Transformators Zonder Trauma's Hebben De Beste Orgasmes

Het is vrij normaal om tijdens je tienerjaren alle literaire klassiekers te lezen omdat je dan op zoek bent naar antwoorden op levensvragen en voer voor intellectuele rebellie. Eén van die klassiekers is zonder meer On The Road. Sommigen vinden het een scharnierpunt in de literatuur, anderen vinden het iets waar je anderhalve kilo papier-maché uit kan putten. Ik was geen fan van Kerouac waardoor ik dat boek links heb laten liggen. Laatst heb ik het dan toch maar gelezen, om dat gaatje in mijn cultuur dicht te plamuren.

Wat heeft dit met Orgon te maken en wat is in godsnaam Orgon? In het boek komen ze op een gegeven moment aan bij Bill Burroughs die een Orgon accumulator gebruikt. Op zo'n moment spring ik uit mijn zetel, en haal ik mijn laptop erbij. Neen, mijn laptop ligt altijd naast me te zoemen, natuurlijk. Dit is niet 2009. Wat blijkt: Orgon is een soort van universele en seksuele energie die door ons lichaam stroomt en ervoor zorgt dat we leven. De theorie is bedacht door Wilhelm Reich. Als je die energie verstoort, dan heb je het vlaggen. Hoe verstoor je die energie? Door psychische problemen vooral, zoals trauma's. Zij zorgen voor een obstructie in je Orgonstroom waardoor je lichaam slechter gaat functioneren. Je gaat vooral slechtere orgasmes krijgen, stelde Reich in zijn opus magnus The Function Of Orgasm. Omgekeerd kon hij zelfs aan de hand van een analyse van iemands orgasme zien welke psychische problemen de persoon had. Op latere leeftijd beweerde hij dat kanker ook een gevolg was van te weinig Orgon. Op dat moment besloot de FBI hem op te sluiten.

Reichs theorie ging over een onzichtbare energie die tot goede seks zou leiden. Liefde en vrede gingen volgens hem hand in hand met een goede Orgonspiegel in het lichaam. Niet onlogisch dus dat iedere kerel met lang haar en zwarte voeten zich hierdoor aangesproken voelde. Reich was dan ook een communist en pleitte voor seks en liefde voor iedereen. Iedereen verdient liefde, iedereen verdient een orgasme! Onrechtstreeks was zijn pleidooi  een vrijgeleide voor hippies om hun behaarde geslacht in iedere gewillige snede te beitelen.

Nu, dat zijn de jaren zeventig. Reich is ondertussen dood en hippiecommunes zijn na de schrijfsels van Houellebecq volledig afgeschreven. Ik vroeg me af wat er nog van die theorie overblijft. Mijn zoektocht leidde tot Joe Cillen, een ex-junkie uit Rotterdam die ooit zijn piemel in een inktpot stak. Hij is voor zover ik weet de enige die een Orgon accumulator heeft in de Benelux en daarom bracht ik hem een bezoekje. Zo'n accumulator is een houten kist ter grootte van een telefooncel waarin je kan zitten met de bedoeling dat je bestraald wordt met Orgon, in het geval dat je Orgonspiegel laag zou staan.

"Ik stak mijn lul in een pot inkt en op de speelplaats trok ik het velletje van mijn lul naar achter en riep ik: Flandria FC! Die droegen de kleuren rood en blauw. Het was een voetbalclub in Paal. Ze hebben dezelfde kleuren als Barcelona". Ontmoet Joe. Joe is kunstenaar en vroeger was hij een echte klootzak en een rebel. Wellicht heeft hij er niets tegen dat ik hem zo beschrijf want hij is ondertussen in het reine met zijn verleden en hij geeft zelf toe dat hij in zijn jonge jaren een etter was die op je smoel beukte van het moment je iets te lang naar hem keek. Hij had een alcoholprobleem op zijn twaalfde en belandde in de jeufgdinstelling van Mol. "Ik vond het allemaal zo achterlijk. Ik ben naar verschillende scholen geweest, zelfs naar het Sint- Lucas. Naar mijn mening waren het een bende sukkels die bloemetjes tekenden terwijl ik altijd zat met die eenvoudige vraag: het grote waarom. Als een leerkracht me geen goed antwoord kon geven, dan vond ik hem een sukkel. De klank van zijn stem was al genoeg. It's about the vibe, man. De frequentie. Daar gaat het over".

