Een kijkje in de briljante breinen achter ‘Stranger Things’

Het is drie weken voor de première van het tweede seizoen van Stranger Things als ik de bedenkers van de serie, Matt en Ross Duffer, aan de telefoon heb. Ze zijn druk bezig om alles op tijd af te krijgen en leggen net de laatste hand aan de visuele effecten. Toch lijken ze relatief ontspannen ondanks de tijdsdruk en de bizar hoge verwachtingen van fans.

Ik kan het meteen goed vinden met de broers, en terwijl we kletsen kom ik erachter waarom. Ik kom er ook achter waarom de serie zo extreem succesvol werd. Afgezien van de referenties naar de jaren tachtig, de cast, de schitterende visuele effecten en het oog voor detail, kun je zien dat de serie gemaakt is met passie. Die passie zie ik ook terug in Matt en Ross.

Uit die passie komt authenticiteit voort. De jaren tachtig-esthetiek en de referenties naar populaire cultuur helpen dan wel om het verhaal van Will Byers te vertellen, toch willen Matt en Ross niet dat die dingen belangrijker worden dan waar het ze uiteindelijk om gaat: het plezier, de verwondering en de angst van hoe het was om kind te zijn.

Toen Matt en Ross kinderen waren, brachten ze de zomer door met het maken van filmpjes, samen met vrienden. Ze namen een camcorder en een statief mee en gingen op avontuur in hun woonplaats Durham, in de Amerikaanse staat North-Carolina. Hun ouders hadden vaak geen idee waar ze waren als de broers weer eens verdwenen naar het bos met hun vriendjes.

"Films maken was het belangrijkste ding toen we jong waren," vertelt Ross. "Ons hele leven staat in het teken van films maken. Het was altijd ons doel om er ons beroep van te maken, maar we wilden ook graag het gevoel vangen dat we als kind hadden toen we het bos in gingen om te filmen.

Als ze niet zelf aan het filmen waren, keken ze naar films als Stand By Me, E.T. en Poltergeist. Films kijken, avonturen beleven en verhalen verzinnen was een groot deel van de jeugd van de 33-jarige broers. Matt herinnert zich nog de eerste keer dat hij The Goonies zag: "Die film was zo bijzonder voor ons, omdat het leek alsof we naar onszelf keken. De kinderen in die film beleefden een geweldig avontuur, maar ze leken gewoon op ons en onze vriendjes."

Matt en Ross willen dat kijkers net zo enthousiast worden van hun verhalen als zij werden toen ze hun favoriete films keken. Tot nu toe lukt dat aardig. Volgens Business Insider wordt de serie extreem veel gekeken en hij krijgt een rating van 96 procent op Rotten Tomatoes. Toch blijft Ross nuchter onder al die waardering. "We proberen vooral te doen wat we zelf vet vinden. Zodra je gaat nadenken over wat je publiek wil of denkt, ga je de mist in."

De verhalen uit jarentachtigfilms die ze zijn bijgebleven zijn vaak spannende thrillers over opgroeiende kinderen die avonturen beleven. De films waar de broers het meest van hielden, gingen over kinderen als zij die terechtkwamen in epische avonturen. "Het was een soort verhaal dat we misten in de huidige markt," zegt Matt.

"Ik denk graag dat dit soort verhalen ook werken zonder dat ze puur nostalgisch zijn. Het verhaal van Stranger Things speelt zich af in de jaren tachtig met een specifieke reden, niet enkel vanwege nostalgie. Ik denk dat het verhaal zich ook nu zou kunnen afspelen, en dat mensen het dan alsnog leuk zouden vinden," zegt Ross.

"De scène waarin de kinderen Dungeons & Dragons spelen was het eerste dat we schreven. Ik denk dat het in twee minuten op papier stond. Het kwam er in een keer uit, omdat het zo dichtbij ons lag," vertelt Matt. "We moesten dat gevoel dat we als kind hadden opnieuw oproepen. Het was de eerste keer dat ik het zo ervoer. Normaal gesproken probeer je een stem te vinden, maar dat is dan niet je eigen stem. Omdat dit zo persoonlijk was, ging het schrijven veel makkelijker"

Ross hoopt dat de serie aanvoelt alsof-ie ook in 1983 gemaakt had kunnen worden. Daarom waren ze erg voorzichtig met uitkiezen van de verwijzingen die erin moesten. "De kinderen praten bijvoorbeeld over Star Wars. Maar in E.T. zitten ook verwijzingen naar Yoda, toch? Dat is waar kinderen toen geobsedeerd door waren.

Matt zet zijn argument kracht bij met een voorbeeld uit het nieuwe seizoen. "In de Halloween-aflevering verkleden de kinderen zich als Ghostbusters. Dat deden wij vroeger ook, dus in de serie is het niet zo van: ken je de Ghostbusters nog? Daarom werkt het voor mensen die in die tijd opgroeiden: omdat ze vriendjes hadden die zich ook als Ghostbusters verkleedden. Toen wij opgroeiden, hielden we van de Ghostbusters, dus de kinderen in onze serie houden er ook van."

Toch is de nostalgie een reden waarom veel mensen zo van de serie houden. Ook mensen die na de jaren tachtig geboren zijn, zoals de broers zelf. "Het verrast iedereen hoe erg de serie aanslaat bij jongere generaties. Ik denk dat ze zich aangetrokken voelen tot dat tijdperk. Er waren nog geen mobiele telefoons. Ook de manier hoe kinderen toen opgroeiden is aantrekkelijk," vertelt Matt.

De dingen die de broers leerden van seizoen één nemen ze mee naar het tweede seizoen. De focus van dit seizoen ligt meer op Will Byers (Noah Schnapps), nu hij terug is uit de Upside Down, en de gevolgen daarvan. In tegenstelling tot het eerste seizoen zal Schnapps meer op de voorgrond treden. Er komen ook nieuwe karakters bij: Paul Reiser (uit Alien) speelt een doctor van het Department of Energy en Sean Astin (uit The Goonies) speelt Bob Newby, die met Joyce Byers en Sherrif Hopper naar school ging.

Op de vraag hoeveel seizoenen er nog komen, geven de broers geen antwoord. "We willen gewoon zorgen dat we elk jaar enthousiast blijven. Dat we niet zomaar wat gaan doen," zegt Ross. "We weten wel waar het verhaal naartoe gaat. We weten welke kant we op moeten, waar de eindbestemming ligt. We weten alleen nog niet precies hoe lang het gaat duren voordat we er zijn."