Joeri Woudstra en de tragiek van de kermis

Alles valt terug te leiden naar de kermis, zei een wijs mens ooit. Of het waar is weet ik niet, maar voor het werk van kunstenaar, producer en dj Joeri Woudstra geldt het sowieso. In zijn werk heeft nostalgie een centrale plek, en speciaal voor de kunstbeurs Unfair, die vandaag van start gaat, maakte hij een installatie waarmee hij de nostalgische gevoelens die hij bij de kermis heeft onderzoekt. Zaterdag zal hij ook een speciale versie van zijn performance The DJ Is Present opvoeren, naast optredens van onder anderen Karel en Lamellen. Ik belde Joeri even op om over zijn nieuwe werk te praten.

Noisey: Hoi Joeri, wat ben je precies aan het bouwen?
Joeri Woudstra: Nou, ik werd uitgenodigd om deel te nemen aan Unfair als visueel kunstenaar en ik toon allemaal nieuwe werken die ik nog nooit had laten zien. Ik kom nu net terug van de Airbrushacademie in Lelystad.

Wacht, daar moet je even wat meer over vertellen.
Ja, zo heet dat. Het is een serie schuurtjes naast elkaar waar je airbrush-workshops kan doen. Aan de voorkant zie je allemaal voorbeelden van wat ze hebben gemaakt. Het is al een soort tentoonstelling op zich. Je komt aan en dan zie je motorkappen en caravans die ze volgespoten hebben met Game of Thrones-dingen.

Wat deed je daar dan?
Ik heb twee kermis-panelen laten maken. Ik heb ze digitaal werk aangeleverd en zij hebben dat geairbrusht als een soort grote, menselijke printer. Alleen al die techniek heeft een nostalgische kermisvibe.

In je werk draait het vaak om nostalgie. Heb jij veel nostalgische gevoelens bij de kermis?
Jazeker, ik probeer alleen nu meer op zoek te gaan naar welke dingen me specifiek nostalgisch maken. Ik vind het interessant om te kijken wat dat precies is. Veel elementen van de kermis zijn dingen die je wel meer tegenkomt in populaire cultuur. Uiteindelijk kwam ik bij airbrush uit, en wat ze gebruiken voor vormen en composities. Dat heb ik uit elkaar getrokken en naar mijn hand gezet.

Als je in een kermisattractie zou moeten sterven, welke attractie zou dat dan zijn?
Ik denk de Octopus, omdat dat de meest dynamische attractie is. De Octopus heeft alle elementen die mij interesseren. Je begint laag en dan ga je hoog. Dan volgen er allemaal versnellingsrondes. Ondertussen hoor je de omroeper dingen schreeuwen als: “Laatste ronde, riemen vast.” De kermis is ook onlosmakelijk verbonden met vechten. Heb jij weleens gevochten op de kermis?
Ik heb er nooit echt vuisten gegooid, maar wel vaak ruzie gehad. Mijn huisgenoot komt uit een klein dorp bij Utrecht en daar gingen mensen echt speciaal heen om te vechten.

Vind je kermissen nog steeds leuk om te bezoeken?
Jazeker, maar niet zoveel. Ik vind het vooral fijn om er overheen te lopen als-ie dicht is. Dan is het echt instant vergane glorie. Vooral het spookhuis ziet er treurig uit als de lampen uit zijn. Misschien is een verlaten kermis eigenlijk wel wat ik wil laten zien met mijn werk. De kermis is er om plezier en geluk te verkopen, maar mensen van onze leeftijd zijn daar veel te zelfbewust voor om ervan te genieten. Dus zoeken we meer de tragedie op dan het plezier. Je gaat zaterdag ook nog optreden, wat wordt dat precies?
Dat is een soort alternatieve versie van mijn show The DJ Is Present. Met meerdere draaitafels en lampen. Speciaal voor deze editie neem ik nog iemand mee: een bevriende kunstenaar die heel goed zo’n kermisstem na kan doen. Ik wilde eigenlijk iemand die echt op de kermis werkt, maar dat was lastig. Dan wordt het misschien appropriation. Nu is het gewoon voyeurisme.