Vibes, frequentie, universele energie. Dat klinkt allemaal heel erg belegen en misschien is het dat ook. Maar als je in een tijd leefde waar de pastoor jankte over blote borsten in films, durf je als jongere vlug te geloven in frequenties en energievelden, toch? Voor Joe was zijn gedrag een vorm van verzet. Het krapuul uithangen uit verzet. Zuipen uit verzet. Uiteindelijk vroeg hij aan de jeugdrechter of hij matroos mocht worden en die jeugdrechter was er maar al te blij mee. Zet zo'n gozer op een boot.

Jack Kerouac heeft ook in de scheepvaart gewerkt en Joe geeft toe dat zo'n beroep iets typisch is voor een kerel zoals hem. Hij heeft in Marokko gezeten, Afghanistan en andere landen waar er veel drugs te rapen was. Dealin' and wheelin'. "Mijn eerste loon was 3500 frank. Komaan! Dan ga je dingen verzinnen en beland je in de dope scene. Zo ben ik begonnen als junk. Er was uiteraard acid, en je had ook microdots. Daarmee wist je nooit hoe zwaar de trip was. Reken maar dat er een aantal in het gekkenhuis zijn beland. Daarna kwam Purple Haze en Blue Chair, maar daar zat meer speed in. Ik gebruikte zo veel dat ik er op ging slapen. Het hoorde allemaal bij het avontuur van het leven. Dat duurde totdat ik besefte dat ik de pijp uitging".

Tijdens het interview bleef Joe praten over zijn jeugd en ik vond het interessant. Hij had me koffie uitgeschonken en twee krentenbollen gegeven. Wat wil je? Ik ben slechts een mens. Ne que humain, dude. Op een gegeven moment begonnen we dan toch over Orgon en Reich te babbelen. Hij zei dat Function Of Orgasm het belangrijkste boek is van Reich en dat hij de assistent was van Freud. Het leidde zijn kliniek! Freuds stokpaardje was het libido en in feite is Orgon een uitweiding van dat concept. Het libido slaat meer op een gedragsbepalende, seksuele drift terwijl de Orgontheorie stelt dat er sprake is van een soort energie. Zijn theorie predikt liefde en dat komt omdat de kleine Wilhelm R. traumatische jeugdjaren had beleefd. "Reich zat met veel trauma's. Dat zijn obstructies voor het leven. Hij heeft trachten te bewijzen dat alles in het lichaam 'juist geschakeld' moet worden, zoals bij elektrische stroom. Alles moet in balans zijn". Een trauma is dus in deze theorie een doorgebrand weerstandje of zoiets. Denk ik. Ik ken niets van elektriciteit. Ik heb een maand geleden een nieuwe gloeilamp thuis opgehangen, verder ga ik niet. En zelfs dan lieg ik want ik durf niet op een ladder staan. Maar goed, net zoals bij elektriciteit moet de stroom vlotjes door het circuit vloeien. Trauma's en fobieën en andere geestelijke problemen zorgen voor - ik vermoed - een soort van kortsluiting. Kortsluitingen zorgen voor lichamelijke problemen, zoals slechte orgasmes.

Orgon water is online te koop. 

