Drummakid is meer dan alleen de drummer van Typhoon

De naam Eddy Addai laat waarschijnlijk niet bij iedereen een belletje rinkelen, maar als je Typhoon weleens hebt zien optreden, weet je wie hij is. Schijnbaar uit het niets spit de drummer vanachter zijn drumstel een sterk staaltje Engelstalige rap. Het is een indrukwekkend moment, dat bij veel mensen blijft hangen. Onder de naam Drummakid bracht Addai onlangs Out of the Blacc uit, zijn eerste EP. Hij neemt geen genoegen meer met alleen een plekje achter het drumstel, hij wil laten zien dat hij meer in zijn mars heeft. Tijdens het interview spat het vuur uit zijn ogen. Deze gast heeft een missie. We spraken over de eerste keer dat Kalibwoy hem op het podium riep, het moment dat zijn EP op nummer één in de iTunes-chart stond – boven Lobi Da Basi van Typhoon ­– en waarom hij het wereldje als drummer niet als het grote plaatje ziet.

Noisey: Je bent een drukke gozer: je drumt voor Typhoon en Akwasi, je hebt je eigen band, Deuxperience, en je produceert ook nog voor anderen. Heb je eigenlijk wel tijd voor een solocarrière?
Eddy: Het is inderdaad heel druk, maar ik maak er graag tijd voor vrij. Het is wel zo dat mijn EP maar vijf nummers telt, maar als de Lobi Da Basi-toer is afgelopen, kan ik me echt gaan toewijden aan mijn eigen optredens.

Heb je als soloartiest al shows gegeven?
Stiekem heb ik al wat shows gedaan ja (lacht). Wie geeft er nou in het geheim optredens? Inderdaad. Waarom zou je dat doen?
Dat was twee jaar geleden op Appelsap. Kalibwoy vroeg me om een track met hem te doen. Ik stond niet officieel op het programma, ik werd er gewoon bijgehaald. Maar de mensen gingen echt helemaal los! Ik heb het er nog weleens met Kalibwoy over, hij kan nog steeds niet geloven wat er toen gebeurde.

Hoe kwam het dat je tijdens de show van Typhoon ging rappen?
Dat idee ontstond tijdens de repetities. Ik kwam erachter dat ik kon drummen en rappen tegelijkertijd. Gewoon, out of the blue. Voorheen deed ik dat nooit. Ik merkte hoe tof ik het vond, dus ik ging het vaker doen. Later zei Ty: “Doe dat tijdens de show!” De eerste keer was het heel spannend en het ging een beetje stroef. Maar nu kan ik mezelf erin loslaten. Het is te gek om te zien dat zoveel mensen op dat moment helemaal uit hun plaat gaan. Dan denk ik echt: wauw, heeft het zoveel effect? Lees hieronder verder.

Hebben die solomomenten tijdens de show van Typhoon je getriggerd om ook solo aan de slag te gaan?
Ik merkte dat ik er hongerig van werd, zeker toen ik zag hoe mensen erop reageren. Dat heeft me niet alleen gemotiveerd, maar ook vertrouwen gegeven. Kalibwoy heeft me veel gesteund. Hij zei als eerste: “Jij gaat Nederland veroveren.”

Waarom wil je eigenlijk meer op de voorgrond treden?
Het wereldje waar ik nu als drummer in zit, is natuurlijk supertof, maar ik zie het niet zitten om voor altijd in dienst te staan van anderen. Dat is niet het grote plaatje voor mij. Er schuilt meer in mij als artiest en dat moet eruit.

Voelt dat zo? Dat je in dienst staat?

Soms wel (lacht). Bij Typhoon niet, trouwens. Hij is als een broer voor mij. Ik ben vanaf dag één bij hem betrokken, het is echt een soort familie met een goede vibe. Bij sommige acts waar ik voorheen drumde, voelde het soms meer als een verplichting: kom op tijd en werk volgens een strak schema. Daar heb ik veel van geleerd en ben ik blij dat ik dat heb gedaan, maar ik wil dat niet voor altijd doen.

Weet je wat je moet doen om een bekende artiest te worden?

Ik had natuurlijk niet verwacht dat ik na één week al een superster zou zijn, maar ik heb wel een plan. Ergens aan het einde van dit jaar komt er een nieuw project aan, een soort voorproefje van mijn album. Daarop produceer en rap ik weer alles zelf. Ik heb al laten zien dat ik kan produceren en liedjes kan maken, maar nu wil ik échte liedjes maken. Nog persoonlijker en met nog meer een eigen sound.

Out of the Blacc

is een ticket naar mijn wereld, maar je bent er nog niet. Dat komt later.

Krijg je veel begeleiding van Typhoon of Akwasi?

Nee, niet per se. Maar soms krijg ik wel feedback. Dan zegt Akwasi na het horen van een track: “Klinkt dope, maar je vertelt het verhaal niet. Je leest gewoon je zinnen op.” Dat was een jaartje geleden. Nu ziet hij dat ik daarin ben gegroeid. Ook toen mijn EP klaar was. Ik stuurde ‘m op en hij zei: “Dope, maar lijm het geheel nog meer aan elkaar.” Dat heb ik gedaan met samples van een vliegtuig, die in meerdere tracks terugkomen.

Maar mensen moeten je niet zien als de protegé van Typhoon?
Nee. Veel mensen kennen me als die gast die met Akwasi of Typhoon speelt. Maar ik was daarvoor al met mijn eigen muziek bezig. En ik maak echt andere muziek. Ik kan me helemaal vinden in hun stijl en ik support ze voor honderd procent, maar mijn pad loopt anders. Ik ga mensen wakker schudden. Er wordt vaak gezegd dat je met Engelstalige rap niet door kunt breken in Nederland. Ik heb zoiets van: fuck dat, ik ga bewijzen dat het wel kan. De lat ligt met de Lobi Da Basi-toer wel erg hoog.
Ja, dat is zo. Maar mijn EP stond ook even op nummer één in de iTunes charts. Boven Lobi Da Basi (lacht). Echt? Vertel!
Ik weet het nog goed. We hadden een repetitie en ik liep grijnzend naar Ty toe: “Kijk eens wat ik hier heb, gozer.” Hij keek eerst naar Lobi Da Basi en zei: “Ja, we staan op nummer twee!” Ik wees hem op de plek daarboven. Later postte hij op Facebook: “Ik heb gewoon concurrentie van mijn eigen drummer”. Dat was mooi om te zien (lacht). Maar ik zie het niet als een wedstrijd. Hij heeft mij altijd gesteund en hij zegt zelfs tijdens de show tegen het publiek dat ze allemaal mijn EP moeten checken.

Luister de EP van Drummakid via iTunes of Spotify.