Deze Nederlandse artiesten zijn punk zonder dat iemand het weet

Een wijs man – ik weet niet meer wie – zei ooit: "Slechte omstandigheden zorgen voor de beste muziek." Ooit was dit waar voor punk. De bom, het gordijn, Thatcher, kapitalisme, het koningshuis, de economie en meer van dat soort ellende was aan de hand toen een groep witte westerse tieners ontdekten dat rare kleren dragen en idiote muziek maken een krachtige oplossing bood. Nu het machtigste land van de wereld bestuurd wordt door een psychopaat en hier het populisme ook oprukt, lijkt eenzelfde soort tegengeluid meer op zijn plaats dan ooit. Maar helaas, punk is dood.

Tenminste, volgens de meest traditionele definitie van het woord punk. Brave, eigentijdse punkbands hebben de term te grabbel gegooid door alleen met de muziekstijl aan de haal te gaan maar de bijbehorende instelling te laten voor wat het is. Daarmee doen ze punk tekort. Drie akkoorden en een hanenkam waren slechts de eerst incarnatie van het meest krachtige artistieke tegengeluid dat de wereld ooit gekend heeft: ongenuanceerde schijt aan alles. Fuck alles wat saai is, stom is of je niet aanstaat. Een artistieke instelling die we moeten koesteren, zeker in tijden als dit.

Gelukkig leeft punk wel degelijk, al weet lang niet iedereen het te herkennen, laat staan op waarde te schatten. Wat volgt is een opsomming van onderschatte hedendaagse punk die we zouden moeten classificeren als het broodnodige tegengeluid.

Gezien de gezapigheid van hun muziek willen mensen het spoor van totale destructie dat Geer en Goor achter zich laten nog wel eens toeschrijven aan hun extravagante nichterigheid. Bijna niemand weet ze te waarderen voor wat ze echt zijn: rasechte punkers. Hun gebrek aan hanenkammen maken ze dubbel en dwars goed met een volledig gebrek aan respect voor alle vormen van orde, gevestigd of niet. Dit zijn twee mannen die zich laten sturen door pure levenslust, waarbij ze zich niet laten tegenhouden door heilige huisjes noch sociale gedragscodes. We mogen dit duo dankbaar zijn voor het bieden van een mainstream tegengeluid op de doe-normaal-oproep van onze minister-president. Punk in zijn meest onversneden vorm, als je het mij vraagt.

Terwijl de voltallige rapgame hits probeert te scoren met een reggaeton-beat en wat glijerige teksten, dropt Ismo een tune over mediabedrog en scoort daarmee alsnog beter dan de meesten. Ismo maakt zich namelijk druk om de wereld en is niet bang dat te laten weten in zijn muziek. Hij werd aangeklaagd voor teksten over de situatie in Palestina en stond zijn mannetje in de rechtszaal. Hij staat namelijk voor zijn idealen en probeert zijn fans daar wat over te vertellen. Engagement heet dat. Dat niet alleen, hij is ook nog eens een van de weinige gasten die nog steeds alles in eigen beheer doet. Vroeger heette dat DIY en was het het punkste dat er bestond.

Oké, Ray Fuego draagt kleren die doen denken aan de begindagen van punk, maar dat is wel de laatste reden waarom SMIB punk is. We hebben het hier over een groep tieners uit de Bijlmer die lak hebben aan de Nederlandse taal en daarom de volgorde van de letters van de straatbenaming voor hun achterstandsbuurt (Bims) door elkaar hebben gehusseld. Besef even op hoeveel niveaus er in de vorige zin geen fuck gegeven wordt om de regels. Toch is het beste argument voor de punkheid van SMIB hun De Wereld Draait Door-optreden van een paar weken terug. Daarin hadden ze als eerste de ballen om op die driehoekige tafel van Matthijs te springen en die streng bewaakte minuut speeltijd te overschrijden. Want fuck DWDD met hun eindeloze politiek correcte geouwehoer over schaatsen en shit. Als je punkhart daar niet sneller van gaat kloppen weet ik het ook niet meer.

Je kan bier naar hem gooien of van hem houden, maar in beide gevallen zal je moeten toegeven dat Kleine schijt heeft aan je mening. Hij is ongenuanceerd en volledig overtuigd van zijn eigen gelijk – het archetype punker. Zijn punkheid werd gecementeerd door de honderden bezorgde ouders die bang werden van Drank & Drugs. In geen tijden was er zulk oeverloos gezeik om de middelmatig aanstootgevende inhoud van een liedje. Perfect, want ouders zijn saai en pretty much deel van het etablissement, dus fuck ze: punk. Daarnaast eet Kleine iedere dag bij Okura en hangt de hele nieuwe Gucci-lijn is zijn kast, wat in een land waar Normaal Doen wordt aangemoedigd ongeveer het meest meta-punke anti-etablissemente ding is wat je kan doen. Kleine geeft tieners door het hele land een manier om een middelvinger naar hun ouders op te steken en er cool uit te zien terwijl ze het doen. Thanks voor het in stand houden van punk, Jorik.

In een volledig onnavolgbare combinatie van opschepperij en engagement neemt Omar ons al een aantal jaar mee door de kille straten van 's werelds mooiste stadsdeel: Amsterdam-Noord. De plek waar landelijk gezien de meeste PVV-stemmers zitten, maar ook de plek waar huurwoningen voor millennials voor 1200 euro per 35 vierkante meter gaan en waarvan iedereen maar blijft zeiken over dat het ooit door de New York Times werd getipt als hotste plek van de wereld. In deze setting maakt Omar nummers vanuit het perspectief van goedwillende tienervaders, of over hoe hij met zijn date praat over geopolitiek. Maatschappelijke kritiek uit onverwachtse hoek, verpakt in een luchtige saus. Alsof 2pac een chillpil heeft genomen en naar de Banne is verhuisd.

Op Noisey gaat het de komende dagen, misschien wel weken, misschien wel vaker dan je lief is over punk ; wat is de betekenis van punk in 2017, wie zijn er punk en hoe word je punk?