Trippie Redd kan met z’n debuutalbum eindelijk beginnen aan wereldheerschappij

De meeste stress die ik ooit voor een interview heb gevoeld, was toen ik Trippie Redd begin dit jaar kon interviewen in Londen. Niet omdat ik zenuwachtig was om de negentienjarige rapper te ontmoeten, maar door de reis die ik moest afleggen om hem te spreken. Ik was veel te laat op Schiphol, waardoor ik mijn zware cameraspullen niet meer kon inchecken. Na de baliemedewerker beteuterd aan te kijken, zei ze godzijdank: “Vooruit, ik heb niets gezien.” Met nog maar een half uur om het vliegtuig te halen, sprintte ik langs vakantiegangers, drong ik voor bij de douane en verstopte ik de cameratassen onder m’n jas bij het boarden van m’n vlucht. Al m’n geluk was op, maar ik zat wel met m’n bezwete lijf in het vliegtuig. Nu moest alles wel misgaan, en dat gebeurde.

Wachtend in de hotellobby liet Trippie het lang afweten. “Hij is er bijna,” zei zijn agent allang niet meer geruststellend een uur na de afgesproken tijd. Het vliegtuig terug naar Amsterdam vertrok alweer spoedig, Trippie zei dat hij nog maar tien minuten wou praten in plaats van drie kwartier, maar hij kwam uiteindelijk de ruimte in gestrompeld. Ik heb zelden iemand zo stoned gezien, en hetzelfde geldt voor z’n vriendin die hij als een soort mantel om hem heen had gedrapeerd. In de korte tijd die we hadden werden er meerdere joints aangestoken, er kwamen vooral onverschillige, vermoeide antwoorden uit, en tja, ik zou niet dit niet het hoogtepunt van mijn carrière als ‘journalist’ willen noemen. Shout-out naar mijn collega’s van montage:

Misschien ligt het aan mijn slaapverwekkende intonatie, maar het was de tweede keer dat een grote Amerikaanse tienerrapper tijdens een interview bijna voor mijn ogen een uiltje knapte. Lil Yachty doordat hij een nacht niet had geslapen, en Trippie doordat hij geblowd had, maar ook omdat hij rijk, bekend en vooral ontzettend jong is en daarom geen fuck om mij geeft. Morgen komt zijn debuutalbum Life’s A Trip uit, ongeveer anderhalf jaar nadat hij zijn eerste bekende track Love Scars aan de wereld lied horen. Trippie staat op grote festivals, krijgt steun van grote rappers, is getekend bij Quality Control (Migos, Lil Yachty en Cardi B) maar een échte doorbraak blijft nog uit, misschien wel door zijn jonge roekeloosheid.

En dat had volledig anders kunnen lopen. Trippie had met zijn eigenzinnige, rocksterrengeluid (en bijhorende esthetiek) nu al tot de grootsten van deze planeet kunnen behoren. Wat was er gebeurd als Drake hem op z’n monsterhitsingle God’s Plan had laten staan, waar Trippie’s refrein uit werd geknipt door onbekende redenen? Sommigen zeggen dat zijn aandeel voor de track nog niet af was toen Drake het nummer losliet, maar het feit dat de dj van Trippie een ruwe demo bij een feestje draaide voordat God’s Plan (zoals we die nu kennen) uit was, schijnt ook niet meegeholpen te hebben. Misschien is dat maar goed ook.

Want zou het Trippie enorm veel aandacht en bakken met geld opgeleverd hebben om op de zomerhit van 2018 te staan? Ja, dat kun je wel stellen. Was het goed voor hem geweest op de lange termijn? Ik betwijfel het. Dat Drake de meest briljante regisseur van onze tijd binnen muziek is valt te beargumenteren, maar dat hij af en toe graag het bloed en de vreugde zuigt van jonge, opkomende artiesten om zelf vitaal te blijven, valt ook niet te ontkennen. Lil Baby heeft de vruchten geplukt van zijn bijdrage op Yes Indeed, en van BlocBoy JB hadden de meeste van ons nooit gehoord als Look Alive er niet was geweest.

Maar door Drake aan een katapult gebonden worden om vervolgens richting de sterren geschoten te worden, betekent ook dat je maar beter al wat hebt klaarliggen om daarna zonder de zijwieltjes van Drizzy te rijden. Luister naar de mixtape Simi van BlocBoy en het wordt pijnlijk duidelijk dat hij dit nog niet kon. Of pak het producersduo Majid Jordan, die na hun samenwerking met Drake in 2013 ook nooit meer echt hebben doorgepakt. Dat God’s Plan zonder de verse van Trippie uitkwam lijkt dus eerder een zegen dan een vloek. Trippie gaf op sociale media zelf aan er niet zuur door te zijn, voornamelijk omdat hij genoeg ander materiaal met Drake heeft opgenomen. Dat spul bewaren totdat Life’s A Trip uit is, is misschien wel de juiste stap, want zijn voorgaande mixtapes hebben sterke nummers, maar niet zo'n sterke samenhang.

Maar het hoofdstuk God’s Plan is niet het enige dat in de weg heeft gestaan voor zijn wereldheerschappij. Omdat Trippie piepjong is, is hij een stuk vatbaarder voor fouten maken dan zijn oudere metgezellen. Zijn samenwerking met 6ix9ine gaf de regenboogkleurige artiest naamsbekendheid, maar het zorgde ook voor een kinderachtige ruzie toen Trippie erachter kwam wat hij op z’n kerfstok heeft. Elkaar uitschelden via een Instagram Live-uitzending, of het publiek bij concerten aanzetten tot haat voor elkaar, discussiëren wie wiens carrière het meest heeft geholpen: het waren net een stel peuters. Daarnaast werd Trippie enkele maanden geleden opgepakt en beschuldigd van het slaan van een vrouw met een pistool.

Hij is er niet voor veroordeeld, maar rond de tijd van die heisa werd zijn optreden hier op Woo Hah! Festival ook geschrapt. Het zijn dit soort dingen die – volledig terecht als het waar is – in deze tijd vroegtijdig een einde kunnen maken aan de loopbaan van een opkomende artiest. Voor Kodak Black en XXXTentacion – hoe succesvol hun nummers ook zijn – zorgden aantijgingen en veroordelingen voor een publieke opinie waarmee ze nooit hun volste potentie konden benutten. Voor Trippie is het, nu we nog weinig weten van de zaak, nog niet te laat.

Doordat ik als ‘muziekjournalist’ over wat privileges beschik (een halve dag aan een stuk als dit werken, cd’s binnenkrijgen die ik nooit ga luisteren, naar een festival gaan en dat ‘werken’ noemen), kon ik vandaag al een paar keer naar Life’s A Trip luisteren. Wat opvalt is dat de plaat beter gecureerd is dan zijn twee A Love Letter To You-mixtapes, en dat Trippie op een paar nummers heviger op gitaren leunt dan ooit tevoren, wat zijn rocksterren-esthetiek goed doet. Of deze plaat ‘m gaat zijn voor hem, moeten we nog zien. Met bijdrages van Young Thug en Travis Scott staat alles open – nu is het aan hem om zijn carrière als een volwassene te benaderen, zonder zijn jeugdige geest te verliezen.

‘Life’s A Trip’ komt op vrijdag 10 augustus uit.