeggen.
Ik vind ook niet dat je het van ze moet verlangen. Amerika is een ander geval en misschien dat dat het verschil wel verklaart. Die maatschappij is een tweeën geknipt. Neem Kendrick Lamar als voorbeeld, hij houdt zich fel bezig met politiegeweld tegen de zwarte gemeenschap. In Nederland is vrijheid voor iedereen behoorlijk vanzelfsprekend; je kunt naar een goede school, er is goede gezondheidszorg. Er is discriminatie, en daar moet een hoop aan gedaan worden, maar zo heftig als in de VS is het hier gelukkig niet.

In je studententijd ging je vaak naar Cooldown Café.
Ik vond het er relaxt, niet oubollig en ze draaiden de muziek die ik goed kende. Later op de avond ging ik ook wel dansen, als er genoeg was gedronken.

Yung Internet komt uit Amsterdam en hebben een liedje over Cooldown Café.****

Wat zegt-ie nou? 'Ik ben heet genaaid, Cooldown Cafe?' Ik zou dit niet heel snel opzetten, want het is wel heel mellow. Ik associeer deze sfeer ook niet zo snel met het café. Het is er altijd wel gezellig hoor, en naarmate de avond vordert ook wel gezelliger, maar dit komt me niet echt bekend voor. Het is ook niet de muziek die je er snel zal horen.

Jouw vriendengroep kwam er waarschijnlijk voor bier, Yung Internet legt zes donnies neer voor andere dingen.
Blijkbaar heb je er verschillende culturen rondlopen. Nou, mooi. Zes donnies neerleggen, zeggen ze? Voor wat dan? Het serieuze spul? MDMA?

Coke.
Oké, ik vind ze er helemaal niet uitzien als coke-gebruikers. Dit is een dure drug natuurlijk, en ook wel verslavend. Veel verslavender dan MDMA is. Ik heb zelf niet zoveel drugs gebruikt. Wel geëxperimenteerd, maar alles voor mijn achttiende. Dat heb je dan snel gedaan. Wat heb je geprobeerd?
Gelukkig zag ik er ouder uit dan mijn leeftijd en waren de regels minder streng dan nu, dus ik kon makkelijk een coffeeshop binnenlopen. Dan haalde ik voor mij en mijn vrienden. Verder niet echt iets dat ik me kan herinneren.

Als je ooit eens een xtc-pil hebt genomen, herinner je je dat vast nog wel.
Geen harddrugs, nee.

De gemeente Amsterdam heeft een onderzoek gepubliceerd naar het deurbeleid in het hoofdstedelijke uitgaansleven. Daaruit blijkt dat er wel degelijk wordt gediscrimineerd. Wat is daar aan te doen?
We moeten ervoor zorgen dat aangiftes tegen discriminatie meteen in behandeling worden genomen. Wanneer bepaalde clubs het excuus van de verkeerde schoenen blijven opvoeren, breng dan hun namen naar buiten. Naming and shaming. De ultieme consequentie is wat mij betreft dat een club zijn vergunning verliest.

Je noemde eerder al Gordon. Met L.A The Voices trad hij vier jaar geleden op bij de VVD-verkiezingsavond. Wat zijn jullie plannen mocht D66 de grootste partij worden?
Dan draaien we Justin Timberlake met Can't Stop The Feeling. Als je hebt gewonnen, wil je gewoon feestmuziek. Dit lied werkt wel. It does the trick. Een paar jaar geleden wonnen we met D66 in Amsterdam de verkiezingen, toen draaiden we The Black Eyed Peas met I Got A Feeling.

Gordons optreden destijds werd gefileerd door de pers. Wie zou je een optreden bij D66 toevertrouwen?
Politiek is nog te veel, helaas, een mannendingetje. Bij D66 zijn we er best trots op dat we veel vrouwen op de lijst hebben staan. Sterke, onafhankelijke vrouwen. Dan denk ik toch aan Anouk.

foto's door Fleur Groenen