De Cassette Club van Mozes and the Firstborn biedt een kijkje in het hoofd van zanger Melle

Melle Dielesen, de zanger van Mozes and the Firstborn, heeft sinds een tijdje een clubje opgericht. Niet per se voor mensen met een lelijk gezicht (hoewel dat niet uit te sluiten is), maar voor mensen met een cassettedeck. De club heet dan ook de Cassette Club. Voor een vast bedrag krijgt een select groepje mensen (een stuk of vijftig), elke maand een cassettebandje opgestuurd met daarop steeds een nieuwe single en een onuitgebrachte demo. Die liedjes zijn leuk, maar wat ik eigenlijk nog veel leuker vind, is dat Melle een groot deel van de bandjes gebruikt om de verhalen achter die liedjes te vertellen. Deel twee van de Cassette Club kwam vorige week uit, en waar hij op het eerste deel nog luchtig aan het geinen is, is hij dit keer een stuk serieuzer. Hij vertelt over moeite hebben met sociale situaties, hoe hij in elkaar werd geslagen en zichzelf daar de schuld van gaf, en hoe hij met die dingen omgaat en ervan afkwam.

Omdat ik vermoedde dat er nog wel meer te vertellen viel over die ervaringen, en de Cassette Club an sich, pakte ik de trein naar Eindhoven, waar hij woont, om hem te spreken.

Noisey: Ha Melle! Wat was precies het idee achter het oprichten van de Cassette Club?
Melle Dielesen: Nou, wat ik zelf de leukste manier vind van het naar buiten brengen van muziek, is het naar mijn vrienden sturen. Zo van: “Hé, wat vind je ervan?”, en dan op een persoonlijke manier feedback krijgen. Om dat te delen met mensen, en het gevoel te scheppen van heel dichtbij zijn, en te vertellen over de nummers en wat ze voor mij betekenen. Het is namelijk makkelijk om te vergeten dat die nummers ergens vandaan komen. Nu bouw ik voor mezelf een moment van reflectie in, en iedereen kan meekijken.

Zo kom je erachter dat het liedje Hello, jullie nieuwe single, over Rosalie gaat. Dat is je zus, toch?
Zusje, ja.

Was ze blij met het lied?
Zeker. We vieren, net als veel Nederlandse families, elk jaar Sinterklaas, en dan doen we altijd surprises en gedichten. Vijf jaar geleden begon ik met liedjes te schrijven, in plaats van gedichten, en afgelopen jaar had ik dit liedje gemaakt voor mijn zusje. Het is dus eigenlijk een sinterklaasliedje.

Hello gaat over de wereld in gaan en jezelf laten zien, toch?
Waarom ik het voor mijn zusje schreef is denk ik omdat zij van kleins af aan best wel beschermd heeft geleefd, en dat ze nu naar buiten gaat en, hoe klein dat gebaar ook is, ‘hallo’ zegt. Tijdens het opnemen van de cassette en het commentaar, dacht ik: o ja, wacht, eigenlijk heb ik het voor haar geschreven, maar ik kan het ook op mezelf toepassen. Zo van: hé, je moet ook af en toe wat van jezelf laten zien, en hallo durven zeggen.

Ben je introvert?
Dat kan ik wel heel erg zijn, maar het gaat met golven. Ik kan ook een knop omzetten, dat je het gaat zien als een spelletje.

Hoe bedoel je?
Het gaat om beslissingen maken. Als je voor jezelf beslist: ik ga nu dit doen, en ik weet niet of het lukt, maar dat maakt niet uit. Wie me ook heeft geholpen is mijn nieuwe huisgenoot. Hij werkt in de bouw. Ik kende hem al, maar sinds we samen in een huis wonen, is het een hele goede vriend geworden. Hij traint mij er een beetje in, dan zegt-ie: “Je moet af en toe een beetje bakkes geven.”

Eindhoven is niet echt een plek voor introverte mensen, heb ik het idee.
Ik denk juist van wel. Je hebt de Brainport, ASML zit hier, en Philips.

Ik denk altijd meteen aan ruzie.
Dat is Stratumseind, maar dat bestaat bij de gratie van duizenden boeren die elk weekend uit de omringende dorpen hierheen komen.

Je hebt het op de tape ook over angst voor sociale gelegenheden. Hoe ga je daarmee om?
Als je creatief bezig bent, zit je vandaag de dag veel achter de computer. Dan is het makkelijk om eenzaam te worden. Dus dan is het belangrijk om gewoon afspraken te maken met mensen. Het maakt niet uit voor wat, als je maar de deur uitgaat. Ik spreek af met een vriend om een wandeling te gaan maken. Of bijvoorbeeld nu, dit interview. Dat is een eerste stap. Wat ik nu ook meer probeer te doen, is met mezelf afspreken: op dat tijdstip ga ik even wandelen. En dan geef ik mezelf opdrachten. Als ik ergens loop en iemand zie, dan moet ik diegene even aanspreken. Al is het alleen maar om even te zeggen dat iemand een cool huis of een mooie auto heeft.

Het andere liedje op de tape gaat erover dat je in elkaar wordt geslagen door Eddie.
Het was heel raar. Ik zat te vertellen over Hello, wat een heel positief, constructief liedje is, waarin ik verkondig dat je nieuwe dingen moet proberen en risico’s moet nemen. Daarna luisterde ik naar dat andere liedje, I Took a Beating, en toen dacht ik: ja, ik kan net zo goed vertellen dat ik in elkaar ben geslagen en dat dat een supergrote indruk heeft achtergelaten, en dat ik me daar heel lang schuldig over heb gevoeld, wat heel raar is. Dat is de andere kant van de medaille.

Wat is het verhaal dan precies?
Het sloeg nergens op. Ik was zeventien en werd letterlijk van mijn fiets af gestampt door vier gasten. Vlak voordat ik geslagen werd, stelde een van die gasten zich voor als Eduardo. Ik dacht nog: hoezo ga je je voorstellen vlak voordat je me pijn gaat doen. Het was in elk geval een vreselijke ervaring. Er stond ook nog een auto naast met geblindeerde ramen. Het had alle kanten op kunnen gaan.

Wat is je grootste angst?
Om geen invloed uit te kunnen oefenen op de realiteit. Dat is fucking eng. Het engste dat er is. Ik denk dat in elkaar geslagen worden daar ook mee te maken heeft. Uit het niets kantelt je realiteit van een leuke avond naar de allerziekste nachtmerrie ooit. Je bent totaal hulpeloos en je kunt niks doen. Uiteindelijk ben ik maar gewoon doodstil gaan liggen, alsof ik bewusteloos was, of dood. Ik heb daarna ook een paar dagen in het donker in mijn kamer gelegen. Ik wilde niemand zien.

Hielp het om er een liedje over te schrijven?
Ja, jawel. Dit is ook niet het enige liedje dat ik erover heb geschreven. Het helpt. Dat is het ook met de Cassette Club: je kan het in een kader plaatsen en als het af is, is het af. Dan ben je er gewoon even klaar mee. Blijf hier op de hoogte van alles dat met de Cassette Club te maken heeft.

Volg Noisey op Facebook, Instagram en Twitter.