Stroomhuis is een onmisbaar onderdeel van de Eindhovense underground

Als je denkt aan de meest meedogenloze noisebands, flamboyante dj’s of ontspoorde hiphop- en hardcorefeesten, dan denk je misschien niet zo snel aan Eindhoven. Dat komt dan wellicht doordat je het Stroomhuis niet kent. Het is een kraakpand vol creatieve uitbarstingen: er wordt eten gemaakt, mensen storten zich op keramiek, er is een studio en in de concertzaal zijn elke week optredens. Op 1 mei komt er ook nog eens een label bij: Stoked 7" Series. Vanbuiten lijkt Stroomhuis op een leegstaand gebouw waar niet zoveel gebeurt – alleen de gekleurde letters boven de ingang verraden dat er iets gaande is. Als je naar binnen loopt is er zoveel om je ogen op te laten rusten: de enorme skeletten op de muren staren je aan en de felle discobal in de vorm van een doodshoofd houdt je ook nauwlettend in de gaten.

Het zijn Mark en Meis (de twee wilden ons niet hun achternamen geven) die hier tegenwoordig de programmering doen. Wanneer ik langs ga bij Stroomhuis nemen ze me mee naar een kamer die enorm druk is, maar wel een soort huiselijkheid uitstraalt. Er zijn kasten vol posters, stickers en andere willekeurige voorwerpen die door de jaren heen verzameld zijn. In een hoek staan keramieken vruchten en dieren uitgestald. Er zijn veel kleuren en objecten die eigenlijk niet bij elkaar zouden moeten passen, maar toch werkt het. We gaan zitten aan de tafel waar die avond, net als altijd, alle bands en artiesten op de line-up een fatsoenlijke maaltijd voorgeschoteld krijgen. De avond die ik op bezoek ben, is er weer een show met een affiche dat je wellicht niet in Eindhoven zou verwachten.

Noisey: Druk met de voorbereidingen voor vanavond?
Meis: Ik toevallig wel vandaag. We hadden afgelopen vrijdag een uitverkochte show van Death Alley. Dat was een thuiswedstrijd, dus dan is het hier chaos. Er wonen hier ook mensen en die vierden gisteren een feestje. En dan nu weer een show. Meestal lopen dingen wat soepeler in elkaar over. Al die heftigheid moet je ook opruimen, maar het is erg leuk allemaal. Hoe meer het hier leeft, hoe beter. Wat staat er vanavond allemaal te gebeuren dan?
Meis: We hebben een hele gekke show met van alles door elkaar. Het is de tape-release van de noiseband A Million Squeeks Will Do You No Harm. Verder hebben we de band Shit and Shine, waar mensen in de omgeving heel veel zin in hebben. Dan hebben we ook nog de Gentse band Youff, en Dane Joe en SKY die samen op tour zijn, dus dat is ook handig. Deze avond zette zichzelf eigenlijk in elkaar. We hebben altijd eerst live muziek en dan nog een feestje. Artikel gaat verder onder foto's

Jullie hebben vaak van zulke noise-avonden zag ik.
Meis: Er gebeurt hier echt van alles. Iedereen die hier komt – van welk genre dan ook – heeft zoiets van: hé, deze plek past perfect bij ons! We hebben hiphopavonden, technofeesten, hardcore-avonden, punkconcerten. Iedereen voelt zich thuis op deze plek.

Mark: Alle dingen die op andere plekken in de stad geen podium kunnen vinden, moeten hier de kans krijgen om hun ding te doen.

En er is ook overal evenveel belangstelling voor?
Mark: Avonden met bands zoals Death Alley gaan altijd goed, maar voor de kleinere bands is ook veel animo. Zoals An Evening With Knives, dat is altijd volle bak.
Meis: Het hoeven geen grote namen te zijn. Sommige avonden staan vol artiesten die nog nergens anders hebben gestaan. Die zijn dan ook uitverkocht. Soms staan we leeg, zoals bij The Devils. Dat is een geniale band uit Italië, en een van de tofste dingen die ik ooit heb gezien. Daar stonden we dan met maar twintig man, maar dat is ook prima.

