De (rommel)hoop van Belgische hiphop: dit was december 2020

In de reeks De (rommel)hoop van Belgische hiphop houden we je elke maand op de hoogte van de muziekgerelateerde nieuwigheden die ons landje komen verrijken. Singles, debuutalbums en noviteiten, alles en allemaal heet van de naald. 

Niemand had het gedacht, maar we zijn er geraakt. Op een schuifelende tred met slepende voeten weliswaar, maar het is gelukt: 2020 is voorbij. 

Hier terloops wat niet onaangename muziek van de laatste maand van het toch wel raarste jaar dat onderstaande al heeft mogen genieten. RIP MF DOOM. Gelukkig nieuwjaar, quoi. 

We trappen dan maar meteen de open deur in met een grijze, dystopische blik op het heden: Elengi Ya Trafic met drillanthem in wording, Dangereux. BBK, Gotti Maras, Ra2b, Joky Lucky en chief Frenetik drukken de stempel van Brusselse rap met meer daadkracht dan nodig neer op iedereen die nog twijfelde aan diens legitimiteit. De beat, de verzen en de visuals van Antoine Person zijn om je vingers bij af te likken. Échelon supérieur. 

Peet en Zwangere Guy zweven in een stijlvolle clip aan de pier op een melancholisch tapijt met afwisselend Nederlands- en Franstalige rijm, en eindigen enigszins passend aan de bar van L'Archiduc om hun verdriet te verdrinken. 

Antwerpenaar Taska Black laat al een tijdje zien hoe behendig hij is in de beatkeuken. De discante tonen van Tessa Dixon steken mooi af tegen de bassige ondertoon van Blacks productie, zijn subtiele gitaarlijnen maken de cirkel rond. 

Na zijn retour met langspeler Winterslag Miljonair vorig jaar, is Tiewai ook nog op de valreep van 2020 klaar voor opvolger en derde album in zijn discografie, Stickies & Samples. De rapper uit het Eigen Makelij-collectief gaat er hard tegenaan, deze keer samen met onder anderen Goeie Jongens en Zwangere Guy. Een gedegen en gevarieerde plaat van een artiest met doorzettingsvermogen. 

Een integere Ikraaan leent op Waarom haar stem aan jazzvirtuoos Jef Neve – als die naam geen belletje doet rinkelen, moet je het maar eens bij de ouders checken. Waarom bestaat uit zanglijnen en piano – meer niet – en toch is het resultaat meeslepend en impressionant.

Ook Freddie Konings lijkt de winterblues te voelen in het zwaarmoedige Soldier. Terwijl hij met de pen in de hand opgesloten zit in de bajes, terugblikkend op zijn jeugd, vraagt hij zich af wat er zou gebeuren als hij er morgen niet meer zou zijn. Luister naar Freddie, bel je vrienden en hou je hoofd hoog. 

Cedje heeft geen tijd voor introspectieve blues, hij draait zijn rug om naar iedereen die wil Fucken Met Ons. Zelfs als ongecontesteerde leider van Push Music moet je af en toe bewijzen waarom jij de top shotta bent. Tankstation of nachtwinkel, puffer jacket, vlotte bars, klaar. In een Setup van vorige maand bleef nog meer hangen, maar we kijken sowieso uit naar de aankomende EP.

De zware, boze maar van zelfbeheersing doordrongen vocalen van Magugu tillen de staalharde beat van Shaolin van Le Motel moeiteloos naar een hoger niveau, en de beelden van Nicolas Torres Correia zorgen voor de genadeslag. Uit enthousiasme toch maar Cobra Kai kijken op Netflix, en meteen beseffen hoe slecht die Muricaanse karate-throwback is. Terug naar Shaolin dan maar. 

Frenetik én Zwangere Guy wisten beide al in dit stuk te verschijnen, maar waarom überhaupt ooit tevreden zijn? Doorgaan en werken aan de weg tot je erbij neervalt lijkt hier het credo, en geen beweegreden in zicht om deze houding tegen te spreken. Frenetiks grove en agressieve stijl sluit perfect aan bij de drill van Kembo, en ook Zwangere heeft geen refrein nodig om van ICI C BX een duidelijke overwinning te maken. Next.  