Orgon stroomt door ieders lichaam maar kan ook aangetrokken worden. Er zit immers overal Orgon, zoals in de lucht, in de bomen en in de dieren. Reich beweerde dat hij Orgonstraling kon meten. Hij had apparatuur waarop metertjes een bepaalde meting uitsloegen. Op een gegeven moment was Einstein geïnteresseerd maar hij had al snel door dat de wetenschappelijke bewijsvoering van de theorie magerder was dan een suikerloze yoghurt zonder toegevoegde vitamines. Uiteindelijk duidden zijn metertjes wel iets aan. Joe heeft er zijn mening over: "er zijn bepaalde stralingen die gemeten kunnen worden maar er is ontzettend veel straling waar we nog niets van afweten. Misschien moeten we dat wel Orgon noemen. Het interessante is dat Reich een soort van overkoepelende theorie heeft bedacht over die stralingen. Hij heeft onderzocht welke je kan weren en welke je kan toepassen. Je ziet ook dat in de psychiatrie elektrische impulsen gebruikt worden. Tesla is de man die elektriciteit heeft uitgevonden zoals we die nu kennen. En Tesla is uiteindelijk ook in de dossiers beland van de FBI, net zoals Reich".

Met Reich is het slecht afgelopen. "Het is een genie die men niet goed heeft kunnen tolereren. Hij is gevlucht vanuit Duitsland voor de nazi's en kwam dan in Amerika terecht waar hij werd opgesloten omdat hij communistische ideeën had. Dat is toch wrang". Erg wrang. Hij was een brave Oostenrijker die gewoon om een knuffel vroeg, zoveel is duidelijk. Hij was geen gek. Als je de floormanager bent van Freuds kliniek, moet je een gezond stel hersenen hebben, vermoed ik. Langs de andere kant moet je misschien een waanzinnig figuur zijn om die job te bekleden. Het schijnt dat Wilhelm wapens smokkelde voor communisten. Ik denk dat hij daardoor uiteindelijk op de vlucht is geslagen. Waarom precies naar Amerika, weet ik niet. Het was alleszins een dom plan. Communisten zijn daar niet bepaald welkom.

Het leuke aan Reich is dat hij een communist was die zich niet bezigde met de gelijke verdeling van het kapitaal, maar met de gelijke verdeling van geluk. Een beetje een liefdesdokter was hij. Hij wilde gewoon dat iedereen geen gezeik aan zijn hoofd had en goed klaarkwam. Dat is een zeer nobele gedachte, los van het feit of er nu iets bestaat als Orgon of niet. Het enige probleem is dat geluk geen taart is die je in gelijke stukken kan snijden. Geluk is namelijk zo abstract als, even denken, Malevitch. Of Mondriaan. Toen ik de taartmetafoor op Joe losliet, begon hij een betoog tegen het materialisme van de hedendaagse maatschappij. Hij zei dat de wet van de sterkste absolute onzin was en dat er een verschil is tussen een konijntje (met pruimen) opvreten en, zeg maar, nucleaire tests doen ergens in Polynesië wetende dat er mensen wonen. Dat heeft waardeheer Kissinger ooit gedaan. "En die hebben ze uiteindelijk de Nobelprijs voor de vrede gegeven. Terwijl hij zei: "oh, er leven maar 50 000 mensen in dat gebied, laten we het gewoon doen". Die mensen in Polynesië leefden gewoon idyllisch onder een palmboom!"

