The Ex in Abu Dhabi

The Ex overstijgt niet alleen decennia, maar ook landsgrenzen. Begin deze maand waren ze in Abu Dhabi, om op te treden met de Ethiopische band Fendika op het festival Barzakh. Nederlandse punks in de hoofdstad van de Verenigde Arabische Emiraten: een tegenstelling in een tegenstelling in een tegenstelling. Gitarist Andy Moor maakte er foto’s en zanger Arnold de Boer zette zijn gedachten over de reis op papier.

De stad is net iets ouder dan ik. De overblijfselen van de bedoeïenen die op dhabi (een inheemse gazelle, die hen naar de zoetwaterbron op het eiland leidden) jaagden, zijn al lang verdwenen. Alles wordt geïmporteerd. Niets groeit hier behalve gebouwen. We voeren gesprekken met mensen die hier werken, koks en taxichauffeurs, die allemaal ergens anders vandaan komen, zoals Oeganda of Armenië. Alsof we afgesproken hebben op neutraal terrein.

We verblijven op de campus van New York University Abu Dhabi (NYUAD), een stenen oase in de woestijn op het eiland Saadiyat (saadiyat betekent geluk) met één groen sportveld op een steenworp afstand van ons appartement in een flat.

Beyoncé verblijft in een van de 7-sterrenhotels. The Ex verblijft op de campus van een universiteit.

We zijn op een stedentrip. Bijna alles hier doet me denken aan Manhattan. En dan gaan we lunchen in het World Trade Centre.

Enorme billboards ontnemen ons het zicht op het eindeloze zand. Een van die billboards adverteert voor ‘Creative Closets’. Ik weet niet goed wat dat betekent, maar het klinkt als een aflevering van Black Mirror.

Duizenden bouwvakkers die verblijven in werkkampen wordt het paspoort ontnomen en beginnen te werken met een schuld (ze moeten betalen om een baan te krijgen). Dat is ‘no future’ in het oosten. NYUAD komt op voor de rechten van arbeiders en eerlijke lonen, maar voor de constructie zijn de contracten bij bouwbedrijven die marionetten inhuren om de arbeidsmigranten te rekruteren, en dan ben je de controle weer kwijt. Druk uitoefenen op de bouwbedrijven is niet makkelijk als de overheid van de Verenigde Arabische Emiraten uiteindelijk betaalt voor de hele campus.

Tijdens een bezoek aan de Sjeik Zayed-moskee spreek ik met Richard A Morse van de band RAM over vodou-muziek. Een centraal element in de vodou-religie is dat objecten een geest bezitten. Ik denk dat Abu Dhabi een leger van sjamanen kan gebruiken om wat goede ‘geesten’ te brengen in het vastgoed hier.

In het Midden-Oosten is het perspectief anders. Hier zijn we een punkband uit West-Europa en net zo exotisch als een vodou-band uit Haïti of een kuduru-dj uit Angola.

We oefenen met Fendika in Andy’s appartement. De traditionele Ethiopische instrumenten verslaan de elektrische apparatuur van The Ex. Zonder versterkers, dus zonder geluid, zijn we niet eens aan het playbacken, omdat er geen backing track is. Het lijkt nog het meest op voetballen zonder bal. Toch lukt het ons om de liedjes georganiseerd te krijgen; we zingen onze teksten terwijl Melaku, een van de leden van Fendika, danst met een koksmes.

Muziek is catharsis, na drie dagen stof verzamelen zijn we klaar voor ons concert. We spelen een korte set met z’n vieren en spelen daarna samen met Fendika. Hoe beschrijf je de energie die je kunt krijgen van deze Ethiopische band? Met een simpele, traditionele akoestische line-up genereren ze maximale muzikale kracht. Extra lof gaat uit naar Melaku en Zenash, de twee geweldige dansers die deel uitmaken van Fendika. Wanneer hebben dansers rockbands verlaten? Ik heb ze als vermist opgegeven. Terug in Nederland worden we overspoeld door bands die zo stijf zijn dat je ze niet kunt onderscheiden van een kast, stoel of tafel die optreden in een vestiging van een of andere Zweedse meubelwinkel.

We spelen met Fendika en de uitwisseling van ritmes, geluid, melodieën en beweging is magisch. Er zijn veel Ethiopische mensen in het publiek, niet alleen studenten, maar ook mensen uit de Ethiopische gemeenschap in Abu Dhabi. We hebben een heleboel studenten ontmoet deze week, van over de hele wereld, die de kans hebben om te studeren wat ze maar willen in een relatief vrije wetenschappelijke en creatieve veilige haven. Je voelt dat de muziek en het hele festival erg veel voor ze betekent.