Arachnofoben aller landen, verenigt u. Na een heerlijk vertederende passage in De Slimste Mens besloten Chibi Ichigo en haar lief Umi Defoort de handen nog eens ineen te slaan, met ook Onschuldig als resultaat. Net als in het net genoemde tv-programma eet Chibi haar geliefkoosde Umi op, want zo gaat dat nu eenmaal in de natuur, jongens. De track zelf spat uiteen van het potentieel, maar we blijven toch een klein beetje op onze honger zitten – er valt nog veel meer vlees van deze beenderen te peuzelen.   

Nag en Faisal, voor sommigen misschien niet de meest vanzelfsprekende combo, maar daar hebben we dan het Abattoir Anvers voor te danken. Yello, Glints en Faisal staan al sinds februari 2020 wekelijks samen in de studio, en af en toe komt daar best wel iets moois uit.

De Antwerpse Roedel was al even een heel klein beetje stil, maar Louis lost dat gemis in één keer op met deze ijle eighties-horrorfilmthrowback en drilluminati-gekheidcollab met Driezy Bliezy. Wow. Dit is een clip die de heren duidelijk dringend moesten maken, en het bloed kruipt gelukkig naar waar het niet gaan kan. Violen, 808 snare, gitaren, een ware origin story, het hele ding druipt van het creatieve geweld en voelt alsof je een hele bus curryketchup van Zeisner rechtstreeks in je slokdarm leegspuit. O ja. Petje af voor Worstjesbrader aka Victor Vercammen en het hele team. 

Ietwat minder tongue in cheek dan Louis’ saus, maar zeker zo obscuur. Nieuwkomers ACAB kwamen vorige maand al heel boos doen met No Fucks, nu is het aan Donker. Identity, Colson en Filth zijn de woordenaars van dienst, en voor wie een project als Spinal & Steen vroeger (of gewoon nu pas) essentieel was, kan dit als smakelijk toetje dienen. 

King of Kela aka RabbaDance staat vooral bekend als choreograaf en danser, maar schudt tussendoor ook even wat uitermate verse bars uit de losse pols, die dan ook meteen door dansers over de hele wereld geherinterpreteerd worden. Klassebak. 

All Areas en Pjay Parker werken hier terloops een geloofwaardige Amerikaanse underground hiphoptrack af op basis van het instrumentale album Hell is Other People van All Areas. De rhymes van Parker zijn meer dan gedegen, de boombapbeat is absoluut solide, het geheel mag hier en daar nog nét dat beetje meer in vervoering brengen. Op naar de volgende. 

Autotune, donkerblauwe filter, veel BRR BRR-adlibs en enthousiaste moves van HeavyMilla in deze Hits.

Gotti Maras, familielid van het bij de geboorte al behoorlijk iconische Elengi Ya Trafic, solo op deze meer melodische drillbeat van Sho Beatz. Remontada werd een meezinger met sterke hooks en ditto refrein. Brussel leeft bovendien dermate door de aderen van deze man dat zijn mic via een hi-tec Lacoste-tracksuit van stroom wordt voorzien.

Centraal in deze Krankzinnig staat de Fubu-jersey rockende parttime rapper parttime breakdancer NII C, die op een beat van 015 kid zijn 23CRW op de kaart wil zetten. De flow zit goed, de beat doet je hoofd gezapig maar oprecht mee knikken. Nu nog wat meer flair in de edit van de bijbehorende clip en alles komt goed. 

Woodie Smalls. Het lijkt alweer even geleden dat we voor het laatst van deze Vlaamse reus hadden gehoord. Ditmaal kiest hij voor een vibe die aan The Weeknd doet denken en een lekkere faded visual in een bad van kitschy kleuren. Aan professionaliteit geen gebrek – alleen moet Diddy Bop wel aardig groeien voor het niet meer uit je hoofd te krijgen is.

Felicia stond vorige keer ook in deze lijst, en nog geen maand later is de Leuvense deerne terug met More. We horen vooral haar mooie stem, een gelijkaardige lyriek als op de vorige track en een wederom niet te versmaden beat van Hazel Halle. We zien vooral gothische letters op en neer botsen, webcambeelden, hairflips, en beseffen plots dat Quarantine Lyric Video’s nu gewoon absoluut een ding zijn. 

