Merol wil niet dat alles altijd maar goed gaat

Merol is een tikkeltje naïef, werkt zich graag in het zweet en is fan van Bridget Jones’s Diary. Ook heeft ze overal schijt aan. Eerder dit jaar zag je haar videoclips Ik wil een kind van jou en Lekker met de meiden, en nu heeft ze een nieuwe videoclip: Borderline – de reden dat ik met haar aan de telefoon hang. Het liedje zorgt ervoor dat je je beter gaat voelen over de kapsalon die door uitstelgedrag al een week in je kamer ligt te dampen, of de huilbui die je gisteren weg probeerde te slapen. Alle mensen die nog geen innerlijke rust hebben gevonden, kunnen troost vinden in Merols nieuwe single, waarvan de clip gemaakt is door Dominique Michelle Gimberg.

Noisey: Je nieuwe liedje heet Borderline. Waarom?
Merol: Omdat het gaat over dat het leven nou eenmaal borderline is. Het gaat dus niet over mensen met een persoonlijkheidsstoornis, want daar weet ik niet zoveel van af. Het leven heeft ups en down en we doen af en toe te veel ons best om stabiel te zijn. Het is eigenlijk een aansporing om die schommelingen in het leven te omhelzen.

Dus je steekt niet de draak met borderline als persoonlijkheidsstoornis?
Nu je het zegt maak ik me daar wel ineens zorgen over, maar ik denk dat als je humor en een beetje zelfspot hebt, dat mensen het wel kunnen waarderen. Het gaat dus niet over mensen met borderline, maar over het idee van extremen.

Hoe kom je erop om daarover te zingen?
Bij mij springt alles altijd in mijn hoofd tijdens het fietsen. Ik had opeens die zin in mijn hoofd: het leven is nou eenmaal borderline. Iedereen is maar bezig met gezond en gelukkig zijn. Het klinkt misschien stom, maar ik ben soms juist gelukkig op momenten dat ik geen geld heb, niet goed voor mezelf zorg, of een soort van in de goot zit. Ik merk dat ik dan juist creatief ben. We zijn onszelf een beetje aan het afvlakken. Het is oké om soms boos of verdrietig te zijn.

In balans zijn is toch juist lekker?
Ik kan af en toe erg verlangen naar gewoon een avondje op de bank hangen en niks doen, maar dat gebeurt nooit. Ik gedij gewoon goed in een stressvol klimaat. Soms zeggen mensen dat ik eens een dag vrij moet nemen, maar ik heb geen idee wat ik dan moet doen. Ja, niks. Hoe dan? Mijn volgende liedje gaat Burn-out heten. Ha, nee, dat is een grapje.

Dus we moeten allemaal maar in chaos leven.
Ik leg mensen zeker geen dingen op. Iedereen moet lekker doen waar die zelf zin in heeft. Dit liedje is bedoeld als een soort troost eigenlijk. Zo van jongens, kijk…

Het is oké als niet alles perfect is.
Ja! Het is oké als niet alles perfect is! Please! Vlieg een keertje uit de bocht, maak fouten! In mijn carrière merk ik dat ik juist het meeste heb geleerd van de slechte optredens. Dat klinkt cliché, maar dit liedje hangt ook van clichés aan elkaar.

Toch fijn om te weten dat niet iedereen bezig is met steeds maar zen zijn.
Ja. Soms moet je gewoon even ergens erg boos om kunnen worden. Normaal gesproken ga ik ruzies uit de weg, maar laatst was ik erg boos en toen dacht ik: ja, ik ga er nu gewoon een ding van maken.

Waarom was je boos?
Dat weet ik niet precies meer. Maar ik weet nog toen mijn eerste single uitkwam, dat dat het eerste moment in mijn muziekcarrière was dat ik dacht: fuck it, wat maakt het uit wat mensen ervan denken? Ik vind het idee geinig en ik wil gewoon dit nummer maken. Ik merk dat nu ik schijt heb aan wat anderen vinden, mijn muziek ook meer aanslaat. Met verlegenheid en bescheidenheid kom je niet zo ver.

Zoals je zegt in het lied: sommige dagen zijn gewoon kut. Wat was jouw kutste dag ooit?
Mijn meest recente kutdag was toen ik een keer afsloot bij een cabaretavond in de Kleine Komedie. Ik doe zelf niet aan cabaret, dus het publiek begreep mijn act niet helemaal. Ik zong gewoon mijn liedjes en tussendoor kleedde ik me een paar keer om. Er ging van alles mis. Ik ben wel tot drie keer toe in mijn bh het podium op gerend om tegen de techniek te zeggen dat het liedje moest beginnen. Na afloop zei iemand tegen de organisatie: “Wauw, ik zou echt huilend van het podium af zijn gerend.”

Maar dat deed je niet.
Nee, maar het ergste was nog dat ik backstage via een scherm kon zien hoe mensen de zaal verlieten terwijl ik me aan het omkleden was. Na afloop dacht ik: het was een afgang, maar leef ik gewoon nog. Ik kon het heel goed van me afzetten tot ik een berichtje las op de facebookpagina van de Kleine Komedie waarin een bezoeker mijn optreden compleet zwart maakte. Toen moest ik wel huilen. Kritiek op iets waar ik zelf achter sta kan ik goed hebben maar ik wist zelf ook dat het dit keer geen goed optreden was. Daar zat ik dan met mijn ventilator en discobal terug op de fiets. Gelukkig had ik de dag erna een heel leuk radio-optreden en heb ik met flink wat vrienden gebeld die me konden troosten.

Zoals jij zegt in je nummer: sommige dingen mag je ook even kut laten zijn.
Ja, gun jezelf die chocoladereep en dat dekentje en ga lekker op de bank uithuilen met Bridget Jones. Je moet jezelf dan niet pushen om productief te zijn. Ik plan tegenwoordig nooit meer in om liedjes te schrijven want dan ga ik mezelf alleen maar teleurstellen.

Je noemde jezelf in een interview een per-ongeluk-feminist. Hoe word je dat?
Als andere mensen allemaal dingen gaan zoeken achter je clips. Die piemelpet die ik droeg in Ik wil een kind van jou heb ik opgezet als een soort grap. Ik ben erachter gekomen dat ik wel vreselijk naïef ben. Ik denk dat zoiets gewoon grappig is maar zo’n gebaar betekent toch ook iets. Ik ben me daar wel bewuster van geworden. Nu vind ik het wel tof om een beetje feministisch te zijn maar wel met humor. Ik ben ook helemaal geen politieke feminist. Ik denk dat door als vrouw muziek te maken en dingen te doen die voorheen vooral door mannen werden gedaan, dat je dan al bijdraagt aan een vorm van emancipatie.

Ben je bang om dat label feminist op je gedrukt te krijgen?
Het woord feminist associeer ik een beetje met iets sufs. Female empowerment vind ik al veel geiler klinken. Als ik dat hoor denk ik: yeah, dat wil ik wel! Ik maak alleen nooit een liedje vanuit een idee dat ik iets in de samenleving wil veranderen. Als mijn liedjes samengaan met emancipatie vind ik dat top, maar dat staat niet op de eerste plaats. Wel vind ik het belangrijk dat mijn liedjes de tijd van nu reflecteren.