Zo ziet de nieuwe noodopvang voor Groningse studenten eruit

De komende tijd lees je op VICE alles over studieschuld, stress, en de vraag of studeren nog de moeite waard is. Lees alle verhalen uit de VICE Student Guide hier.

In een ideale wereld zijn er precies evenveel studentenkamers als dat er kamerzoekende studenten zijn. Nou weet ik ook wel dat de ideale wereld niet bestaat, maar in Groningen maken we het wel heel bont. De laatste jaren hebben honderden ­– vooral internationale studenten – geen eigen kamer als ze naar Groningen komen. Het resultaat is paniek en noodoplossingen: de Universiteit tuigde een tentenkamp op de campus op, en er kwamen betaalde slaapplekken in een tot hostel gepromoveerd schoolgebouw.

Vorige week kwamen de studenten in opstand, waarop de universiteit besloot dat de studenten die in de tenten verbleven voorlopig gratis in het schoolgebouw mogen verblijven. Dat is een handreiking, maar de eerste indruk die internationale studenten van Groningen hebben gekregen is niet al te best. We gingen langs bij de noodopvang om met de onvrijwillige gasten te praten over hun penibele woonsituatie.

Het is zeker niet het beste begin hier. Als ik dit vooraf had geweten weet ik niet of ik voor Groningen had gekozen. Ik was toegelaten voor andere universiteiten in Nederland, maar Groningen heeft de beste psychologieopleiding, dus koos ik hiervoor. In het begin had ik een hele vleugel voor mezelf, daar zitten nu mensen die door kunnen naar de containerwoningen die ze vrijmaken. De universiteit stuurde een mailing dat hier plek was, alleen toen kostte het nog wel geld. M’n plan is om zo snel mogelijk een kamer vinden, dus ik update mijn e-mail de hele tijd. Vandaag kregen we een mail van de universiteit dat het hier vanaf nu gratis is. Ik heb zelf rond de 250 mails gestuurd naar mogelijke kamerverhuurders, maar ik werd niet eens gevraagd voor een bezichtiging. Maandag heb ik eindelijk een bezichtiging, maar ook mijn eerste college. Wat moet ik doen?

Ik studeer international business, dus misschien moet ik maar kijken of ik hier een markt van te maken is. Ik ben hier ongeveer een week en heb al aardig wat vrienden gemaakt. M’n kamer is best oké, de mensen hier zijn vriendelijk. Het is eigenlijk net een hostel hier, ik deel de kamer met andere meiden. Sommige mensen denken dat je spullen hier gestolen worden, maar dat denk ik niet. De vibe is best goed, want iedereen zit in hetzelfde schuitje. Overdag ben ik bij de universiteit, in de bibliotheek of bij vrienden die ik vorige week hier heb ontmoet. Ik vind niet dat de universiteit hier verantwoordelijkheid voor draagt. Ze hoeven geen opvang voor ons te regelen, maar ze doen wel hun best.

Ik slaap hier nu zes nachten, en wist echt niet dat het zo moeilijk was om in Groningen een kamer te vinden. Eerst sliepen we op luchtbedden en zonder bewaking. Nu hebben we een beveiliger en goede matrassen, dus het wordt beter, maar het blijft gek om vanuit huis opeens met negen andere gasten op een kamer te slapen. Over het tentenkamp hoor ik weinig goeds. Ik sprak een meisje dat daar sliep en ze zei dat het daar heel slecht en koud was. We hebben hier in ieder geval warmte en een plek om ons te wassen. Mede door de introductieweek van het ESN (European Student Network) heb ik al wat vrienden gemaakt, dus alleen voel ik me niet. In oktober mag ik naar een tijdelijke containerwoning. Hoewel het niet ideaal is, ben ik blij dat ik in ieder geval een woning heb gevonden.

Ik ben op 31 augustus aangekomen en ben van plek naar plek gegaan. Eerst naar een vriend, toen naar het tentenkamp, toen naar iemand van DAG die mij haar hele woning aanbood om te slapen, en toen naar hier. Zo erg vind ik het niet, het voelt een beetje als de backpackreis die ik in mijn eigen land heb gemaakt. Ik ben al gewend

om in treinen te slapen, dus het tentenkamp was niet zo heel erg. Ik mocht zelfs het zwembad van de sportopleiding gebruiken en kwam nooit te laat voor mijn college, want ik sliep er vlak naast. Het geheel was verbazingwekkend leuk.

Ik ben een PhD student, en doe hier een semester onderzoek. Eerst sliep ik in een AirBnB, nu slaap ik hier tot oktober, daarna heb ik een andere plek. Het duurde lang voordat ik dit had gevonden, ik wist hier helemaal niet vanaf. Pas nadat ik 120 mails had verstuurd en uit wanhoop de universiteit mailde, mailden ze me terug met deze optie. Ik denk dat veel studenten hier nog niet vanaf weten. Ik zie veel Facebookoproepjes van mensen die bij vrienden wonen en nog steeds een woning zoeken.

Ik ben ongelooflijk moe. Ik heb een lange dag met college en daarna ben ik naar vrienden gegaan. Ik probeer hier zo min mogelijk te zijn, dus dat maakt me vrij needy voor mijn vrienden. Hier slapen is beter dan in het tentenkamp. Dat schijnt super koud te zijn. Ik studeer hier nu al een jaar International European Law, een vrij pittige opleiding. Vorig jaar kon ik na college lekker naar mijn kamer in The Student Hotel, maar daar mocht ik maar een jaar blijven. Sinds juni zoek ik al naar een kamer via betaalde en onbetaalde agency’s, maar ik hoor maar niks. Ze laten me ook nooit weten wie het dan wel is geworden. Het maakte me ontzettend zenuwachtig dat ik hier niks kon vinden alleen daar ben ik nu overheen. Ik maak er maar het beste van. Dat de universiteit geen verantwoordelijkheid neemt voor passende accommodatie vind ik vreemd. Bij alle andere universiteiten waar ik me voor ingeschreven had was dat wel zo. Daar kreeg je een lijst met kamers waaruit je kon kiezen. Zouden ze hier ook moet doen.