Lil Skid en Chuki Beats zijn terug met een vervolg op hun eerste Graduation-tape. De formule is een derde mumble, een derde drill en een derde knipoog naar Travis, het resultaat is massaal onderschat en moet dringend meer liefde krijgen – je weet wat je te doen staat. 

Op zich valt er niet heel veel te doen om je te wapenen voor de plannen die Frenetik met je heeft. Zijn tape Jeu de Couleurs ziet eind januari het licht, als voorproefje is er deze Blanche Neige. Hij levert zijn bars aan als een artistiek ervaren sluipschutter, voorzien van een flow die aspirant-rappers alleen maar kan doen duizelen. De beelden (deze keer van Paul Henry Thiard) zijn wederom enorm, de vibe van Blanche Neige is enorm, Frenetik is enorm. 

Geeeko dropt met Block een frisse, artistieke clip, voorzien van genoeg absurditeiten en felle contrasten om een zijproject van Tim Burton te zijn – om dan tussendoor naar een sombere zwart-witstijl te knippen? Cool. YG Pablo en Geeeko zijn perfect op elkaar afgestemd en trekken deze track ook op inhoudelijk vlak volledig. Frenetik’s Cameo: kers op de taart.  

Don Luca en Jazz Brak vormen hier een mooi samenspel van Goeie Jongens en Stikstof, met Lorè’s zang op het refrein. Rode Draad gaat over alledaagse dingen, neemt wat gas terug en reflecteert. Mist er daarom net schijnbaar wat animo, of moet ook deze track wat groeien? De jury is zich nog aan het beraden. 

“Businessman breng pakjes, net christmas man” – geef deze blauwe Daily Paper-tracksuit rockende Chinoir even snel wat meer liefde. Bovenste plank. 

BringHim is met DSM-5 niet aan z’n proefstuk toe, en dat voel je aan alles. Hij rapt zelfzeker, gericht en op zijn eigen cadans. De beat die hij met Cozone maakte blijft hangen, de zwart-witte clip met subtiele kleuren brengt DSM-5 helemaal tot leven. Check ook de hele tape even. 

De Schouwburg in Kortrijk stond heel even in vuur en vlam dankzij NanaKILL met deze Freak. 

Purple drank kiepende, Rolex dragende, je vriendin dismissende trapper Starling The Moonchild is terug, met genoeg capsones voor de hele Belgische kuststreek. 

Mustapha The Chosen One mag deze keer de beat voorzien voor de nieuwe choon van Miss Angel, en hij opteert meteen voor een goeie old school vibe. “I’m going for the top stop blocking me” – schrijf het op en ga uit de weg. 

Bij het horen van On The Side waan je je meteen op een BMX, fietsend door de straten van Brooklyn, wat alleszins oneindig beter is dan triestig Belgisch winterweer. Thanks, Morane. 

“Ik voel haat en vernedering, je kan geen kind veroordelen als het is gemaakt door zijn omgeving.” De repetitieve piano van SPLNTR blijft plakken, de bars van VLB en Cobus zijn eerlijk. Heel soms is rap met een boodschap gewoon fucking goed.

Rare Akuma-protégé Pharaoh Benz hier, met een lekker warrige track en een grote uitdaging: wie ons een volledige opsomming van alle adlibs in dit nummer kan opsturen krijgt een prijs. 

Als een stel schoelies moeilijk staan doen op het Mechelseplein in Antwerpen, dan krijg je natuurlijk flikken op je dak. Irritant gezeik, of de perfecte gelegenheid om de intro van je nieuwe clip te filmen. Beatmaker Yung Stealy stond op de vorige track van Pharaoh Benz al centraal, en steelt ook hier de show. 

Nieuwkomer FastMoneyMo vraagt je om the fuck out of my face te gaan, en wil niet dat je takki over tories doet waar je niet eens bij was. Begrijpelijk, toch?

Tot slot toch nog snel deze Vlaamse Trap Muziek van Scottie gooien. Als trouwe aanhanger van Blind Getrouwd en The Voice moest hij met V.T.M. natuurlijk wel een ode brengen aan de ékte Vloamsen televies. Scottie zingt Radio 2-meezingers (Speel Niet Met Me) maar doet tegelijkertijd op nummers als Honestly en Alaiz meer dan sommige rappers in heel hun carrière kunnen, en met die conclusie heffen we meteen graag nog een laatste keer het glas. Fuck off, 2020.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.