Een gast schildert grime mc's alsof ze van adel zijn

Het is ons allemaal wel eens overkomen: je loopt op een zaterdagmiddag rond in een museum om indruk te maken op iemand of om je weer wat beter te voelen. Na de moderne kunstexpositie kom je terecht bij de permanente collectie, de oude shit. De muren zijn gevuld met rococoschilderijen, gehuld in opvallende lijsten. Hierop zijn meestal geposeerde scènes te zien met namen als A Gentleman with a Spaniel in the Woods of vreemde kleine dorpssettingen waar schooljongens in het openbaar een levendig spelletje cricket spelen op het gras in 1743. Het kan ook gewoon een klassiek portret zijn van een hertog die lachend uit het raam kijkt. Lachend alsof hij zichzelf die nacht heeft opgedrongen aan een dienstmeisje en nergens spijt van heeft. Je kijkt naar de kniekousen, het grijze permanentje en de blozende wangetjes, gekleurd door een fikse darmontsteking – dan kijk je naar je iPhone, je nieuwe Nikes en je broek die hoog opgetrokken in je kruis zit, en je denkt: godzijdank, gelukkig leef ik nu.

Een of andere gast op Twitter heeft besloten om dit soort traditionele schilderijen na te maken, maar dan met grime-artiesten erin, in plaats van de grijs-grimassende elite. In zijn kunstwerken zien we Stormzy chillend in zijn landhuis in een tweedelig Adidaspak voor de openhaard zitten. Achter hem hangt een schilderij van Wiley, omringt door de Ghanese vlag. Op het schilderij bovenaan zit Skepta op een spierwit paard, met een Britse vlag onder zijn arm, alsof hij de vallei surveilleert als een ware don.

Behoorlijk fascinerend om naar te kijken, vind je niet? Stormzy heeft een foto van het schilderij al ingesteld als zijn nieuwe profielfoto op Twitter. Maar hoe is de kunstenaar ooit op het idee gekomen? Wat probeert hij te zeggen? Ik nam contact op met Reuben Dangoor, schilder en illustrator, en zocht het uit.

Ha Reuben. Hoe heb je de schilderijen gemaakt en hoe lang heb je erover gedaan?
Reuben: Ergens tussen een paar dagen en een week. Het is een mix van digitale en traditionele media en kunst.

Waarom wilde je grime-artiesten schilderen en illustreren alsof het baronnen en hertogen zijn uit 1700?
Veel van dat soort afbeeldingen zijn representatief voor Groot-Brittannië op een historische maar ook stereotyperende manier. Grote landhuizen, hertogen, Downton Abbey. Ik had het gevoel dat grimeartiesten net zo goed de vlag kunnen dragen voor de UK. Op een andere manier, maar nog steeds honderd procent Brits. Ik vond het idee gewoon leuk dat we deze gasten op dezelfde soort manier kunnen presenteren.

Hoe lang schilder je al?
Ik ben al jaren aan het illustreren, maar met deze stijl ben ik ongeveer een jaar bezig. Ik lees veel boeken en doe veel oude technieken na.

Als je Wiley zou schilderen, wat voor soort scène zou dat dan zijn?
Er komt een werk van hem aan, maar daar moet je nog even op wachten.

Je hebt ook ooit een schilderij gemaakt van de BBC-serie People Just Do Nothing.
Ik zag een geweldige muziekvideo van ze en probeerde het me voor te stellen als een epische actiefilmposter. Die gasten zijn zo getalenteerd, en wat ze doen, doen ze precies goed.

Zie je deze stijl al voor je met andere genres?
Dat zou kunnen. Het aantrekkelijke aan grime en garage is alleen dat het zo typisch Brits is, waardoor het erg leuk is in contrast met het traditionele Britse beeld.

Ben je van plan ze te verkopen?
Ja, ze zullen te koop zijn en ik ben aan het kijken of ik er een boek van kan maken als ze allemaal klaar zijn.

Ben je een man met veel talenten?
Dat weet ik niet. Ik vind het gewoon leuk om veel verschillende dingen te doen.

Doe niet zo bescheiden. Ben jij niet dezelfde man die Being a Dickhead’s Cool heeft geschreven en gezongen?
Dat klopt, samen met een goede vriend van mij, Raf Riley.

Bedankt Reuben!

Nieuwsupdate: Reuben heeft het geschopt tot het Tate Britain museum in Londen. Aanstaande vrijdag 4 december maakt zijn werk deel uit van de expositie Late at Tate. Mocht je toevallig in Londen zijn, het is van16.30 tot 21.30.