Jullie geven liever obscure bands een podium dan de acts die al gevestigd zijn, merk ik.
Meis: Het is zo makkelijk om te grijpen naar wat er al bestaat. Als mensen hier naartoe komen, hebben ze het gevoel dat ze iets zien wat ze nergens anders zien.
Mark: We hebben bands zoals Gramma en Kovacs hier gehad toen ze net begonnen. Die mochten in onze studio zitten in ruil voor wat optredens. Dat is ook een manier om mensen de ruimte te geven.

Hoe zijn jullie eigenlijk in dit pand terechtgekomen?
Mark: Ik ben bij meerdere panden in Eindhoven betrokken geweest, zoals 2B naast de Effenaar. Daar hebben we altijd het gebouw opengesteld voor iedereen die er iets mee wilde doen. Er was voornamelijk kunst en live muziek. Ik heb daarvoor bands geprogrammeerd in de gekraakte Bunker aan de Jorislaan, zoals Fugazi, die daar in een heel klein zaaltje stonden nog voordat ze een album uit hadden. En Scream met Dave Grohl op drums heeft daar ook gestaan. Het was een hele spannende tijd. Het is nu bijna niet voor te stellen wat voor bands daar allemaal kwamen.

Hoe kom je elke keer aan zulke locaties?
Mark: Een groot deel van de stad is Philips-terrein. Dat is allemaal in één klap vrijgekomen toen Philips Eindhoven verlaten heeft. Dat is een gigantisch arsenaal aan panden dat een soort nieuwe functie moest krijgen.
Meis: De gemeente denkt: dat gaan we slopen. En de bewoners denken: dat gaan we opknappen en daar gaan we iets leuks mee doen. Het mooie is dat die leegstand van Philips een bepaalde creativiteit heeft opgewekt bij mensen.

En hoe ben jij hier beland, Meis?
Meis: Ik ben op precies dezelfde manier begonnen: met een DIY-label shows opzetten en kunst mengen met muziek. Toen organiseerde ik hier een show, en zo heb ik Mark ontmoet.
Mark: Onze manier van werken kwam zo erg overeen dat ik vroeg: “Kun je hier niet gewoon je clubhuis van maken en je ding doen?”
Meis: En zo werd dit mijn homebase.

En nu beginnen jullie samen een label.
Mark: Er komen hier zoveel artiesten uit verschillende hoeken terecht, en we wilden daar een nieuwe dimensie aan toevoegen.
Meis: Stoked wordt een label met artiesten die allemaal gerelateerd zijn aan Stroomhuis. Het is een 7”-project waarbij het vinyl uitkomt in setjes van drie. Daar kun je een abonnement op nemen voor bijvoorbeeld een jaar. Je kunt natuurlijk ook een los setje van drie kopen. De eerste platen die begin mei uitkomen zijn al drie hele verschillende genres. We hebben Joch Jansz en Stijn Stumpel op het artwork zitten, die ervoor zorgen dat het in elkaar overloopt. Als je alle setjes hebt, krijg je uiteindelijk een groot kunstwerk.
Mark: Het idee erachter is dat je niet weet wat je koopt. Het wordt elke keer een verrassing wat voor muziek je krijgt. Maar het is altijd erg divers. Je koopt het omdat je benieuwd bent naar wat erin zit. Het wordt echt een soort cadeautje.
Meis: We gaan ook niet verklappen hoe je het aangeleverd krijgt. Het is niet alleen muziek, maar ook echt een kunstproject. We willen dat je echt een fysiek stukje Stroomhuis in je handen krijgt.

Cool! Wat gaan jullie nog meer doen de komende tijd?
Mark: We willen vette dingen delen met zoveel mogelijk mensen op een zo leuk mogelijke manier. Of dat nou een designer is, een muzikant of wie dan ook die denkt: hé, ik denk dat jullie dit nog leuker kunnen maken. Wie weet wie over drie maanden bij ons op de stoep staat met leuke ideeën.
Meis: We willen niet per se ergens naartoe. Dit is hoe we werken, en dat willen we blijven doen. Er zijn maar weinig plekken die zo openstaan voor samenwerkingen als wij.