Wat moet je onthouden van Reich? Dat hij een communistische, ex-freudiaanse hippie avant-la-lettre was die geloofde in vrije liefde en seks, en dat hij dacht dat alles bestuurd werd door een universele energie. Wat moet je onthouden van Joe? Dat hij een harde noot is met een krankzinnig verleden en dat hij een Orgon accumulator heeft. Over naar die accumulator. Reich geloofde dat zo'n ding zelfs kanker kon bestrijden. Kanker zou ook een gevolg zijn van een tekort aan Orgon, of een verkeerde Orgon balans, of iets dergelijks. Ik vroeg Joe of er mensen bij hem aankloppen om in de accumulator te zitten. "Ik heb een medium die er gebruik van maakt en ik heb een kankerpatiënt. Maar het is niet elke dag dat er mensen zijn". Toen ik vroeg of hij ervan overtuigd was dat het kanker kon verhelpen, gaf hij antwoorden waarin duidelijk werd dat hij er niet zo zeker van was. Op een gegeven moment vergeleek hij het met een placebo. Ik ben er zeker van dat hij zich hierin wat versprak. Hij wilde niet zeggen dat het een valse pil is, maar wilde vooral sterken dat je erin moet geloven opdat er effect zou kunnen zijn. Je moet ervoor openstaan. Hij zei ook: "de bewijsvoering hiervan is erg mager maar de uitgangspunten van de theorie staan als een huis". Hij gebruikt zelf weinig de accumulator omdat hij aan Pranayama Yoga doet. "Dan mediteer je en word je het middelpunt van die energie. Jij bent een soort van transformator. Net zoals bij de accumulator mag je het enkel doen als je je goed voelt, anders accumuleer je neerslachtigheid. Ik heb nu een patiënte die chemotherapie volgt. Ze mag een maand niet in de accu. Je mag er ook maar tweemaal per week in gaan". Joe gelooft dus in een universele energie, of dat nu Orgon heet of Pranayama. Ik denk dat dit de essentie is van heel dit stuk: ofwel geloof je in die energie, ofwel niet. Persoonlijk ben ik geen fan van yoga en Orgon, maar langs de andere kant is Joe een duiker in topvorm die zijn adem vijf minuten kan inhouden, hetgeen hij geleerd heeft door middel van yoga, net zoals al zijn collega-duikers die ook yoga beoefenen. Ik kan mijn adem met moeite een minuut inhouden, word verkouden van een zuchtje wind en duizel dagelijks.

Een conclusie hoort op het einde van een artikel dus bij deze mijn excuses. Wil je nog weten hoe een Orgon accumulator wordt gemaakt? Joe was er net twee aan het maken. Twee kleintjes weliswaar, op nachtkast formaat. Daar kan je niet in kruipen. De bedoeling is dat het een soort van Orgon beademingstoestel wordt. Je ademt via een gasmasker die verbonden is met de doos door middel van een darm. Ik vond dat een vrij goed idee. Dan kan je net voor het slapengaan even wat Orgon opdoen. Zo'n accumulator kan je ook zelf maken. Op Amazon.com vind je een boek waarin alles netjes staat uitgelegd. Je kan ook naar de Reich Foundation een bericht doen en dan sturen ze je de plannen op. Wat is nu juist zo'n accumulator? Is dat gewoon een klotedoos? Ja, het is gewoon een klotedoos. Eventueel minus de kloten. De binnenkant is van gegalvaniseerd staal. Vervolgens "een laag staalwol, dan een laag glaswol, dan weer een laag staalwol, dan weer een laag glaswol, dan weer een laag staalwol en dan zaagbord. De bekisting is van hout". Ik vermoed dat isolatie belangrijk is. De materialen zelf zijn ook erg belangrijk. Het gaat erom dat ze voor de juiste isolatie zorgen. Dat is het. Geen motor, geen geheim ingrediënt. Gewoon een doos gemaakt van de juiste materialen. "Die materialen trekken Orgon van buiten af aan. Doordat je er in zit, past je lichaam zich aan aan de Orgon stroom. Dat zorgt ervoor dat je accumuleert. Je mag het ook niet gebruiken als je je slecht voelt. Het versterkt - accumuleert - de gemoedsgesteldheid. Je hebt daarom ook begeleiding nodig". Als Joe iemand begeleidt, dan draagt hij een overall met een naamkaartje waarop staat dat hij de Orgon therapeut is. Hij geeft toe dat het voor de show is. Het past bij hem. Hij is niet zo'n serieuze gozer en heeft best een gevoel voor humor. Moest hij een bloedserieuze yogi zijn, had ik hem niet geïnterviewd. Als ik moet openstaan voor tovenarij, dan moet de tegenpartij wat mij betreft ook openstaan voor een scheutje sarcasme. Het moet van beide kanten komen.

Op het moment dat het leek alsof we uitgepraat waren over Orgon en ik gewoon een paar foto's van de accumulator wilde nemen, kwam hij af met Orgongeld. "Hoe verder je je verdiept in deze buurt, hoe gekker het wordt". Hij meende het. Joe woont op Noorderleiland, dat is - warempel - een soort eilandje in Rotterdam en een hechte gemeenschap. Hij heeft geld laten drukken waarmee je gratis een Orgon accumulator beurt kan krijgen. Hij zei ook dat je met Orgongeld een pint kan gaan drinken in de lokale kroeg De Rijnvaart. Wat kost een pint? "Het kost wat het kost". Of je nu vier Orgon geeft of acht Orgon, het maakt niet uit. "Nu, we hebben een logistiek probleem. Van het moment dat je dit geld gaat uitgeven kan men het namaken. Jij kan het net zo goed uitprinten. Arie van de kroeg zou dat niet appreciëren. Ik heb dus een ultraviolette pen en hij kan het scannen om te zien of het echt is. Ik ben een plan aan het bedenken met een econoom hoe we die Orgon kunnen gebruiken op meerdere plaatsen, zoals in de supermarkt, als een soort van voucher. De bedoeling is om de plaatselijke economie te stimuleren maar het is ook leuk dat je dan mensen in contact brengt met het Reichiaanse". Ik repliceerde met "dat is pure Orgon marketing!", waarop hij energiek antwoordde: "ik ben gewoon iedereen aan het overtuigen dat het systeem zoals wij het hanteren een imperialistisch kutsysteem is, waarin je iets verkoopt dat niets waard is. Dat we in de malaise zitten omdat er producten worden verkocht die niets zeggen. Of die niets zijn. Dit is gewoon een heel praktische invalshoek om dat aan de orde te stellen. Het is meer dan Monopolie spelen".

We gingen een verdieping hoger om de accumulator te bekijken. Binnenin een kleine zwarte ruimte die op een vreemde manier in de lucht hing, stond een bed en een accumulator. De muurtjes waren behangen met een retro motiefje. "Dat bedje is niet deel van het apparaat. Daarin kan je gewoon rusten. Het behang is in de stijl van de jaren waarin het tot ontwikkeling kwam. Ik als therapeut toets eerst af of iemand voldoende ontvankelijk is om erin te gaan. Dan mag hij plaatsnemen. Na tien minuten geef ik een seintje om er weer terug uit te gaan. Het beste is dat je in je blote kont erin gaat. Dan heeft het meer effect. Je merkt dat heden ten dage mensen steeds preutser worden. In de flower powertijd gooide je je broek gewoon aan de kapstok en je was blij dat je vrij was. Als ik nu tegen een jongedame zeg dat ze beter haar kleren kan uittrekken, dan weet ze niet waar kijken". Ik merkte dat er tussen de zwarte ruimte en de verdieping waarop we ons bevonden - we stonden op een soort balkon - een soort glazen bruggetjes was. "Om erin te kruipen, moet je eerst over 3 millimeter glas wandelen. Voor hetzelfde geld val je erdoor. Om het te kunnen mag je je maar maximaal twee kilo zwaar voelen". Ik begreep het even niet. Mits ik fobische angsten heb voor kleine ruimtes en hoogtes en toen ook voor drie millimeter glas, besloot ik om van op afstand te kijken.

De zwarte ruimte waarin de accumulator zich bevindt. Dit ding zweefde als het ware in de lucht.

Die witte kist is de accumulator. 

Drie millimeter glas.

Verder was er ook een Cloudbuster te bezichtigen. Op Youtube vind je een videoclip erover, van Kate Bush. Het is een kanon die door middel van Orgon wolken naar beneden schiet. Handig voor woestijnvolkeren. De Cloudbuster van Joe is louter decoratief. Jammer, want ik wilde wel een wolk neerschieten. Na ons gesprek ging ik nog even naar Boijmans - Van Beuningen. Het laatste half uur is gratis. Rotterdam is een opeenstapeling van wolkenkrabbers en heeft geen enkele aantrekkelijke straat.

De cloudbuster.

Kiekje van de stad.